STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 057 (Taken hostage in Egypt 5) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- PUNJABI -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو 75. مصروچ یرغمال بنایاجانا ۵(گھوڑیاں دے کھُراں دی واج) یوسف پورے مصر وچ بادشاہ دے رتھاں وچوں اک اُتے سواری کردا سی۔ ہر کوئی اوہنوں ویکھ کے ہاتھ ہلاہوندا تے اوہنوں جی آیاں نوں آکھدا۔ فرعون نے اوہنوں آپنا مددگار چُنیا۔ آپنی مہر والی مُندری دے کے اوہنے یوسف نوں اختیار دِتا۔ یوسف تیار تے پکی ہوئی فصلاں تے کھجوراں دے باغاں دے کولوں لنگدا پیا سی۔ ایہہ سب کجھ بالکل ایسے طرح ہویا جس طرح خدا نے آکھیا سی پئی ایس طرح ہونا اے: بہت ساری فصل ہوئی۔ (پیچھے واج: ٹھوکن تے کھڑکاون دی) یوسف نے دانے کٹھے کرن والے بہت سارے گدام بنائے۔ بہتے سارے دانے کٹھے کیتے گئے۔ یوسف دے منصوبے بالکل ٹھیک سن۔ جس طرح پئی اوہنے آکھیا سی اوسے طرح برکت دے ست سالاں بعد کال دے سال آئے۔ لوکاں نوں بھُکھ لگی تے اوہ فرعون کول گئے۔ لوک: ”مینوں بھُکھ لگی اے! اسی بھُکھ نال مردے پئے اَں۔ ساڈے بچیاں دے کھاون لئی سانوں کجھ دیو۔“ فرعون: ”یوسف دی ذمہ داری اے پئی اوہ تہاڈی مدد کرے۔ جس طرح اوہ آکھے کرو۔“ اوہ بہت ساریاں تھاواں توں آئے سن۔ سگوں دوجے مُلکاں وچوں وی۔ دس لوکاں نے اوہنوں سجدہ کیتا۔ اوہنے اوہناں نوں اوسے ویلے پچھان لیا۔ اوہ اوہدے بھرا سن۔ یوسف نے آپنے سُفنیاں بارے سوچیا، اوہناں دی نفرت بارے جیہڑی اوہ یوسف نال کردے سن، تے ایہہ کہ اوہناں نے اوہنوں غلام بنن لئی ویچ دِتا سی۔ پر اوہناں نے اوہنوں بالکل نہ پچھانیا۔ یوسف نے اوہناں نال بڑی سختی نال گل کیتی۔ یوسف: ”تُسی کِتھوں آئے او؟“ بھرا: ”اسی کنعان دے مُلک وچوں آئے اَں دانے لین لئی۔“ یوسف: ”تُسی جھوٹ بولدے پئے ہو۔ تُسی جاسوس او!“ بھرا: ”نئیں، اسی سچ بولدے پئے اَں! اسی بارہ بھرا اَں۔ اک اجے وی گھر وے تے دوجا مر گیا اے۔“ یوسف: ”میَں تہاڈی اک گل دا وی یقین نئیں کردا۔ پر میَں خدا نال پیار کرناں، میَں تہانوں اناج دیاں گا۔ پر میَں چاہندا اَں پئی تُسی جاوو تے آپنے دوجے بھرا نوں لے کے مُڑ آوو۔ تہاڈے وچوں اک ایتھے ای رہوے گا تاں جو مینوں یقین ہووے پئی تُسی میرا حکم منو گے۔“ یوسف نے کیوں ایڈی سختی ورتی؟ کیہ اوہ اوہناں کولوں بدلہ لینا چاہندا سی؟ نئیں! اوہ بس آپنے بھراواں نوں آزماونا چاہندا سی۔ اوہ ویکھنا چاہندا سی پئی اوہ بدل گئے نے یا نئیں۔ اوہناں نوں ایہہ نئیں سی پتہ پئی جدوں اوہ آپس وچ گل کردے پئے سن یوسف سب کجھ جان گیا اے۔ بھرا: ”اساں یوسف نال جس طرح دا سلُوک کیتا ایہہ ضرور سانوں اوہدی سزا پئی ملدی اے۔“ یوسف نے جدوں ایہہ سُنیا تے اوہ رون لگ پیا۔ پر فیر وی اوہنے اوہناں نوں ایہہ ناں دسیا پئی اوہ کون اے۔ جنے دانے اوہناں نوں چاہیدے سن اوہ لے کے مُڑ ٹُر گئے تے شمعون مصر وچ رہ گیا۔ اوہناں دے پیو یعقوب نے جدوں اوہناں دے پینڈے دا سارا حال سُنیا تے اوہ ڈر گیا۔ پر جدوں اوہ دانے کھا بیٹھے تے اوہناں مُڑ مصر ول جانا سی، تے ایس واری اوہناں بنیمین نوں وی نال لے کے جانا سی۔ جدوں اوہ مُڑ مصر ول جاندے پئے سن سارے بھرا ڈرے ہوئے سن۔ تے فیر؟ اگلی کہانی وچ تہانوں پتہ لگے گا پئی کیہ ہویا۔ لوک: بیان کرن والی، لوک، فرعون، یوسف، بھرا حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔ |