Sindhi, Dramas: Piece 021 – گناهہ آهستي آهستي شروع ٿئي ٿو 6

This page in HTML4 - Print - Bottom

Home -- Sindhi -- Perform a PLAY -- 021 (Sin begins little by little 6)

This page in: -- Albanian -- Arabic -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malagasy -- Malayalam ? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- SINDHI -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German ? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek

Previous Piece -- Next Piece

!ڍراما- هنن کي ٻين ٻارن جي سامهون پڻ پيش ڪريو
ٻارن جي سامهون پيش ڪرڻ وارا ڍراما

12. گناهہ آهستي آهستي شروع ٿئي ٿو 6

اخي اب بادشاهہ پنهنجي محل ۾ ڦري رهيو هو۔ هن جي نظر ڌري کان ٻاهر هڪ انگورن جي باغ تي پئي ۽ هن غور سان انهي کي ڏٺو۔

اخي اب: ”مون کي هو انگورن جو باغ وٺڻو آهي! هي بالڪل منهنجي محل جي ڀرسان آهي۔ آئون هن کي هڪ خوبصورت جگھہ ٺاهي سگھان ٿو ۽ انهي ۾ گوبي پوکي سگھان ٿو۔“

هو مالڪ وٽ ويو۔

اخي اب: ”نابوت، پنهنجو انگورن جو باغ مون کي وڪڻي ڇڏ۔“

نبوت: ”نا ممڪن! هي زمين مون کي منهنجن ابن ڏاڏان سان ملي آهي۔ پنهنجن ابن ڏاڏان جي زمين وڪڻڻ جي اجازت ناهي۔ هي خدا جو قانون آهي۔“

اخي اب خدا حافظ نہ چيو ۽ ناراض ٿِي واپس گھر هليو ويو۔ هو ڪاوڙ ۾ پنهنجي بستر تي سمهي رهيو۔

ڇا توهان بہ ڪڏهن اداس ٿيندا آهيو جڏهن توهان کي توهان جي مرضي جي شي ناهي ملندي؟

اخي اب بادشاهہ ڪاوڙ ۾ پنهنجو منهہ ڀت جي طرف ڪري ورتو۔

ايزبل: ”ڇا ٿيو توهان کي؟“

جڏهن ايزبل کي خبر پئي تہ بادشاهہ کي ڪهڙي ڳالهہ پريشان پئي ڪري تہ هو چوڻ لڳي:

ايزبل: ”اٿو ۽ مسڪرايو! آئون ڏسان ٿِي توهان کي هو ڇو نہ ٿو ملي جيڪو توهان گھري رهيا آهيو۔“

راڻي شهر جي وڏن کي خط لکيو، بادشاهہ جا نقلي دستخط ڪيا ۽ بادشاهہ جو ٺپو هڻيو۔

شهر جي وزير خط پڙهيو: هڪ جشن جو انتظام ڪيو وڃي ۽ نابوت کي دعوت ڏني وڃي۔ پوءِ هن کي بيعزت ڪيو وڃي ۽ چيو وڃي تہ: تون خدا جو ۽ بادشاهہ جو ڏوهاري آهين۔ تون کي ان جي ڪري مرڻو پوندو۔

۽ پوءِ اهو ٿيو جو ڪنهن سوچيو نہ هو۔ نابوت دعوت قبول ڪئي ۽ شام تائين هن جي موت ٿي چڪي هئي۔

ڇا هي خطرناڪ ڳالهہ ناهي تہ هڪ ننڍڙو گناهہ ايترو وڏو ۽ خطرناڪ ٿي وڃي؟

ڏسڻ، خواهش، نفرت، مغروري، ناراضگي، ڪوڙ، ۽ پوءِ قتل!

نابوت جي موت جي خبر جلدي پکيڙجي وئي۔ پوءِ اخي اب بادشاهہ انگورن جي باغ تي قبضو ڪرڻ ويو۔ پر هن بغير سوچي هي سڀ ڪيو تہ خدا کي ڪيئن لڳندو۔ اوچتو ايلياہ هن جي سامهون اچي بيٺو۔ اخي اب جو رنگ ماڳي ڦڪو ٿِي ويو ڀوت وانڳر۔

اخي اب: ”تون مون کي هاڻي گولهي ورتو، منهنجا دشمن؟“

ايلياہ: ”هائو، مون تون کي گولهي ورتو۔ تون پنهنجو پاڻ کي گناهہ جي هٿ وڪڻي ڇڏيو ۽ انهي کي پنهنجي اندر وڌڻ ڏنو۔ خدا گناهہ سان نفرت ڪري ٿو ۽ هو تون کي ۽ تنهنجي خاندان کي تباهہ ڪندو۔“

بادشاهہ انهن ڳالهين جي باري ۾ بار بار سوچيو۔ هن کي افسوس ٿيو تہ هن هي سڀ غلط ڪيو آهي۔ خدا هن جو دل ڏٺو ۽ هن تي رحم ڪيو۔ جڏهن پاڻ پنهنجن گناهن جو اقرار مالڪ يسوع سامهون ڪندا آهيون تہ هو وفادار خدا آهي ۽ هو اسان جا گناهہ پڻ معاف ڪري ٿو۔

ماڻهون: بيان ڪرڻ واري، اخي اب، ايزبل، نابوت، ايلياہ

This page in HTML4 - Print - Top