STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Sindhi -- Perform a PLAY -- 165 (The secret place is taken 3) This page in: -- Albanian -- Arabic -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malagasy -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- SINDHI -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
!ڍراما- هنن کي ٻين ٻارن جي سامهون پڻ پيش ڪريو 561. خفيہ جڳهہ وٺجي وئي 3روٿ (جوش سان): ”مارگريٽ مامِي، روبنجر صاحب جي زال مون کي سڏيو آهي ۽ چيو آهي تہ مان انهن جي ٻارن کي هفتي جي ڏينهن پاڻ سان گڏ گھمڻ وٺي وڃان۔ ڇا مان وڃي سگھان ٿي؟ مهرباني ڪري ها ڪجو!“ مارگريٽ مامِي: ”منهنجي خيال ۾ ائين ٿي نہ سگھندو۔ مون ملر صاحب جي زال سان واعدو ڪيو آهي تہ تون انهن جِي ڀائيٽِي سان کيڏندين۔“ روٿ: ”پر مان ائين ڪرڻ نہ ٿي چاهيان! مون کي هوءَ تمام خراب لڳي ٿِي! مان اتي وينديس جتي منهنجو دل چاهيندو!“ مارگريٽ مامِي: ”روٿ، پنهنجي ڪمري ۾ وڃ۔ مون سمجھيو هو تہ تون بدلجي چڪي آهين۔“ روٿ: ”مون کي ڪا پرواهہ نہ آهي!“ (دروازي کي زور سان بند ڪرڻ جي آواز) پر روٿ کي پرواهہ هئي۔ هوءَ بستري تي ليٽي وئي ۽ ٿورو روئي۔ مارگريٽ مامِي: ”روٿ، تنهنجو مسئلو ڇا آهي؟“ روٿ (سڏڪن سان): ”مان وري خراب ٿي ويس۔ ڇا سٺو دراڙ مون سان اڃا بہ پيار ڪندو؟ مارگريٽ مامِي، ڇا توهان کي لڳي ٿو تہ هو مون کي معاف ڪري ڇڏيندو؟“ مارگريٽ مامِي: ”ها، ضرور، روٿ۔ جيڪڏهن تون واقعي شرمندہ آهين ۽ خداوند يسوع کان معافي گھرندين، تہ هو توکي معاف ڪري ڇڏيندو۔“ روٿ دعا ڪئي۔ ۽ هن پنهنجِي مامِي کان بہ معافي گھري۔ پوءِ هوءَ اطمينان ۽ خوشيءَ سان سمهي وئي ۽ ايندڙ ڏينهن جي انتظار ۾ رهي۔ روٿ ۽ فلپ لڪي جنگل وڃڻ جو منصوبو ٺاهڻ لڳا۔ ٻئي ڀاءُ ۽ ڀيڻ صبح سوير ئي غائب ٿي ويا۔ گھاٽي وڻن ۾ سندن ٺهيل جُوڳِي بلڪل ائين ئي لڳي رهي هئي جيئن اها هميشہ سان هئي۔ فلپ رِيڙهي اندر گھڙي ويو، پر هو جلد ئي ٻاهر نڪري آيو۔ فلپ: ”اندر ڪو آهي! ٻاهر نڪرو، هن وقت! هي اسان جي جُوڳِي آهي۔“ ٽيَري: ”مون کي اوهان جي بيڪار جُوڳِي نہ کپي۔ مان ان کان بہ بهتر ٺاهي سگھان ٿو۔“ هڪ ڇوڪرو پراڻي شرٽ ۽ ڦاٽل پينٽ پاتل ريڙهي ٻاهر نڪتو۔ سندس عمر اٽڪل ڏهہ سال هئي۔ فلپ ۽ روٿ کي هو سٺو لڳڻ لڳو۔ ٽيري انهن جو بهترين دوست بڻجي ويو۔ هنن کيس پنهنجي ٽولي ۾ شامل ڪيو ۽ هن کي جنگل جا ڪيترائي ڳجھا راز ٻڌايا۔ هو بندر وانڳر مٿي بہ چڙهي سگھندا هئا۔ ڪو بہ وڻ انهن لاءِ وڌيڪ اُونچو نہ هو۔ فلپ: ”رُڪ، ٽيري! اڳتي نہ وڌ! اها ٽاري تمام ڪمزور آهي!“ (ٽاري ٽٽڻ جي آواز) پوءِ اها ٽٽي وئي ۽ ٽيري زمين تي ڪري پيو۔ هو اتي ئي پيو هو ۽ هن لاءِ مشڪل هئي۔ فلپ: ”روٿ، منهنجي خيال ۾ هو اڃا زندهہ آهي۔ تون هن وٽ رهہ ۽ مان وڃي مدد وٺي اچان ٿو۔“ روٿ کي ٽيري لاءِ ڊپ ٿي رهيو هو ۽ هن دعا ڪئي: روٿ: ”خداوند يسوع، مهرباني ڪري ٽيري کي مرڻ نہ ڏيو۔ مان هن کي توهان جي باري ۾ ٻڌائڻ چاهيان ٿي تہ جيئن هو بہ توهان جي هڪ رڍ بڻجي سگھي۔“ آخرڪار مدد اچي وئي۔ وڏي احتياط سان، ٽيري کي اسٽريچر تي لٽايو ويو ۽ اسپتال کڻي ويا۔ فلپ: ”روٿ، ڇا توکي لڳي ٿو تہ ٽيري مري ويندو؟“ توکي ايندڙ ڊرامي ۾ خبر پوندي۔ ماڻهون: بيان ڪرڻ واري، روٿ، مارگريٽ مامِي، فلپ، ٽيرِي ynamreG FEC :thgirypoC © |