STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Cebuano -- Perform a PLAY -- 044 (The witch doctor rants 3) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- CEBUANO -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
MGA DRAMA -- ipasundayag kini alang sa imong mga higala!
MGA DULA angayan ipasundayag sa mga bata
44. Ang tambalan nagyamyam 3TiFam: “Mama, nagsugod na pag-ulan.” Inahan: “Kana labing maayo, TiFam, tungod kini makawala sa abog.” TiFam: “Wala na nato makita si Victor. Patay na siya?” Inahan: “Wala ako mituo niana.” TiFam: “Apan si papa nag-ingon nga ang mga daotang mga espiritu mahimong mopatay kaniya tungod kay siya kanunay magsulti mahitungod kang Hesus.” Inahan: “Ako mituo nga ang iyang Ginoo maoy mas kusgan. Aray, ang akong tiil.” Ang inahan ni TiFam nahidalin-as ug nasakitan ang iyang usa ka tiil. Sa unsang paagi nga siya unta makabalik sa iyang balay karon? Diha sa pagbundak sa ulan sila nakaabot sa balay sa misyonaryo ug nanuktok sa pultahan. Ug kinsa ang nag-abli? Si Victor! Siya usa ka buhi. Victor: “Uy sulod. Kamo pagpauga mo dira sa kalayo.” Samtang ang tiil sa iyang inahan giatiman, si TiFam misinggit. TiFam: “Ikaw mamatay. Ang akong amahan nagtunglo kanimo uban sa kamatayon. Ako nahadlok! Dili kita kinahanglan magpabilin dinhi.” Victor: “Dili ka kinahanglan mahadlok. Ang lamat dili makasakit kanako tungod si Hesus mao ang akong Ginoo ug manalipod kanako.” Inahan: “Victor, Nakadungog ako kanimo sa merkado. Ako mituo sa imong mga pulong ug sukad niadto ako adunay kalinaw sa akong kasingkasing.” Ang panag-istoryahanay nakahimo og maayo sa iyang inahan, apan si TiFam nahadlok gihapon sa iyang amahan. Kon siya sa bisan unsang takna makadungog mahitungod niini … Sila gikapoy sa dihang sila niabot sa balay. Ug ang panahon misamot pa ka grabe. Kini unos ug miulan sa walay hunong. Ang mga suba miawas sa iyang tampi, ang dalan nangawala, ug kini mao ang mga adlaw sa wala pa si bisan kinsa mahimong moadto sa gawas. (Tingog sa pagtuktok) TiFam: “Kinsa ang anaa diha?” (Tingog sa pultahan sa pag-abli) Orestil: “Victor, nganong mianhi ka dinhi?” Victor: “Adunay pagdahili sa yuta. Tungod sa grabe nga panahon, ang bato nangabuak. Biyai ang balay o ilubong kamo nga buhi diha sa lapok.” Orestil: “Kana binuang. Magpabilin mi dinhi. Ang mga espiritu manalipod kanamo.” Victor: “Dili na sila makatabang kaninyo. Ang buhi nga Dios lamang ang makatabang kon kamo buot nga motuo lamang diha Kaniya.” Orestil: “Dili ako gusto nga makadungog niana. Biya na! Gawas sa akong balay!” Sa wala pa molakaw si Victor, siya naghatag kang Mrs. Orestil sa kaisog. Victor: “Mrs. Orestil, ayaw kahadlok, Ang Dios mao ang mag-uban kaninyo.” Si Victor nakabiya na sa balay sa dihang si Orestil mikuha sa iyang taas kaayo nga kutsilyo sa ubos ug mibiya sa balay nga masuk-anon. TiFam: “Hunong, pa, ayaw kana buhata!” Ipadayon diha sa sunod nga drama. Mga Tawo: Tigsaysay, inahan, TiFam, Victor, Orestil © Copyright: CEF Germany |