Greek, Dramas: Piece 108 – Η Βίβλος του Βαλάντη

Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 108 (Bela‘s Bible)

This page in: -- Albanian -- Arabic ? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi ? -- French -- Fulfulde -- German -- GREEK -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam ? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German ? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek

Previous Piece -- Next Piece

ΣΚΕΤΣ – να τα παίξεις με άλλα παιδιά!

Σκετς για να παίξουν τα παιδιά

108. Η Βίβλος του Βαλάντη

Το κάρο των τσιγγάνων χοροπηδούσε πάνω στον χωματόδρομο. Τα παιδιά χαιρετούσαν στους ανθρώπους.

Βαλάντης: «Μπαμπά, θα ήθελα να δουλέψω σε ένα αγρόκτημα».

Πατέρας: «Θα βαριόσουν πολύ γρήγορα».

Μητέρα: «Ο Βαλάντης και να μιλά για δουλειά; Πολύ αστείο!»

Ο Βαλάντης στενοχωρήθηκε πολύ που οι γονείς του δεν τον πίστεψαν ότι ήθελε να δουλέψει. Στο επόμενο χωριό, πήδηξε κάτω από το κάρο και έτρεξε μακριά. Πήγε σε ένα αγρόκτημα που του άρεσε, επειδή είχε ωραία λουλούδια στον κήπο.

(χτύπημα στην πόρτα)

Αγρότης: «Γεια σου, ποιος είσαι;»

Bαλάντης: «Με λένε Βαλάντη και θα ήθελα να δουλέψω για σας».

Αγρότης: «Ήρθες τον κατάλληλο καιρό για να βοηθήσεις με το μάζεμα της πατάτας. Αλλά πρώτα, να σου δώσω να φας κάτι. Έλα μέσα».

Η μυρωδιά του φαγητού θύμισε στον Βαλάντη ότι πεινούσε σαν λύκος.

Αγρότης: «Εμείς προσευχόμαστε πριν το φαγητό: «κάθε καλό δώρο και όλα όσα έχουμε, είναι από σένα, Κύριε! Σ’ ευχαριστούμε για ό,τι μας έδωσες. Αμήν».

Πρώτη φορά άκουγε προσευχή ο Βαλάντης. Μετά, ο αγρότης διάβασε και λίγο από την Αγία Γραφή, κάτι που του άρεσε επίσης πολύ. Περνούσε καλά σε εκείνο το αγρόκτημα, έστω κι αν από την πολλή δουλειά, τον πονούσε λίγο η μέση του τα βράδια. Πέρασε μια εβδομάδα. (ήχος από σκυλιά που γαυγίζουν)

Bαλάντης: «Γιατί γαυγίζεις Αζόρ; Τι συμβαίνει; Θέλεις να παίξουμε με το μπαλάκι;»

Έξω, ο Αζόρ τέντωσε τ’ αυτιά του. Ο Βαλάντης άκουσε κάτι. (ήχος βιολιού)

Bαλάντης: «Αζόρ, κάποιος παίζει βιολί. Μάλλον είναι οι γονείς μου. Κάθονται στη φωτιά, ψήνουν ένα λαγό και τραγουδάνε. Ξαφνικά με έπιασε νοσταλγία. Με καταλαβαίνεις;»

Ο Βαλάντης έριξε μια ματιά στην κουζίνα, αλλά δεν ήταν κανείς εκεί. Πήρε την Γραφή που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι κι εξαφανίστηκε στη νύχτα.

Πατέρας: «Βαλάντη, πού ήσουνα; Μας έφερες κάτι;»

Βαλάντης: «Έφερα αυτό το βιβλίο μαζί μου».

Mητέρα: «Ο Γρηγόρης μπορεί να διαβάσει».

Γρηγόρης: «Αυτό είναι άγιο βιβλίο. Απ’ έξω λέει: Καινή Διαθήκη του Ιησού Χριστού».

Mητέρα: «Α, είναι καλό βιβλίο. Διάβασέ μας τι λέει».

Γρηγόρης: «Ένας άντρας πήγε στον Χριστό και ρώτησε; Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ; Ο Χριστός του απάντησε: Να τηρείς τις εντολές του Θεού. Να μην κλέβεις».

Πατέρας: «Να μην κλέβω;»

Ένοχοι, οι τσιγγάνοι κοίταξαν ο ένας στον άλλο, επειδή όλοι συνήθιζαν να κλέβουν. Ο Βαλάντης είχε μόλις κλέψει την Αγία Γραφή. Αλλά εκείνο το βράδυ την επέστρεψε.

Αγρότης: «Βαλάντη, χαίρομαι που ήρθες. Είχες πάρει την Γραφή μας; Σε συγχωρώ, και μάλιστα σου την δίνω ως δώρο».

Bαλάντης: «Αλήθεια; Μπορώ να την κρατήσω;»

Ο Βαλάντης ήταν πολύ χαρούμενος. Διαβάζοντας τη Γραφή, οι τσιγγάνοι έμαθαν πιο πολλά για την αγάπη του Θεού και για τον Σωτήρα, Ιησού Χριστό.

Άνθρωποι: Αφηγητής, Βαλάντης, πατέρας, μητέρα, Γρηγόρης, αγρότης

STORIES for CHILDREN by Sister Farida

108. Η Βίβλος του Βαλάντη