Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 117 (Sad Christmas memory 1)
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو
بچیاں دے ادا کرن لئی ڈرامے
711. وڈے دِن دی اُداس یاد ۱
انیتا ڈانواں ڈول ہوندیاں اپنے بستر اُتے لیٹ گئی۔ اچانک اوہنوں یاد آیا: پئی کرسمس دا موقع اے! اوسے سوچ دے نال اوہ چھال مار کے بسترے تھوں اُتری۔
انیتا: ”ڈینی! ڈینی، توں کِتھے ویں؟“
ڈینی: ”چھیتی آ باہر والے بوہے وَل انیتا۔“
انیتا: ”توں باہر کی کردا پیا ایں؟ توں بیمار ہو جاویں گا۔“
ڈینی: ”انیتا، کرسمس بابا ایتھے آیا سی! تے توں آکھیا سی پئی اوہ اینہاں پہاڑاں وچ ساڈے کول نہیں آ سکے گا۔ پر فیر وی میَں آپنی لال جُوتی باہر رکھی سی، تے ویکھو! اوہ میرے لئی کجھ لیایا اے۔“
انیتا نے ایہہ ویکھیا۔ اک بلی دا بچہ جُوتی وچ لویٹیا ہویا سی۔ ڈینی اوہنوں گھر دے اندر لے گیا۔
ڈینی: ”میَں ایہدا ناں سنووائٹ رکھاں گا۔ میَں بڑا خوش اَں۔“
ڈینی نے بلی دے بچے نوں گرم دودھ دِتا تے انیتا آپنی دادی دی جھوٹن والی کُرسی اُتے بہہ گئی تے اوہنوں ویکھن لگ پئی۔ جدوں اوہ اوہنوں ویکھدی پئی سی تے اوہنوں ۵ سالاں پہلاں دے کرسمس دا خیال آیا۔
تد اوہ سات سال دی سی تے اوہنوں اجازت سی پئی اوہ آپنی گوانڈن تے اوہدے پُتر لوقس دے نال چرچ جا سکے۔ اوہنوں گیت سن کے بڑا چنگا لگدا سی تے پادری دیاں گلاں نوں سننا جدوں اوہ نِکے بچے یسوع دے بارے وچ دسداسی۔ پر اوہ لوقس دے نال کھلو نہیں سکدی سی، اوہ کالے شاہ والاں والا لالچی مُنڈا۔ اوہ انیتا دے بندے دی شکل والے بسکٹ منگدا پیا سی۔ پر انیتا نے اوہنوں نہ دِتے۔ بالکل وی نہیں! تے فیر اوہ چھیتی نال برف وچوں ٹُر کے مُڑ گھر چلی گئی۔ اوہ کرسمس دی آون والی شام دی اڈیک وچ سی۔ پر جدوں اوہنے آپنے پیو دا دُکھی مُنہ ویکھیا، اوہ حیران ہو گئی۔
انیتا: ”کیہ امی دی طبیعت خراب اے؟“
پیو: ”آہو انیتا، اوہ بہت بیمار اے، اوہ تیرا پوچھدی پئی اے۔“
چپ کر کے، انیتا آپنے بستر اُتے ٹُرگئی۔ اوہ کدی اوہ لفظ نہ بھُلی جیہڑے اوہدی ماں نے ماڑی واج وچ اوہنوں آکھے سن:
ماں: ”انیتا میرے کول تیرے لئی اک تحفہ اے۔ ایہہ تیرا نِکا بھرا اے۔ ایہدا بڑا دھیان رکھیں۔“
انیتا نے بچے نوں لے لیا۔ ایہدا کیہ مطلب اے؟ بعد وچ اوہدا پیو اوہدے کول آیا۔
پیو: ”انیتا، تیری امی ہن ساڈے نال نہیں رہی۔ اوہ اسمان اُتے کرسمس مناندی پئی اے۔ اوہ جاندی سی پئی اوہ مرن والی اے تے ایس لئی اوہنے تینوں نِکا بھرا ڈینی دے دِتا۔“
انیتا روندی ہوئی آپنے پیو دیاں بانہواں وچ سو گئی۔ اوہ بڑا ای دُکھی کرسمس دا دن سی۔
انیتا اینی ڈوہنگی سوچ وچ ڈُبی ہوئی سی پئی اوہنوں پتہ ای نہ لگا پئی دادی کمرے وچ آ گئی اے۔
ڈینی: ”دادی، کیہ تُسی سانوں اسمان دی بادشاہی بارے دس سکدے او؟“
ڈینی نوں بڑی خوشی ہوندی سی جدوں دادی اوس سوہنے تھاں بارے دسدی سی جتھے رون دا کوئی خیال وی نہیں۔
پر انیتا دے دل وچ اجے تیک لوقس دا ای خیال سی۔ یسوع لئے کوئی تھاں نہیں سی۔ ایہو وجہ سی پئی سارا کجھ خراب ہو گیا سی۔
تُسی اگلی کہانی وچ سن سکو گے پئی فیر کیہ ہویا۔
لوک: بیان کرن والی، انیتا، ڈینی، پیو، ماں
حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔