STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Albanian -- Perform a PLAY -- 050 (Attention danger of an avalanche) This page in: -- ALBANIAN -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
DRAMAT – luajini për fëmijët e tjerë!
Drama për tu luajtur nga fëmijët
50. Alarm rreziku nga një ortekNë malet e Zvicrës, një djalosh kujdesej për delet e tij. Ai i donte lulet dhe akullnajat shkëlqyese. Një alpinist doli në shtegun e vogël malor. Alpinisti: "Përshëndetje, si e ke emrin?" Henry: "Përshëndetje, jam Henry." Alpinisti: "Ke ardhur vetëm deri këtu?" Henry: "Po, jam me pushime dhe po kujdesem për delet e babait." Alpinisti: "Atëherë ti je bari. A e njeh Bariun e mirë?" Henry: "Jo, kush është ai?" Alpinisti: "Zoti Jezus. Në Bibël thuhet se njerëzit janë si delet e pabindura të cilat rendin në rrugët e tyre. Bariu I mirë na kërkon. Do të na drejtojë, të kujdeset për ne dhe të na pregatisë për parajsën një ditë." Henry: "A do më marrë mua në parajsë kur të vdes?" Alpinisti: "Po. Por duhet ti kërkosh të bëhet Bariu yt." Henry: "Me kënaqësi do e bëj që tani." Henry tha një lutje të thjeshtë. Por me gjithë zemër. Ai donte ti përkiste Jezusit. Përpara se alpinisti të largohej, i tha Henry: Alpinisti: "Tani i përket Bariut të mirë përgjithmonë. Dhe mund të thuash: Zoti është Bariu im. Shiko, mund të përdorësh gishtat për t’a thënë këtë varg nga Bibla." Henry përsëriti vargun dhe nxirrti një gisht nga dora e majtë për çdo fjalë. Veçanarisht gishtin e katërt e mbajti fort dhe tha: Henry: "Zoti është Bariu im." U tregoi me kënaqësi prindërve për atë që kishte ndodhur. Pushimet e tij mbaruan dhe Henry duhej të shkonte përsëri në shkollë. Erdhi dimri. Dhe dimri mund të jetë shumë i rrezikshëm në malet zvicerane. Ndonjëherë ekziston rreziku i një orteku. Henry eci përmes borës. Papritur ai dëgjoi një zhurmë bubullimash. Ai donte të ikte, por ishte tepër vonë. Orteku e mbuloi dhe e bllokoi nën një masë të madhe dëbore. Kur u errësua, prindërit e tij filluan të shqetësoheshin. E kërkuan për orë të tëra. Kur e gjetën më në fund, panë se ai mbante fort gishtin e katërt të dorës së majtë. Në pragun e vdekjes, Henry kishte kujtuar Bariun e tij të mirë. Prindërit e tij u trishtuan shumë. Por i ngushëlloi të dinin se një ditë do ta shihnin sërish Henryn në parajsë. Atë ditë, kur do të ishin përgjithmonë me Bariun e mirë. A mund të thuash edhe ti gjithashtu: Zoti është Bariu im? Folësit: Autorir, alpinisti, Henry © E drejta e autorit: CEF Gjermani |