911. دانی ڈِگ پیا ۳

دادی نے بورچی خانے والی گھڑی ول ویکھیا۔ ڈینی نوں اجے تیک گھر آ جانا چاہیدا سی۔ اوہ چپ کر کے دُعا کردی پئی سی جدوں انیتا تے اوہدا پیو پہاڑ اُتے اوہنوں لبھن نوں چڑھدے پئے سن۔

پیو: ”ڈینی! ڈینی۔ کیہ تینوں ساڈی واج آوندی پئی اے؟“

انیتا: ”ابو، ضرور لوقس نے اوہدے نال کجھ کیتا ہووے گا۔ مَیں دوڑ کے جاندی اَں تے اوہنوں پوچھدی اَں۔“

انیتا دوڑدی ہوئی گوانڈی دے گھر گئی تے فیر گودام وچ گئی۔ جنگلی بلی وانگ اوہ سیڑھی اُتے چڑھی تے لوقس اُتے ٹُٹ پئی، جیہڑا پئی روندا پیا سی۔

انیتا: ”ڈینی کِتھے وے؟ توں اوہدے نال کیہ کیتا اے؟“

لوقس: ”مینوں نہیں پتہ اوہ کِتھے وے۔ ایہہ میری غلطی نہیں سی۔“

انیتا: ”تیری کیہ غلطی نہیں سی؟ مینوں دس اوہ کِتھے گیا اے نئیں تے میَں پولیس نوں بلاواں گی۔“

لوقس: ”ڈینی مر گیا اے۔“

انیتا دا مُنہ بالکل چِٹا ہو گیا۔ فیر اوہ لوقس دے پیچھے پیچھے دوڑدی ہوئی گئی جیہڑا اوس نالے دے کول لے گیا جِتھے ڈینی ڈِگیا سی۔ پیو رسی نال اوس تنگ دراڑ وچ اُتریا۔ تے ڈینی اوہنوں پتھردی سِل اُتے پیا ہویا ملیا اوہدی لَت بُری طرح ٹُوٹی ہوئی سی۔

پیو: ”ڈینی جیوندا اے! اوہ بالکل تھلے نئیں ڈِگیا تے پانی وچ نہیں ڈُبیا۔“

انیتا نے آپنے پیو نوں اوس تنگ رستے وچوں ڈینی دے نال باہر آوندے ویکھیا، سگوں اوہنے بلی دے بچے نوں وی بچا لیا۔

خدا نے ڈینی دی زندگی بچا لئی۔ پر ہسپتال وچ اوہدا چنگا دھیان رکھن دے باوجود وی اوہ بس بے ساکھیاں دے سہارے ٹُر سکدا سی۔

انیتا: ”لوقس قصوروار اے!“

کیہ انیتا ٹھیک سی؟ اوہ لوقس نال نفرت کردی سی تے اوہ ہور وی بہتی دُکھی ہو گئی۔ اوہدے دل وچ کوئی تھاں نہیں سی اینہاں گلاں لئی جیہڑیا ں اوہدا پیو رات نوں بائبل وچوں پڑھ کے سناندا سی۔ اوہنوں ایہناں گلاں وچ کوئی دلچسپی نہیں سی پئی یسوع ساریاں نوں پیار کردا اے تے سانوں ساڈے حسد لئی معاف وی کرے گا۔

معاف؟ نہیں۔ اوہ تے بدلہ لینا چاہندی سی۔

اک دن، انیتا نوں آپنے گوانڈیاں دے بوہے وچ بڑا ای سوہنا تراشیا ہو یا نِکا گھوڑا ملیا۔ اوہنے اوہدی گردن دے والاں تے کھُراں دی بڑی تعریف کیتی۔ اوہ بہت ای چنگا بنیا ہو یا سی۔

انیتا: ”میرا نہیں خیال پئی لوقس ایہدے قابل سی۔ اوہ ضرور سکول دے مقابلے وچ پہلا انعام جِتنا چاہندا اے۔ پر میَں ایہہ نہیں ہون دیاں گی۔“

(لکڑی دے دھرتی اُتے ڈِگن دی واج، پیراں نال رولن، مِدن دی واج)

اک چپیڑ مار کے اوہنے اوہ مورت دھرتی اُتے سُٹ دِتی تے اوہدے ٹوٹے ٹوٹے کر دِتے اوہنوں مِد مِد کے۔ اوہدے دل وچ بہت حسد سی جیہڑا اوس ویلے باہر آیا۔

انیتا جاندی سی پئی اوہدی تنگ دِلی غلط اے، پر اوہنے سوچیا: لوقس میرے کولوں وی بہتا بُرا اے۔ اوہ چپ کر کے اوتھوں نکل گئی۔

تے اگلی کہانی تہانوں دسے گا پئی اوہدے بعد کیہ ہویا۔

لوک: بیان کرن والی، پیو، انیتا، لوقس

حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔