STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 116 (Bill’s special Christmas tree ) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
116. En Güzel Çam AğacıBill: “Bütün çam ağaçları bitmiş! Ağaç almak için çok geç kaldık anne.” Anne: “Biraz geç gidersek daha ucuza ağaç bulabiliriz diye düşünmüştüm. Çok fazla paramız olmadığını biliyorsun.” Bill: “Rosi dün Doğuş Bayramı için bir çam ağacı bulalım diye dua etmişti. Hayal kırıklığına uğrayacak şimdi.” Bill babasını hatırladı. Babası hayattayken yılın bu zamanında çoktan bir ağaç olurdu evlerinde. O hayatlarında olmadığından beri her şey farklıydı. Anne: “Bill, şurada bir ağaç var. İyi günler, bu ağacı almak istiyorum.” Adam: “Bu ağacı satmıyorum. Çocuklarım için ayırdım onu. Eğer eve ağaçsız gidersem, onları hayal kırıklığına uğratmış olurum. Doğuş Bayramınız kutlu osun!” Adam evine gitti. Bill ve annesi, ağaçlardan kopup yere atılmış olan çam dallarını topladılar ve eve gittiler. Rosi annesine kapıyı açtığında ellerinde ağaç olmadığını görünce hayal kırıklığına uğradı. Rosi: “Ağaç bulamadınız mı?” Anne: “Hayır, bulamadık. Çok üzgünüm çocuklar.” Akşam yemeğine oturduklarında hiçbiri tek kelime bile konuşmadı. O akşam yemek duasını Rosi edecekti. Rosi: “Rab İsa, ben senden Doğuş Bayramı için bir çam ağacı istemiştim. Beni duymadın mı yoksa? Artık bunu düşünmene gerek kalmadı, çünkü artık çok geç. Bize yemek verdiğin için çok teşekkür ederim. Amin.” Daha sonra Rosi yatağına gittiğinde Bill’in aklına bir fikir geldi. Bir süpürge sapına çakısıyla çentikler oyarak içine çam dallarını yerleştirdi ve dalları tellerle sıkıca bağladı. Süpürge sapının dik durabilmesi için onu bir kovanın içine yerleştirdi ve kovanın içini kumla doldurdu. Sonra da kahverengi bir kağıtla kovayı güzelce sardı. Anne: “Bill, ağaç harika görünüyor! Çok güzel yaptın. Ağaç süslerini getireyim de süsleyelim ağacımızı. Rosi çok şaşıracak.” Rosi çok sevindi ağaca. Rosi: “Bill, bu şimdiye kadar gördüğüm en güzel ağaç. İsa benim duamı duydu demek ki.” Çocuklar sevinçle annelerine sarıldılar; anneleri de onlara Doğuş Bayramı hikayeleri okudu. (kitap sayfalarını çevirme sesi) Anne: “Meryem ilk oğlunu dünyaya getirdi ve onu kundaklayıp yemliğe yatırdı.” Peki anneleri neden daha sonra Rab İsa’nın çarmıha gerilmesini anlattı? Anne: “İsa’nın çarmıhı da ağaçtan yapılmıştı. Evimizdeki süslü çam ağacından çok daha önemli bir ağaç. Yemlik ve çarmıh birbirlerine aittir. Rab İsa yeryüzüne geldi ve bizim için öldü. Çarmıh olmadan Doğuş Bayramı’nın bir anlamı yoktur.” Konuşan kişiler: Anlatıcı, Bill, anne, Rosi, adam © Copyright: CEF Germany |