STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Uzbek -- Perform a PLAY -- 117 (Sad Christmas memory 1) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- UZBEK
DRAMALAR -- do'stlaringiz uchun bularni ijro eting!
Bolalarga ijro etish uchun o'yinlar
117. Hafa Kristmas xotirasi 1Anora krovatida yotib birdan u: ’Mavlud bayrami’ ekanligini esladi! Shu fikr bilan u krovatdan sakrab turdi. Anora: "Doniyor! Doniyor, qayerdasan?" Doniyor: "Anora eshikni oldiga kel." Anora: "Tashqarida nima qilyabsan? Kasal bo’lib qolasan." Doniyor: "Anora, Qorbobo shu yerda bo’libdi! Siz qorbobo bizga tog’da sovg’a beroladi degan edingiz, lekin men qizil tapichkamni tashqarida qoldirgan edim, qarang nima bo’libdi. Qorbobo menga nimadir olib kelibdi." Anora qarasa oppoq mushukcha tapichkam ichiga joylashib olibdi. Doniyor uni uyga olib kirdi. Doniyor: "Men uni oppog’oy deb nomlayman. Men juda xursandman." Doniyor mushukchaga issiq sut berdi, Anora buvasining tebranadigan stulida o’tirib ularni tomosho qilardi. Ularni tomosha qilib turib 5 yil oldingi Mavlud bayramini esladi. Unda Anora 7 yosh edi va qo’shnisi va uning o’g’li Latifjon bilan ibodatxonaga borar edi. Ashula eshitish va cho’ponning chaqaloq Iso haqidagi va’zini eshitish Anoraga maroqli bo’lqan. Lekin u qora sochli qizg’anchiq Latifjon bilan boshqa qola olmadi. U Anoraning pryanniklarini so’rayverar edi. Lekin Anora unga bermadi. Umuman bermadi! Keyin qorlarni bosib uyiga ketib qoldi. U Mavlud bayramini kutar edi. Lekin u otasining xafa yuzini ko’rganda hayron bo’ldi. Anora: "Oyimga biror narsa qildimi?" Otasi: "Ha, Anora, u qattiq kasal. U seni so’rayabdi." Anora sekin oyisining yoniga bordi. Anora oyisining sekin ovozi bilan aytgan so’zini hech qachon esidan chiqarmadi: Onasi: "Anora, meni senga sovg’am bor. U chaqaloq ukangdir, uni ehtiyot qilgin." Anora chaqaloqni oldi. Bu nimani bildiradi? Keyinroq otasi Anoraning oldiga kelib dedi: Otasi: "Anora, onang boshqa biz bilan emas. U Mavlud bayramini osmonda nishonlayabdi. U o’layotganini bilgani uchun kichik Doniyorni senga berdi." Anora yig’lab-yig’lab otasini qo’lida uxlab qoldi. U eng g’amginli Mavlud bayrami bo’lgan edi. Anora chuqur o’yga botganidan hatto buvisini xonaga kirganini ham sezmay qoldi. Doniyor: "Buvi, bizga jannat haqida gapirib beroplasizmi?" Doniyor Buvisi ularga ko’z yosh bo’lmaydigan ajoyib joy haqida aytganlarini yoqtirdi. Lekin Anoraning yuragida Latifjon bilan urishgani hali ham turar edi. Yuragini bu muammo egallagani uchun, yuragida Iso uchun boshqaxona yo’q edi, bu hamma narsani yomonlashtirdi. Nima bo’lganini siz keyingi hikoyada eshitasiz. Ishtrokchilar: Hikoya aytuvchi, Anora, Doniyor, Otasi, onasi © Copyright: CEF Germany |