421. ودھیا صلاحکار ۱

ریاست دا دورہ کرن دیاں تیاریاں بڑی تیزی نال چلدیاں پیاں سن (موسیقی دی واج)۔ جھنڈے لہرائے گئے تے مزے دار کھانے ونڈے گئے۔ یہوسفط بادشاہ دا اسرائیل تھوں جنوب ول استقبال بے مثال سی۔ کیہ اوہنے محسوس کیتا پئی اوہنوں بلاون پیچھے کوئی خاص سبب لُکیا سی؟ بادشاہ اخی اب نے چھیتی نال اصل گل کیتی۔

اخی اب: ”یہوسفط بادشاہ، میری ہن رامات اُتے بادشاہت نہیں رہی۔ کیہ توں میری مدد کر سکدا ایں پئی میَں اوس شہر نوں مُڑ لے سکاں؟“

یہوسفط: ”ہاں ضرور۔ توں میریاں فوجاں اُتے بھروسہ کر سکدا ایں۔ پر کیہ سانوں پہلاں خدا کولوں اوہدی مرضی نہیں پتہ کرنی چاہیدی؟ میَں بس اوہ ای کرنا چاہندا اَں جو اوہ چاہندا اے۔“

ایہہ سدا چنگا ہوندا اے پئی خدا دی مرضی دے فیصلے کیتے جان۔ تُسی آپنے لئی بادشاہ یہوسفط دی ای مثال لے لو۔ مینوں یقین اے پئی اوہدی کامیاب حیاتی دا ایہو راز سی۔ ہر کوئی یہوسفط نوں پیار کردا سی۔ اوہدے لکھاں سپاہی سن۔ اوہدے دشمن اوہدے اُتے حملہ کرن دی جرات نہیں کردے سن۔ اوہنوں کئی تھاواں تھوں تحفے ملدے سن۔

ایہہ تہاڈے وچکار وی ہو سکدا اے جے تُسی دوجیاں نوں ایہہ آکھو پئی اوہ خداوند دی گل سنن۔ ساریاں نالوں چنگی گل ایہہ وے پئی اخی اب بادشاہ وانگ بالکل نہ کیتا جاوے جس طرح اوہنے کیتا ”وکھاوا۔“

اخی اب: ”کیہ سانوں ایہہ کرنا چاہیدا اے؟ اچھا چلو چنگا اے، نوکر، نبیاں نوں بلاﺅ!“ (قدماں دی واج)

اخی اب: ”سانوں رامات دے شہر اُتے حملہ کرنا چاہیدا اے یا نہیں؟“

نبی: ”حملہ کر دیو! تُسی ضرور جیتو گے۔“

اخی اب بادشاہ خوش سی۔ پر یہوسفط بادشاہ خوش نہیں سی۔ اوہنے خدا دی واج نوں پچھانیا، تے اوہ ایہہ نہیں سی۔ ایہہ ۰۰۴ نبی جھوٹے سن۔ جھوٹے جنہاں نے اخی اب نوں اوہ ای آکھیا جو اوہ سننا چاہندا سی کیوں جو اوہناں نوں ایہہ کرن دا انعام ملیا سی۔

یہوسفط: ”کیہ کوئی ہور نبی نہیں اے جہدے کولوں اسی پوچھ سکئے؟“

اخی اب: ”اک ہور اے، پر مینوں اوہدے نال نفرت اے۔ اوہ سدا خطرے دی پیشن گوئی کردا اے۔“

یہوسفط: ”اوہنوں ایتھے بلاﺅ۔“

میکایاہ آیا۔ خدا دا سچا پیغام دین والا جیہڑا کدی کدی مذاق وی کردا سی۔

اخی اب: ”میکایاہ، کیہ سانوں رامات اُتے حملہ کرنا چاہیدا اے؟“

میکایاہ: ”ہاں ضرور۔ تُسی دشمن نوں ہرا دیو گے۔“

اخی اب (دُکھی ہو کے): ”تہانوں سچ بولنا ہووے گا۔ خدا نے تہانوں کیہ دسیا اے؟“

کیہ اوہ واقعی خدا دی واج سننا چاہندا سی؟ اوہ ایہہ سننا تے چاہندا سی پر ایہدے اُتے عمل نہیں سی کرنا چاہندا۔

میکایاہ سنجیدہ ہو گیا۔

میکایاہ: ”خدا نے مینوں وکھایا اے پئی چھیتی ای تیرے سپاہی ایس طرح ہو جان گے جیویں ایالی دے باہجوں بھیڈ ہوندی اے۔ بادشاہ اخی اب، تیری فوج تیرے بغیر ایتھے آوے گی۔“

اخی اب (غصے وچ): ”کیہ تُساں ساریاں نے ایہہ سُنیا؟ اوہنے مینوں میری موت دی خبر دے دِتی اے۔ اینہوں قید وچ سُٹ دیو! ہن ای!“

اگلی کہانی وچ تُسی سُنو گے پئی فیر کیہ ہویا۔ کیہ تُسی سندے رہو گے؟

لوک: بیان کرن والی، یہوسفط، اخی اب، میکایاہ، نبی

حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔