Greek, Dramas: Piece 127 – Πολύ αργά

Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 127 (Too late)

This page in: -- Albanian -- Arabic ? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi ? -- French -- Fulfulde -- German -- GREEK -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam ? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German ? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek

Previous Piece -- Next Piece

ΣΚΕΤΣ – να τα παίξεις με άλλα παιδιά!

Σκετς για να παίξουν τα παιδιά

127. Πολύ αργά

Μόλις έφτασαν στην ακτή, βγήκαν από την βάρκα. Επιτέλους! Ο Ιάειρος χρειαζόταν επειγόντως τον Χριστό. Έσπρωχνε τον κόσμο στην άκρη, μέχρι που έφτασε τον Χριστό και έπεσε στα πόδια του.

Ιάειρος: «Η κόρη μου πεθαίνει. Έλα γρήγορα. Σε παρακαλώ, βάλε τα χέρια σου πάνω της για να θεραπευθεί».

Ο Χριστός πήγε μαζί του. Έπρεπε να βιαστούν. Γιατί όμως σταμάτησε ξαφνικά ο Χριστός;

Χριστός: «Ποιος με άγγιξε;»

Άντρας: «Όχι εγώ. Όλοι εδώ σπρώχνουν ο ένας τον άλλο».

Ο Χριστός γύρισε και είδε μια γυναίκα που στεκόταν μετά βίας κι έτρεμε πίσω του.

Γυναίκα: «Απλά ήθελα να ακουμπήσω την άκρη του χιτώνα Σου. Ήμουν άρρωστη για δώδεκα χρόνια. Κανείς γιατρός δεν μπόρεσε να με βοηθήσει και κανένα φάρμακο δεν μπόρεσε να με κάνει καλά. Ξόδεψα όλα τα λεφτά μου σε γιατρούς, αλλά τίποτε. Αλλά τώρα, μόλις ακούμπησα την άκρη του ρούχου Σου, θεραπεύτηκα αμέσως».

Χριστός: «Η πίστη σου σε έκανε καλά. Μην φοβάσαι!»

Η πίστη βοηθάει! Δεν θα απογοητευτείςμ αν πιστεύεις στον Χριστό. Ή μήπως νομίζεις ότι θα σε απογοητεύσει ποτέ ο Χριστός;

Αγγελιοφόρος: «Πού είναι ο Ιάειρος; Ιάειρε, σου έχω άσχημα νέα: η κόρη σου πέθανε. Μην ενοχλείς τον Δάσκαλο».

Η κόρη του Ιάειρου ήταν μόνο 12 χρονών. Η πίστη του Ιάειρου κόντεψε να σβήσει εκείνη τη στιγμή, σαν τη φλόγα από τον αέρα.

Χριστός: «Μην φοβάσαι. Να πιστεύεις σε Μένα!»

Αυτά τα λόγια όμως, του Χριστού, άναψαν τη φλόγα της πίστης του ξανά. Τότε έφτασαν στο σπίτι του Ιάειρου.

Οι θρήνοι και τα κλάματα από το σπίτι, ακούγονταν μέχρι το δρόμο.

Χριστός: «Γιατί κλαίτε; Tο παιδί δεν έχει πεθάνει».

Όλοι κορόιδεψαν τον Χριστό, επειδή την είχαν δει να πεθαίνει με τα μάτια τους. Ο Χριστός τους έδιωξε όλους. Μόνο οι γονείς και τρεις μαθητές έμειναν με τον Χριστό μέσα στο δωμάτιο του κοριτσιού. Υπήρχε απόλυτη ησυχία στο δωμάτιο. Ίσως εκείνη την ώρα, ο Ιάειρος να σκεφτόταν τα λόγια του Χριστού: «Μην φοβάσαι, μόνο να πιστεύεις σε μένα». Μπορούσε να πιστεύει εκείνη την ώρα, που έβλεπε την κόρη του νεκρή;

Ο Χριστός πλησίασε το κρεβάτι, που ήταν ξαπλωμένο το νεκρό κορίτσι και πήρε το χέρι της.

Χριστός: «Ταλιθά κούμι! Κόρη, σήκω επάνω!»

Οι γονείς της είδαν τότε την κόρη τους να ανοίγει τα μάτια της και να σηκώνεται από το κρεβάτι.

Χριστός: «Δώστε της κάτι να φάει».

Ο Κύριος μπορεί να κάνει τα πάντα! Θεραπεύει τους αρρώστους και ανασταίνει τους νεκρούς. Το μόνο που δεν κάνει είναι να απογοητεύει όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν.

Γι’ αυτόν το λόγο, ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή σου: Μην φοβάσαι, μόνο να πιστεύεις στον Χριστό!

Άνθρωποι: Αφηγητής, Ιάειρος, Χριστός, άντρας, γυναίκα, αγγελιοφόρος

STORIES for CHILDREN by Sister Farida

127. Πολύ αργά