Armenian, Dramas: Piece 124 – Լավագույն խորհրդատուն 1

This page in HTML4 - Print - Bottom

Home -- Armenian -- Perform a PLAY -- 124 (The best counselor 1)

This page in: -- Albanian -- Arabic ? -- ARMENIAN -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi ? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam ? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German ? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek

Previous Piece -- Next Piece

ԹՈՂԱՐԿՈՒՄՆԵՐ – ներկայացրո՛ւ սա ուրիշ երեխաների!

Թողարկումներ երեխաների համար

124. Լավագույն խորհրդատուն 1

Պետական այցի նախապատրաստական աշխատանքները մեծ արագությամբ էին ընթանում։ (Երաժշտություն)։ Դրոշները ծածանվում էին, և համեղ կերակուր էր մատուցվում։ Իսրայելի հարավում Հովսափաթ թագավորի ընդունելությունը անզուգական էր։ Արդյոք նա զգո՞ւմ էր, որ հրավերի նպատակն ուրիշ էր։ Աքաաբ թագավորը ճիշտ ժամանակին հասավ։

Աքաաբ. - Հովսափա՛թ թագավոր, ես կորցրել եմ Ռամովս քաղաքը և շատ եմ տխրել։ Կարո՞ղ ես ինձ օգնել քաղաքը նորից գրավելու։

Հովսափաթ. - Իհա՛րկե, դու կարող ես վստահել իմ զորքին։ Բայց արդյոք մենք չպե՞տք է սկզբում Աստծո կամքն իմանանք․ ես ուզում եմ միայն այնպես վարվել, ինչպես Նա է ցանկանում։

Շատ լավ է միշտ Աստծո հետ որոշումներ կայացնելը։ Հովսափաթ թագավորից կարող ես օրինակ վերցնել։ Ես վստա՛հ եմ, որ դա էր նրա կյանքի հաջողության գաղտնիքը։ Բոլորը սիրում էին Հովսափաթին։ Նա բազմաթիվ զինվորներ ուներ, և նրա ոչ մի թշնամի չէր համարձակվում իր երկրի վրա հարձակվել։ Նա շատ տեղերից նվերներ էր ստանում։

Աստված էր Հովսափաթին խորհուրդներ տվողը։ Նա իր բոլոր որոշումների մեջ Աստծուց էր խորհուրդ հարցնում։

Աքաաբ թագավորը շատ-շատ տարբեր էր, և նրան այդ առաջարկն ընդհանրապես դուր չեկավ։

Սա նաև քեզ հետ կարող է պատահել, երբ շրջապատումդ առաջարկես լսել Աստծուն։

Լավագույն բանը Աքաաբ թագավորի պես մարդկանց հետ համաձայնության չգալն է։

Աքաաբ. - Պարտադի՞ր է դա անելը։ Լա՛վ, ծառանե՛ր, կանչե՛ք մարգարեներին։ (Ոտնաձայներ)։

Աքաաբ. - Կարո՞ղ ենք հարձակվել Ռամովսի վրա։

Մարգարե. - Հարձակվե՛ք, դուք հաստատ հաղթելո՛ւ եք։

Այս ամենը Աքաաբ թագավորին դուր եկավ, սակայն ոչ Հովսափաթ թագավորին։ Նա լսել էր Աստծո ձայնը, որը չէր համապատասխանում մարգարեների ասածին։ Այդ 400 մարգարեները ստախոսներ էին, ստախոսներ, ովքեր ասացին Աքաաբին այն, ինչ նա էր ուզում լսել, քանի որ վարձատրվելու էին։

Հովսափաթ. - Ուրիշ մարգարե չկա՞, ումից կարող ենք հարցնել։

Աքաաբ. - Մեկը կա, բայց ես ատում եմ նրան։ Նա միշտ փորձանքներ է կանխատեսում։

Հովսափաթ. - Նրան այստե՛ղ բերեք։

Միքիան՝ Աստծո իրական մարգարեն, եկավ։

Աքաաբ. - Մի՛քիա, Ռամովսի վրա հարձակվե՞նք։

Սկզբում մարգարեն ասաց, որ անպայման կհաղթեք, քանի որ գիտեր, թե ինչ է ուզում լսել Աքաաբ արքան, բայց հետո լրջությամբ ասաց.

Միքիա. - Աստված ինձ ցույց տվեց, որ քո զինվորներն առանց հովվի գառների պես են լինելու։ Աքաա՛բ թագավոր, քո զորքն առանց քեզ է վերադառնալու։

Աքաաբ (ջղայնությամբ). - Լսեցի՞ք, նա ինձ իմ մահվան դատավճիռը տվեց։ Նրան անմիջապես բա՛նտը նետեք։

Հաջորդ թողարկմանը դու կիմանաս, թե ինչ եղավ։ Կշարունակե՞ս լսել։

Հերոսներ՝ հեղինակ, Հովսափաթ, Աքաաբ, Միքիա, մարգարե։

This page in HTML4 - Print - Top