STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Uzbek -- Perform a PLAY -- 057 (Taken hostage in Egypt 5) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- UZBEK
DRAMALAR -- do'stlaringiz uchun bularni ijro eting!
Bolalarga ijro etish uchun o'yinlar
57. Misrda olingan garovdagi tutqin 5(Ot tuyog’larini tovushi) Yusuf Misr bo’ylab shohning aravasida yurardi. Hamma unga ta’zim qilardi. Fir’avn uni boshliq qilib sayladi. Fir’avn o’zining muhrli uzugi bilan Yusufga hokimyatini berdi. Yusuf dala va bog’larni aylanib chiqdi. Xudo aytganidek: farovonlik davri keldi. (Orqadan bolg’alash va mihlash ovozi) Yusuf ko’p omborlar qurdirdi. Ko’p don g’amladi. Yusufning rejasi mukammal edi. U aytganidek yetti yillik farovonlik yilidan keyin, qahatchilik yili keldi. Odamlar och qolib Fir’avnning oldiga keldilar. Olomon: "Men och qoldim! Biz ochmiz. Bolalarimizga yegani biror narsa ber." Fir’avn: "Sizlarga yordam bergani Yusuf mas’uldir. U nima desa shuni qilinglar." Odamlar har joydan kelar edilar. Hatto o’zga yerlardan hamodamlar kela boshlashdi. O’nta kishilar kelib Yusufning oldida bosh egdilar. Yusuf ularni darhol tanidi. Ular Yusufning akalari edilar. Yusuf akalariga tushini aytganida ular Yusufni yomon ko’rib qul qilib sotib yuborgan edilar. Lekin akalari Yusufni umuman tanimadilar. Yusuf ular bilan qattiq muomilada notanishday gaplashdi. Yusuf: "Qayerdan keldingizlar?" Akalar: "Biz Kan’on yurtidan, don sotib olgani keldik." Yusuf: "Yolg’on gapiryabsizlar. Sizlar josussizlar!" Akalar: "Yoq, unday emas, rostdan! Biz o’nta aka-ukamiz. Bitta ukamiz uyda qoldi, bitta ukamiz esa nobud bo’lgan." Yusuf: "Men bu gaplaringizga ishonmayman. Xudoni sevganim uchun men sizlarga don beraman. Lekin keyingi safar sizlar uyda qolgan ukalaringni olib kelishlaringni xohlayman. Sizlardan bittalaringni buyrug’imni bajargunlaringacha shu yerda olib qolaman." Nimaga Yusuf akalari bilan qattiq muomilada bo’ldi? U ulardan qasos olmoqchi edimi? Yoq! Yusuf faqatgina akalarini tekshirmoqchi edi. Yusuf akalarini o’zgarganini ko’rmoqchi edi. Akalar bir-birlari bilan gaplashyotganlarida Yusuf ularni tushunishini ular bilmas edilar. Akalar: "Bu aniq biz Yusufga bergan azoblarimizning jazosidir." Yusuf buni eshitib yig’lab yubordi. Lekin u ularga hali ham o’zini kimligini aytmadi. O’zlariga kerak donni olib akalar uylariga qaytib ketdilar, Shimo’n esa Misrda qoldi. O’g’illari otalari Yoqubga bo’lgan voqeani aytib berishganda otalari vahimaga tushdi. Lekin olib kelgan don tugagach bu safar ukalari Benyaminni Misrga olib borishlari kerak edi. Akalari ikkinchi marta Misrga yaqinlashyotganlarida juda qo’rqdilar. Keyin nima bo’ldi? Keyingi hikoyada nima bo’lganini aytib beraman. Ishtrokchilar: Hikoya aytuvchi, olomon, Fir’avn, Yusuf, akalar Copyright: CEF Germany |