441. پُوری طرح محبت وچ ۵

ہڈسن ٹیلرنے دُکھی ہو کے بوہا ڈھو دِتا۔ اوہنوں تسُنگ منگ دے جزیرے تھوں آپنے دوستاں نوں چھڈ کے جانا سی کیوں جو سڑن والے لوکاں نے اوہدے بارے وچ وڈے افسر نوں بڑا چنگا مندا آکھیا ہویا سی۔ اوہنوں کجھ سمجھ نہیں سی آوندا پیا۔

پر خدا نے اوہنوں نہیں چھڈیا سی۔ اوہ تے بریائی وچ وی چنگیائی پیدا کر سکدا اے۔

اوہدا نواں پتہ ننگپو شہر دی پُل والی گلی سی۔ اوہ اوتھے بڑی خوشی دے نال چینیاں نوں یسوع دے بارے وچ دسدا سی، نجات دین والے دے بارے وچ۔

خدا نے سب کجھ چنگا کر دِتا سی۔پر اجے ایہدے نالوں وی چنگا ہون والا سی! صیح کواں تے، اک چنگا بندہ۔ بالکل نال ای اک مشنری سکول سی۔ انگلستان دی اک عورت اوتھے پڑھاندی سی۔ ہڈسن نوں اوہ چنگی استانی پسند آ گئی، تے اوس عورت نوں ہڈسن۔ ہڈسن مریم دے نال ویاہ کرنا چاہندا سی، پر اوس عورت نوں پہلاں اک گل لئی منانا ضروری سی۔

ہڈسن ٹیلر: ”مریم، میَں تہانوں اک گل دسنا چاہندا اَں۔ میَں کوئی بہتا امیر بندہ نہیں اَں۔ جدوں مینوں کجھ لوڑ ہوندی اے، تے میَں یسوع نوں آکھدا اَں پئی اوہ مہیا کرے تے اوہدے اُتے ایمان رکھدا اَں پئی اوہ میرا دھیان رکھے گا۔ میرے کول بہتے پیسے نہیں نے، تے کیہ توں فیر وی میرے نال ویاہ کریں گی؟“

مریم: ”جی ہاں! فیر اسی دونہویں مل کے اوہدے اُتے بھروسہ رکھاں گے۔ سانوں بہتا کجھ نہیں چاہیدا۔ ساریاں نالوں چنگی چیز جیڑی ساڈے کول اے او یسوع اے۔“

بہت سارے بیلی ویاہ وچ آئے۔

خدا ہر بندے نوں مہیا کردا اے جیہڑا اوہدے نال محبت رکھدا اے۔ اوہنے ایس گل دا وعدہ کیتا اے، تے اوہ آپنے وعدے اُتے قائم رہندا اے۔ ایسے لئی ہڈسن تے مریم نے آپنیاں حیاتیاں یسوع نوں دے دِتیاں۔ ہڈسن بیماراں دا دھیان رکھدا سی تے کلام وی سُناندا سی۔ مریم بچیاں نوں پڑھاندی سی تے بہت سارے منڈیاں کُڑیاں نوں مالک یسوع دے بارے وچ دسدی سی۔ تے اوہ غریباں نوں کجھ ناں کجھ کھان نوں دیندے رہندے سن۔ ہڈسن تے مریم کدی کم کرنا نہیں چھڈدے سن۔ اوہ بہت خوش ہوندے سن جدوں چینی لوک یسوع اُتے ایمان لیاندے سن۔

ہر شام نوں گھنٹی وجدی سی تے عبادت وچ شامل ہون دی دعوت دِتی جاندی سی۔

بُتاں دی پوجا کرن والا، نی، اوہنے وی خوشی دے گیت سُنے تے اوہ وی آگیا۔ اوہنے آپنی حیاتی وچ پہلی واری سُنیا سی پئی خدا تیک اپڑن دا اکو راہ اے تے اوہ یسوع اے۔

نی: ”ٹیلر صاحب، میَں بڑے عرصے تھوں سچیائی دی تلاش وچ ساں۔ یسوع ای سچیائی اے۔ میَں اوہدے اُتے ایمان لیاندا اَں۔ تُسی انگلستانی لوک کِنے چِر تھوں ایس سچیائی تھوں واقف ہو؟“

ہڈسن ٹیلر: ”کجھ صدیاں تھوں۔“

نی: ”کیہ؟؟؟ اینی پہلاں تھوں؟؟؟ ایس سچیائی دے بارے وچ سانوں پہلاں کوئی کیوں نہیں دسن آیا؟“

ہڈسن دے دماغ وچ ایہہ سوال پھیردا رہیا۔ اوہنوں اوہناں لکھاں چینیاں دا خیال آیا جیہڑے اجے تیک ایس سچیائی نوں نہیں جاندے سن۔ اوہنے ہور وی بہتی محنت نال کم کرنا شروع کیتا جدوں تیک پئی اوہ بہت بیمار ناں ہو گیا۔ فیر، بغیر ناکام ہوئے، اوہنوں چنگا ہون لئی مُڑ انگلستان پہنچنا سی۔

کیہ خدا فیر تھوں سب کجھ چنگا کر سکدا اے جدوں کوئی بیمار ہو جائے؟

تُسی اگلی کہانی وچ ایہدا جواب جانو گے۔ یاد نال سُنیو!

لوک: بیان کرن والی، ہڈسن ٹیلر، مریم، نی

حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔