Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 081 (Man over board 1)
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو
بچیاں دے ادا کرن لئی ڈرامے
18. بندہ سُمندری جہاز توں باہر ۱
ساڈے نال آﺅ، اسی شہر دی سیر کراں گے!
مُنڈا: ”ایہہ چار دیواری تے بڑی ودھیا اے۔ میَں تے بُرج اُتے جا کے ویکھاں گا۔“
کُڑی: ”میَں تے کتاب کار جاواں گی۔ میَں اوتھے گھنٹیاں دے حساب نال ویلا لنگا سکدی اَں۔“
مُنڈا: ”بادشاہ دامحل۔ واہ، کِڈا وڈا اے!“
کُڑی: ”میَں چڑیا کار جا رہی اَں۔“
مُنڈا: ”کیہ توں اوتھے آپنے رشتے داراں نوں ملن چلی ایں؟“ (ہسن دی واج)
بڑے ورھیاں پہلاں، خدا نے ایس شہر اُتے نظر کیتی۔ پر اوہ ایس شہردیاں سوہنیاںشیواں نوں ویکھ کے بہتا خوش نہ ہویا۔ اوہنے اینہاں ساریاں شیواں دے پیچھے جو کجھ سی اوہ ویکھیا۔ بہت زیادہ نفرت، لڑائی، دھوکھے تےقتل۔ ایس شہر دے لوک ایس طرح وسدے سن جیویں خدا دی شریعت دا کوئی وجود ای نئیں۔اوہ آپنے بناون والے نوں بھُل بیٹھےسن۔ کسے لئی وی ایس تھوں بُرا کجھ نئیں ہو سکدا۔
جے خدا نیڑیوں تہاڈی زندگی اُتےغور کرے، تے اوہنوں کی دِسےگا؟
اوہنوں گناہ دی سزا دینی پوے گی کیوں جو اوہ پاک اے۔ پراک ای ویلے اوہ پیار وی کرن والا خدا اے، تے اوہ لوکاں نوں بچانا بہتا ضروری سمجھدا اے، ایس لئی اوہ اوہناں نوں خبردار کرنا چاہندا اے۔
خدا نے آکھیا: ”یوناہ، دنیا دے اوس مشہور شہر نینوہ وچ جا۔ اوہناں نوں منادی کر کے ایہہ سمجھا پئی میَں اوہناں دے گناہواں لئی اوہناں نوں کس طرح سزا دیاں گا۔ کیوں جو ایہہ لوک مینوں بھل گئے نے۔“
یوناہ گیا، پر نینوہ نوں نہ گیا۔
(دوڑن دی واج، تیز ی نال ساہ لین دی واج)
یوناہ: ”نئیں بالکل نئیں میَں نینوہ نئیں جا رہیا! ساڈے ملک دے دشمناں کول؟ میَں پاگل نئیں اَں۔ اوہناں لوکاں نوں مر جانا چاہیدا اے۔ اوتھے سمندر دے کنڈے اک بحری جہاز اے۔میَں اوہناں نوں بہتے پیسے دے کے ایتھوں دور چلا جاواں گا۔“
خدا کولوں دور جانا بہت مہنگا اے۔ یوناہ جہاز وچ سمان رکھن دی تھاں وچ سوار ہو گیا تے صندوقاں تے نِکے ڈرماں دے وچکار تھک کے سو گیا۔ یوناہ بے وقوف سی۔ کیہ کوئی بندہ خدا کولوں دوڑ سکدا اے؟ دنیا دے آخری کنڈے اُتے وی اوہ سانوں ویکھ سکدا اے۔ تے خدا اجے تک یوناہ نوں ویکھدا پیا سی۔
اک خوفناک طوفان آگیا۔ جہاز چلان والے آپنے دیوتاواں نوں پکارن لگے۔ جیوندا خدا جیہڑا اوہناں نوں بچا سکدا سی اوہ اوہنوں نئیں سن جاندے۔ اوہناں نے سمان چُک کے جہاز وچوں باہر سُٹنا شروع کیتا تاں جو جہاز دا بھار گھٹ ہو جاوے۔ جہاز دے کپتان نے یوناہ نوں ہلا کے اُٹھایا۔
کپتان: ”بھائی، اُٹھ! آپنےخدا نوں پکار، ہوسکدا اے اوہ سانوں بچا لوے۔“
یوناہ چھیتی نال اُٹھیا۔ تےسارا کجھ سامنےآ گیا۔
ملاح: ”توں کون ایں؟ تےتوں کِتھوں آیا ایں؟ توں کیہ کم کردا ایں؟“
یوناہ: ”میَں یوناہ اَں۔ میَں خدا دی عبادت کردا اَں جہنے اسمان تے دھرتی نوں بنایا اے۔ میَں ای طوفان دا سبب اَں کیوں جو میَں آپنے خدا دی نافرمانی کیتی سی۔“
ملاح: ”تے ہن سانوں کیہ کرنا چاہیدا اے؟“
یوناہ: ”مینوں سمندر وچ سُٹ دیو، تے فیر سب کجھ چنگا ہو جاوے گا تے خدا تہانوں بچا لوےگا۔“
پہلاں تے اوہ ایس طرح نئیں سن کرنا چاہندے، پر فیر ملاحواں نے یوناہ نوں پھڑیا تے پانی وچ سُٹ دِتا۔ (پانی وچ ڈِگن دی واج۔)
کیہ ایہہ یوناہ دا اخیر سی؟ نئیں! اجے تے مہم شروع ہوئی اے۔
تے اگلی کہانی وچ ایہہ جاری رہوے گی۔
لوک: بیان کرن والی، مُنڈا، کُڑی، خدا، یوناہ، کپتان، ملاح
حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔