Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 128 (No more thirst)
128. Όχι πια διψασμένος
Πολλοί από τους συγχωριανούς της την απέφευγαν συνέχεια.
Σαμαρείτισσα: «Όλοι μιλούν για μένα. Λες και εκείνοι τα έκαναν όλα τέλεια στη ζωή τους. Ελπίζω να μην συναντήσω κανέναν τώρα που πάω στο πηγάδι να τραβήξω νερό». (ήχος βημάτων σε χωματόδρομο)
Η Σαμαρείτισσα πήρε μία κανάτα και πήγε το μεσημέρι στο πηγάδι. Εκείνη την ώρα, ο ήλιος καίει πολύ και δεν κυκλοφορούν πολλοί άνθρωποι. Οι άνθρωποι συνήθως πήγαιναν στο πηγάδι πολύ νωρίς το πρωί ή το βράδυ.
Σαμαρείτισσα: «Ωχ, ποιος είναι αυτός που κάθεται στο πηγάδι;»
Χριστός: «Δώσε μου νερό να πιω».
Σαμαρείτισσα: «Πώς και μου μιλάς και δεν με αποφεύγεις; Εσύ είσαι Ιουδαίος και εγώ είμαι από τη Σαμάρεια».
Δεν ήξερε αυτός ο Ιουδαίος ότι ήταν εχθροί με τους Σαμαρείτες, επειδή λάτρευαν είδωλα; Κι όμως το ήξερε, και παρόλο που το ήξερε ο Χριστός, ποτέ δεν απέφευγε αυτούς που ήταν περιθωριακοί. Όχι, ο Χριστός ήταν διαφορετικός.
Χριστός: «Αν ήξερες ποιος είμαι, τότε θα μου ζητούσες να σου δώσω εγώ το Ζωντανό νερό».
Σαμαρείτισσα: «Πώς θα τραβήξεις νερό; Το πηγάδι είναι βαθύ».
Χριστός: «Όποιος πιει από αυτό το νερό, θα διψάσει ξανά. Αλλά αν κάποιος πιει το νερό που εγώ δίνω, τότε δεν θα διψάσει ποτέ ξανά».
Οι επιθυμίες της καρδιάς μας είναι σαν τη δίψα. Μόλις ικανοποιηθούν αυτές, τότε εμφανίζονται άλλες, νέες επιθυμίες. Και αυτό συνεχίζεται ξανά και ξανά. Η καρδιά δεν ικανοποιείται ποτέ, η δίψα της καρδιάς δεν ξεδιψάει ποτέ: ούτε με επιτυχίες, ούτε με αθλήματα, ούτε με φίλους. Αυτή η δίψα της καρδιάς, ικανοποιείται μόνο από Εκείνον που καθόταν στο πηγάδι. Η γυναίκα πρέπει να το κατάλαβε αυτό.
Σαμαρείτισσα: «Δώσε μου να πιω απ’ αυτό το νερό κι έτσι δεν θα χρειαστεί να έρθω σ’ αυτό το πηγάδι ποτέ ξανά».
Χριστός: «Πήγαινε φέρε τον άντρα σου».
Σαμαρείτισσα: «Δεν είμαι παντρεμένη».
Χριστός: «Το ξέρω. Είχες πέντε συζύγους και ο άντρας που είναι μαζί σου τώρα, δεν είναι σύζυγός σου».
Ο Χριστός ήξερε τα πάντα γι’ αυτήν. Κι όμως, δεν την απέφυγε.
Σαμαρείτισσα: «Ο Θεός σε έστειλε. Ξέρω ότι θα έρθει ο Σωτήρας μια μέρα».
Χριστός: «Εγώ είμαι Εκείνος».
Ο Χριστός συγχώρησε της αμαρτίες της και της έδωσε μια νέα ζωή, γεμάτη ικανοποίηση. Χαρούμενη η γυναίκα, άφησε την κανάτα της κι έτρεξε πίσω στο χωριό για να καλέσει όλους να πάνε και να ακούσουν τον Χριστό.
Κι εγώ καλώ εσένα, να πας στον Χριστό. Μετά θα μπορείς να πεις αυτό που είπαν και οι συγχωριανοί της Σαμαρείτισσας:
Παιδί: «Τώρα πιστεύω στον Χριστό. Όχι επειδή μου του είπες εσύ, αλλά επειδή κατάλαβα πως Εκείνος είναι ο μόνος Σωτήρας του κόσμου».
Άνθρωποι: Αφηγητής, Σαμαρείτισσα, Χριστός, παιδί
© Copyright: CEF Germany