Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 164 (The lost sheep 2)
164. Το χαμένο πρόβατο 2
Η Ρουθ έφυγε από το σπίτι θυμωμένη. Τα λόγια της θείας Μαργαρίτας ηχούσαν στ’ αυτιά της: «Θα σε στείλω εσώκλειστη στο σχολείο».
Όταν έδυσε ο ήλιος, ήταν μακριά από το σπίτι και αναρωτιόταν πού θα πήγαινε να κοιμηθεί εκείνη τη νύχτα. Ίσως στην εκκλησούλα πίσω από το νεκροταφείο;
Πηγαίνοντας εκεί, είδε έναν μικρό άσπρο σταυρό.
Ρουθ: «Ιωάννα Κολιού, 9 χρονών. Πήγε στην αγκαλιά του Χριστού. Άραγε θα πήγαινα κι εγώ στην αγκαλιά του Χριστού αν πέθαινα σήμερα;»
Μ’ αυτήν τη σκέψη, η Ρουθ μπήκε στην εκκλησούλα. (ήχος από τρίξιμο πόρτας)
Μετά, ξάπλωσε σ’ ένα πάγκο της εκκλησίας και κοιμήθηκε.
Tην επόμενη μέρα, ο ποιμένας πήγε στην εκκλησία και ανακάλυψε την Ρουθ.
Ποιμένας: «Καλημέρα! Από πού ήρθες εσύ;»
Η Ρουθ εμπιστεύτηκε τον ποιμένα και του είπε γιατί το έσκασε από το σπίτι της.
Μετά, καταβρόχθισε ένα υπέροχο πρωινό στο σπίτι του ποιμένα, όσο εκείνος τηλεφωνούσε στη θεία της. Η Ρουθ έβλεπε τριγύρω στο δωμάτιο, όταν είδε μια εικόνα που κρεμόταν στον τοίχο.
Ποιμένας: «Σου αρέσει αυτή η εικόνα; Είναι ο Χριστός, ο Καλός Ποιμένας. Κρατάει στα χέρια του το χαμένο πρόβατο που μόλις έσωσε. Αυτό το πρόβατο μου θυμίζει λίγο εσένα».
Ρουθ: «Θα με βρει κι εμένα άραγε; Θα πάω κι εγώ στον ουρανό, όπως η Ιωάννα Κολιού;»
Ποιμένας: «Ναι. Αλλά για να γίνει ο Καλός Ποιμένας σου ο Χριστός, θα πρέπει να Του ζητήσεις να σε σώσει, επειδή είσαι χαμένη από τις αμαρτίες. Πάρε την εικόνα αφού σου άρεσε. Τώρα πρέπει να πας σπίτι σου, επειδή η θεία σου ανησυχεί».
Στο δρόμο για το σπίτι, η Ρουθ έβγαλε την εικόνα από την τσέπη της. Κοίταξε τον Χριστό και προσευχήθηκε:
Ρουθ: «Χριστέ μου, είμαι κι εγώ σαν το χαμένο πρόβατο. Σε παρακαλώ, συγχώρησε τις αμαρτίες μου. Θέλω να ανήκω σε Σένα και να ζω μαζί Σου στον ουρανό μια μέρα. Αμήν».
Ο Χριστός απαντάει αυτήν την προσευχή αμέσως. Η Ρουθ Τον ευχαρίστησε που έγινε ο Καλός Ποιμένας της και χάρηκε πολύ.
Η θεία Μαργαρίτα την περίμενε στην είσοδο. Μόλις την είδε, την αγκάλιασε με αγάπη.
Ρουθ: «Θεία Μαργαρίτα, συγνώμη για όλα. Σε παρακαλώ, μην με στείλεις εσώκλειστη στο σχολείο. Θα είμαι καλή από εδώ και πέρα».
Θεία: «Σε αγαπώ. Ας προσπαθήσουμε άλλη μια φορά».
Η Ρουθ προσπάθησε να αλλάξει με τη βοήθεια του Θεού. Άκουγε τη φωνή του Καλού Ποιμένα της όταν μιλούσε στην καρδιά της μέσα από την Γραφή. Kαι προσπαθούσε να μην ακούει τη φωνή της περηφάνειας της που καμιά φορά έβγαινε στην επιφάνεια.
Η Ρουθ είχε αλλάξει πραγματικά. Για λίγο καιρό, όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που…
Θυμηθείτε να είστε μαζί μας την επόμενη φορά, ώστε να ακούσετε τη συνέχεια της ιστορίας.
Άνθρωποι: Αφηγητής, Ρουθ, ποιμένας, θεία Μαργαρίτα
© Copyright: CEF Germany