Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 163 (Secret in the Wilden woods 1)
163. Το μυστικό του δάσους 1
Η Ρουθ ήταν στενοχωρημένη με τη θεία Μαργαρίτα. Επειδή ήταν ανυπάκουη, η τιμωρία της ήταν να πάει για ύπνο χωρίς φαγητό.
Ο Φίλιππος πήγε ήσυχα στο δωμάτιό της.
Φίλιππος: «Ρουθ, αυτό είναι για σένα. Το έβαλα κρυφά στην τσέπη μου».
Η Ρουθ ήταν πολύ πεινασμένη και δάγκωσε λίγο από το σάντουιτς.
Ρουθ (με το στόμα της γεμάτο): «Φίλιππε, θέλω να είμαι καλή. Γιατί δεν μπορώ να είμαι καλή;»
Φίλιππος: «Δεν ξέρω. Θα πρέπει να προσπαθήσεις να μην θυμώνεις τόσο εύκολα, γιατί τότε λες πολύ κακά πράγματα. Η θεία Μαργαρίτα είναι πολύ καλή που μας αφήνει να μείνουμε εδώ, επειδή οι γονείς μας έφυγαν στην Ινδία για ιεραπόστολοι».
Η Ρουθ αναστέναξε κι έχωσε το μισό σάντουιτς στο στόμα της.
Ξαφνικά, άκουσαν τα βήματα της θείας Μαργαρίτας.
Ο Φίλιππος έτρεξε στο δωμάτιό του και ξάπλωσε με τα ρούχα του πάνω στο κρεβάτι.
Θεία: «Καληνύχτα, Φίλιππε. Καληνύχτα, Ρουθ».
Φίλιππος: «Καληνύχτα, θεία Μαργαρίτα».
Η Ρουθ έκανε την κοιμισμένη.
Το επόμενο πρωί, ο Φίλιππος έκανε σχέδια για τις διακοπές τους.
Φίλιππος: «Θα ανακαλύψουμε πράγματα στο δάσος. Ίσως να βρούμε κάποια πουλιά κοντά στο ρυάκι. Θα φτιάξουμε μια καλύβα, ένα κέντρο που θα παρατηρούμε τη φύση».
Η Ρουθ είχε μεγάλο ενθουσιασμό. Και τα δύο παιδιά έτρεξαν στο μικρό μονοπάτι που οδηγούσε στο δάσος.
Η Ρουθ στάθηκε και παρατήρησε το κοπάδι με πρόβατα του κυρίου Τάνερ. Ένα μικρό αρνάκι της έγλυψε το χέρι. Ήταν μόνο του και συχνά ξέφευγε από το κοπάδι.
Φίλιππος: «Έλα, Ρουθ, δεν έχουμε πολλή ώρα».
Βρήκαν το καλύτερο μέρος για την καλύβα που θα έφτιαχναν. Η Ρουθ μάζεψε κλαδιά και ο Φίλιππος έφτιαξε την καλύβα μ’ αυτά. Πήγαιναν κάθε μέρα στο μυστικό τους μέρος.
Μια φορά, η Ρουθ έπρεπε να μείνει σπίτι για να απλώσει τα πλυμένα ρούχα. Δεν της άρεσε καθόλου αυτό. Από την τσατίλα της που έμεινε πίσω, άφησε τα καθαρά ρούχα να πέσουν κάτω στη λάσπη.
Θεία: «Δεν μπορείς να είσαι πιο προσεχτική; Πες ότι λυπάσαι για την πράξη σου αυτή!»
Ρουθ: «Αλλά δεν λυπάμαι! Είσαι τόσο κακιά, θεία Μαργαρίτα!»
Θεία: «Ρουθ, το σκεφτόμουν αρκετό καιρό. Θα σε στείλω εσώκλειστη στο σχολείο».
Ρουθ: «Τότε θα φύγω από το σπίτι». (ήχος από πόρτα που κλείνει απότομα)
Η Ρουθ έφυγε μακριά με πολύ θυμό μέσα της. Πού πήγε; Ούτε και ή ίδια ήξερε πού ήταν.
Αλλά τα λόγια της θείας της ηχούσαν στ’ αυτιά της.
(με ηχώ που χάνεται σιγά σιγά): «Θα σε στείλω εσώκλειστη στο σχολείο. Τότε θα φύγω από το σπίτι! Θα σε στείλω εσώκλειστη στο σχολείο. Τότε θα φύγω από το σπίτι…»
Την επόμενη φορά θα μάθεις τι έγινε με την Ρουθ που το έσκασε…
Άνθρωποι: Αφηγητής, Φίλιππος, Ρουθ, θεία Μαργαρίτα
© Copyright: CEF Germany