421. سٺو صلاحڪار 1

بادشاهت جو دورو ڪرڻ لاءِ تياريون تيزي سان جاري هيون۔ (موسيقي جي آواز)

جھنڊا لهرايا ويا ۽ مزيدار کاڌا ورهايا ويا۔ اِسرائيل جي بادشاهہ طرفان يهوسفط بادشاهہ جو بيمثال استقبال ڪيو ويو۔ ڇا هن محسوس ڪيو تہ کيس دعوت جي پٺيان ڪا خاص وجھہ هئي؟ بادشاهہ اخي اب جلد اصلي ڳالهہ ڪئي۔

اخي اب: ”يهوسفط بادشاهہ، منهنجي هاڻي رامات تي بادشاهي نہ رهي آهي۔ ڇا تون منهنجي مدد ڪري سگھين ٿو تہ مان اهو شهر واپس فتح ڪري سگھان؟“

يهوسفط: ”ها ضرور۔ تون منهنجي فوجن تي ڀروسو ڪري سگھين ٿو۔ پر ڇا اسان کي پهريان خدا کان هن جي مرضي معلوم نہ ڪرڻ گھرجي؟ مان رڳو اهو ڪرڻ چاهيان ٿو جيڪو خدا چاهي ٿو۔“

هي هميشہ سٺو آهي تہ خدا جي مرضي سان فيصلا ڪيا وڃن۔ توهان پنهنجي لاءِ بادشاهہ يهوسفط جي ئي مثال وٺو۔ مون کي يقين آهي تہ سندس ڪامياب زندگي جو اهوئي راز هو۔ هر ڪو يهوسفط سان پيار ڪندو هو۔ سندس لکين سپاهي هئا۔ هن جا دشمن مٿس حملو ڪرڻ جي جرئت نہ ڪندا هئا۔ کيس ڪيترن هنڌن کان تحفا ملندا هئا۔

خدا يهوسفط جو رهنما هو۔ هو هر فيصلي لاءِ خدا کان صلاح وٺندو هو۔ اخي اب بادشاهہ تمام، تمام گھڻو مختلف هو۔ هن انهيءَ صلاح کي بلڪل پسند نہ ڪيو۔

هي توهان ۾ بہ ٿي سگھي ٿو جيڪڏهن توهان ٻين کي اهو چئو تہ هو خداوند جي ڳالهہ ٻڌو۔ سڀ کان بهتر ڳالهہ هي آهي تہ اخي اب بادشاهہ وانگر بلڪل نہ ڪيو وڃي جيئن هن ڪيو ”اندر ڪجھہ ظاهر ڪجھہ۔“

اخي اب: ”ڇا اسان کي هي ڪرڻو پوندو؟ چڱو ڀلا ٺيڪ آهي، نوڪر، نبين کي سڏيو!“

(قدم جي آواز)

اخي اب: ”ڇا اسان کي رامات جي شهر تي حملو ڪرڻ گھرجي يا نہ؟“

نبي: ”حملو ڪريو! توهان ضرور کٽيندؤ۔“

اخي اب بادشاهہ خوش هو۔ پر يهوسفط بادشاهہ خوش نہ هو۔ هن خدا جي آواز کي سڃاتو، ۽ هي آواز اها نہ هئي۔ اهي 004 نبي ڪوڙا هئا۔ ڪوڙا جيڪي اخي اب کي اها ئي چيو جيڪو هو ٻڌڻ چاهيندو هو ڇو تہ انهن کي ائين ڪرڻ جو انعام ملندو هو۔

يهوسفط: ”ڇا ڪو ٻيو نبي نہ آهي جنهن کان اسين پُڇي سگھون؟“

اخي اب: ”هڪ ٻيو آهي، پر مون کي ان کان نفرت آهي۔ هو هميشہ خطري جي اڳڪٿي ڪندو آهي۔“

يهوسفط: ”ان کي هتي آڻيو۔“

اميڪاياہ آيو۔ خدا جو سچو پيغام ڏيندڙ جيڪو اڪثر مذاق ڪندو هو۔

اخي اب: ”اميڪاياہ، ڇا اسان کي رامات تي حملو ڪرڻ گھرجي؟“

ميڪاياہ: ”ها ضرور۔ تون دشمن کي هارايندين۔“

اخي اب (اداسي سان): ”تون کي سچ ڳالهائڻ گھرجي۔ خدا توکي ڇا ٻڌايو آهي؟“

ڇا هو واقعي خدا جي آواز ٻڌڻ چاهيندو هو؟ هو اهو ٻڌڻ تہ چاهيندو هو پر ان تي عمل ڪرڻ نہ چاهيندو هو۔

ميڪاياہ سنجيدہ ٿي ويو۔

ميڪاياہ: ”خدا مون کي ڏيکاريو آهي تہ جلد ئي تنهنجا سپاهي اهڙا ٿي ويندا جئين دراڙ بنا رڍيون۔ بادشاهہ اخي اب، تنهنجي فوج تون بغير هتي ايندي۔“

اخي اب (ڪاوڙ ۾): ”ڇا توهان سڀني هي ٻڌو؟ هن مون کي منهنجي موت جي خبر ڏني آهي۔ ان کي قيد ۾ وجھو! فوراً!“

اڳئين ڊرامي ۾ توهان ٻڌندؤ تہ پوءِ ڇا ٿيو۔ ڇا توهان ٻڌندا رهندا؟

ماڻهون: بيان ڪرڻ واري، يهوسفط، اخي اب، ميڪاياہ، نبي

ynamreG FEC :thgirypoC ©