STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 019 (Who is the true God 4) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- PUNJABI -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو 91. کون سچا خُدا اے۴اخی اب بادشاہ نوں ایلیاہ اُتے غُصّہ سی۔ اخی اب: ”نبی اُتے ایہہ الزام لایا جاوے پئی بڑی مدت توں اوہدے سبب مینہ نئیں وسیا۔“ اخی اب غُصے نال چیکیا۔ کیہ اوہ ایہہ بھُل گیا سی پئی ایہو جیہا ڈاہڈا سوکڑا بس ایس کر کے ہویا کیوں جو اوہنے خدا نوں چھڈ دِتا سی؟ تین ورے ہوگئے سن۔ تین وریاں توں مینہ دا اک چووا وی نہ وسیا۔ تے فیر ایلیاہ اخی اب بادشاہ دے کول گیا۔ ایلیاہ: ”اخی اب بادشاہ، جے توں چاہناں ایں پئی فیر مینہ وسے، تےتوں آپنی ساری قوم نوں کٹھا کر تے سارے کاہناں نوں وی جیہڑے بعل دی پوجا کردے نے؛ اسی کرمل دے پہاڑ اُتے ملاں گے۔ اوتھے اسی ویکھاں گے پئی کون سچا خُدا اے: خُدا یا بعل۔“ اخی اب نے ایلیاہ دی گل سُن لئی۔ اگلی صبح، ساری قوم پہاڑ دی چوٹی اُتے چڑھ گئی۔ کیہ ہون والا سی؟ ایلیاہ نے لوکاں نوں آکھیا: ایلیاہ: ”کدوں تیک تُسی لوک دو خیالاں وچ ڈُبے رہو گے؟ اج فیصلہ کرو پئی تُسی لوک کہدی پوجا کرو گے: خُدا وند خدا دی۔ یا فیر بعل دی۔“ پوری قوم چُپ رہی۔ اوہناں نے ویکھیا پئی ایلیاہ نے مذبح بنایا تے قربانی لئی جانور نوں اوہدے اُتے لٹایا۔ بعل دے نبیاں نے وی ایسے طرح کیتا۔ ایلیاہ: ”ٹھہر جاﺅ اگ نہ بالنا! ہر کوئی آپنے خدا تھوں دُعا منگے گا۔ تے جہدا خدا اسمان توں اگ گھلے گا اوہو سچا خدا ہووے گا۔“ بعل دے پوجاری چھیتی نال بعل نوں پکارن لگے۔ اوہ کئی گھنٹے اوہنوں پکاردے رہے۔ پر اسمان توں کوئی جواب نہ آیا۔ ایلیاہ نے اوہناں دا مذاق اُڈایا: ایلیاہ: ”ہا ہا ہا۔ تہانوں ہور زور نال پکارن دی لوڑ اے۔ ہو سکدا اے تہاڈا دیوتا سُتا ہووے یا فیر اج اوہدی چھُٹی ہووے گی!“ جدوں ایلیاہ نے آپنے مذبحے تے لکڑیاں اُتے پانی پایا تے بہت خموشی چھا گئی۔ پر گیلی لکڑی تے بلدی نئیں، کیہ بل سکدی اے؟ ایلیاہ نے بہت ای اُچی واج تے آپنے پورے دِل نال دُعا کیتی: ایلیاہ: ”خُداوند خُدا، اج آپنے لوکاں نوں وکھا دے پئی توں ای اسرائیل دا خدا ایں تے میَں تیرا نوکر آں۔“ واہ! اچانک اسمان توں اگ وسی تے برّے نوں کیہ لکڑی، روڑے تے پانی نوں وی ساڑ دِتا! ہر شے لو نال چمکن لگ پئی۔ سارے لوکاں نے ایہہ ویکھیا تے حیران ہو کے مُنہ بھار ڈگے تے کٹھے پکارن لگے: قوم: ”خداوند ای خدا اے! خداوند ای خدا اے!“ ہن سب لوکاں نوں سمجھ آگئی سی، تے بعل دے سارے پوجاریاں نوں سزا ملی، تے اوہناں ساریاں نوں مرنا پیا۔ خداوند ای خدا اے۔ اک ہور وار ایلیاہ نے خدا تھوں دُعا منگی تے کالے بدل آگئے۔ تے پہلاں چووا وسیا۔ تے بس جیوندے خدا دے ای وسیلے فیر اک وار مینہ وسیا۔ لوک: بیان کرن والی، اخی اب، ایلیاہ، قوم حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔ |