STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Sindhi -- Perform a PLAY -- 019 (Who is the true God 4) This page in: -- Albanian -- Arabic -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malagasy -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- SINDHI -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
!ڍراما- هنن کي ٻين ٻارن جي سامهون پڻ پيش ڪريو 91. ڪير سچو خدا آهي 4اخي اب بادشاهہ کي ايلياہ تي ڪاوڙ آئي۔ اخي اب: ”نبي تي الزام هڻيو وڃي تہ گھڻي وقت کان هن جي ڪري مينهن نہ پيو آهي۔“ اخي اب ڪاوڙ مان رڙ ڪئي۔ ڇا هو ڀلجي ويو هو ايترو وڏو ڏڪار صرف انهي لاءِ ٿيو هو ڇو تہ هن خدا کي ڇڏي ڏنو هو؟ ٽي سال ٿي ويا هئا۔ٽن سالن ۾ مينهن جو هڪ ڦڙو بہ نہ وسيو هو۔ ۽ پوءِ ايلياہ اخي اب بادشاہ وٽ ويو۔ ايلياہ: ”اخي اب بادشاهہ، جيڪڏهن تون چاهين ٿو تہ وري مينهن وسي، تہ پوءِ پنهنجي پوري قوم کي گڏ ڪر ۽ سڀ پجارين کي پڻ جيڪي بعل جي پوجا ڪن ٿا۔ پاڻ سڀ ڪرمل جي چوٽي تي ملنداسون۔ اتي پاڻ ڏسي وٺنداسون تہ ڪير اصل خدا آهي: خدا يا بعل۔“ اخي اب ايلياہ جي ڳالهہ مڃي ورتي۔ ٻي صبح پوري قوم جبل جي چوٽي تي هئي۔ ڇا ٿيڻ وارو هو؟ ايلياہ ماڻهن کي چيو: ايلياہ: ”اوهين ڪيستائين ٻِہدليا ٿي رهندا؟ اڄ فيصلو ڪريو تہ توهان ڪنهن جي پوجا ڪندا؟ خداوند خدا-بعل“ پوري قوم ماٺ رهي۔ انهن ڏٺو تہ ايلياہ قربانگاهہ ٺاهي ۽ قرباني جي لاءِ جانور کي انهي تي ليٽايو۔ بعل جي پجارين پڻ ائين ڪيو۔ ايلياہ: ”ٻيهو باهہ نہ ٻارجو! هر ڪو پنهنجي پنهنجي خدا سان دعا ڪري۔ ۽ جنهن جو خدا باهہ ٻاري ڏي اهو ئي سچو خدا هوندو۔“ بعل جا پجاري جلدي سان بعل کي پڪارڻ لڳا۔ هو ڪيترائي ڪلاڪ هن کي پڪاريندا رهيا۔ پر آسمان مان ڪو جواب نہ آيو۔ ايلياہ انهن تي کليو: ايلياہ: ”هاهاها، توهان کي اڃان زور سان پڪارڻو پوندو۔ ٿي سگھي ٿو توهان جو ديوتا سُتو پيو هجي يا وري ڇُٽِي تي هجي!“ ماڳي خاموشي ٿي وئي جڏهن ايلياہ پنهنجي قربانگاهہ جي ڪاٺين تي پاڻي وڌو۔ پسيل ڪاٺيون تہ ٻرينديون ناهين۔ ڇا ٻري سگھن ٿيون؟ ايلياہ تمام وڏي آواز سان ۽ پوري دل سان دعا ڪئي: ايلياہ: ”خداوند خدا، اڄ پنهنجن ماڻهن کي ڏيکاري ڇڏ تہ تو ئي اِسرائيل جو خدا آهين ۽ آئون تون جو خادم آهيان۔“ واه! اوچتو آسمان مان باهہ آئي ۽ قرباني جي جانور کي ساڙي ڇڏيو، ڪاٺين ۽ پٿرن سان گڏ پاڻي کي بہ ساڙي ڇڏيو! هر شي تيزي سان ٻرڻ لڳي۔ سڀ ماڻهن هي ڏٺو ۽ حيران ٿِي سجدي ۾ ڪري پيا ۽ سڀ گڏ چوڻ لڳا: قوم: ”خداوند ئي خدا آهي، خداوند ئي خدا آهي۔“ هاڻي سڀ ماڻهن کي سمجھ اچي ويو۔ ۽ بعل جي سڀ پجارين کي سزا ملي وئي انهن سڀن کي مرڻو پيو۔ خداوند ئي خدا آهي! هڪ دفع وري ايلياہ خدا سان دعا ڪئي ۽ ڪارا ڪڪر آيا۔ ۽ پيهريو ڦڙو وسيو۔ ۽ صرف جيئري خدا جي زريعي ئي وري مينهن وسيو۔ ماڻهون: بيان ڪرڻ واري، اخي اب، ايلياہ، قوم ynamreG FEC :thgirypoC © |