STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Macedonian -- Perform a PLAY -- 121 (Tracks in the snow 5) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- MACEDONIAN -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
КУСИ ИЗВЕДБИ – одглуми ги пред други деца!
Куси изведби за да ги изведуваат деца
121. Трагите во снегот 5Анет читаше книга. Но воопшто не можеше да се сосредоточи. Анет: „Бабо, ќе одам да си легнам. Добра ноќ“. Но не отиде во нејзината соба; наместо тоа, излезе надвор и прошета низ длабокиот снег. Веќе беше далеку од куќата кога се слизна и ја шина ногата така што повеќе не можеше да оди. Анет (плачејќи): „Што да правам сега? Ќе смрзнам додека некој ме најде“. Седеше на снегот и плачеше. Ѕвездите блескаа на небото. Анет погледна нагоре. Дали Бог ќе ја спаси, иако беше толку злобна кон Лука? Потоа слушна лизгање на скии. Анет: „Помош! Помош! Лука, дали си тоа ти? Те молам помогни ми. Ја шинав ногата“. Лука: „Ќе земам санка. Еве, земи ја мојата виндјакна додека се вратам“. Кога повторно беше сама се молеше со целото срце. Анет: „Мил Господе Исусе, грешна сум и потребен си ми. Те молам прости ми ги сите мои гревови. Сакам да бидам твое дете – и не само затоа што сега сум во неволја. Амин“. Лука се врати со санка и ќебиња. Анет: „Лука, треба да ти кажам нешто. Јас бев таа што ти го уништи понито. Исус ми прости. Те молам прости ми и ти. Не те мразам повеќе“. Лука: „Помислив дека си ти. Благодарам што ми кажа. Ти простувам“. Анет беше безбедна дома, а Лука се молеше покрај вратата. Лука: „Господе Исусе, Те молам дај ми идеја како да ѝ докажам на Анет дека ми е жал за несреќата на Дени“. Тогаш се сети на лекарот во градот. Дали може да направи ногата на Дени да биде како порано? Среде ноќ и среде снежна бура, Лука ризикуваше со скии да отиде до градот. Преморен пристигна безбедно, иако да се направи тоа беше ризична работа. Но неговата постапка вредеше. Лекарот сакаше да помогне. Дени мораше да остане во болницата долго време, но кога се врати дома донесе многу голема радост. Повторно можеше да оди! Лука беше поканет да дојде. Блескаше од радост кога го виде Дени како оди без патерици. Лекарот: „Дени, треба да му се заблагодариш на Лука. Си го ризикуваше животот кога дојде да ме види“. Лука: „Не го направив тоа сам. Исус ми даде идеја и ми помогна да ја остварам“. А неговиот стар пријател на планината плати за сè. Но тоа остана тајна на Лука. Улоги: Раскажувач, Анет, Лука, лекарот. © Copyright: CEF Germany |