Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 087 (I don’t want to live any more)
87. Δεν θέλω να ζω άλλο πια
Στο σχολείο μόλις είχαν δώσει τους ελέγχους στα παιδιά. Η Σάντρα χαιρόταν κι ανυπομονούσε να δείξει στους γονείς της τους καλούς βαθμούς που είχε. Ο Κώστας όμως, όχι. Έβαλε τον έλεγχό του στην τσάντα και κάθισε. Δεν ήθελε να πάει σπίτι.
Βάκης: «Ε, Κώστα, πάμε μια βόλτα με τα ποδήλατα σήμερα το απόγευμα;»
Kώστας: «Όχι σήμερα…»
Bάκης: «Μην στενοχωριέσαι. Γιατί δεν έρχεσαι; Στο σχολείο θα περάσεις το βράδυ σου;»
Kώστας: «Εσύ πήγαινε. Εγώ δεν θέλω να πάω στο σπίτι μου. Πήρα πολύ κακούς βαθμούς. Αν ο μπαμπάς μου δει αυτόν τον έλεγχο, θα με σκοτώσει. Δεν θέλω να ζω άλλο πια… Μάλλον είμαι χαζός και κανείς δεν αγαπάει τους χαζούς».
Bάκης: «Σταμάτα να λες ανοησίες. Ο μπαμπάς σου σε αγαπάει πολύ. Σου αγοράζει πολλά ακριβά πράγματα».
Kώστας: «Ο μπαμπάς μου; Αγαπάει μόνο τον εαυτό του και την καριέρα του. Μου αγοράζει πράγματα, επειδή νιώθει ενοχές που με αφήνει συνέχεια μόνο».
Bάκης: «Κι ο μπαμπάς μου δεν είναι πάντα τέλειος. Μου δίνει σημασία μόνο όταν έχω κάνει κάτι κακό και πρέπει να με μαλώσει. Τότε μου μιλά πολύ άσχημα, κι αυτό με πληγώνει. Υπήρξαν στιγμές που κι εγώ δεν θέλω να ζήσω άλλο».
Κώστας: «Και τώρα τι έχει αλλάξει και θέλεις να ζεις;»
Bάκης: «Σήμερα ξέρω ότι ο Χριστός υπάρχει. Εκείνος με αγαπά πάντοτε, ακόμα κι όταν αποτυγχάνω. Μπορώ να Του μιλήσω και με δέχεται ακόμα κι όταν έχω τον χειρότερο έλεγχο. Ο Χριστός είναι ο φίλος μου. Αν και δεν μπορώ να Τον δω, ξέρω ότι Εκείνος είναι πάντοτε μαζί μου. Δεν χρειάζεται να δείχνω πάντα τον καλύτερο εαυτό μου και μπορώ ακόμα και να κλάψω μπροστά Του. Αυτό με βοηθά πολύ, να ξέρεις…»
Kώστας: «Χαίρομαι για σένα! Μακάρι να το πίστευα κι εγώ αυτό…»
Bάκης: «Πάμε βόλτα με τα ποδήλατα και θα μιλήσουμε. Θέλεις να έρθω μαζί σου στο σπίτι σου; Ίσως ο μπαμπάς σου δεν θα θυμώσει τόσο πολύ αν υπάρχει κάποιος ξένος στο σπίτι».
Kώστας: «Αυτό είναι καλή ιδέα. Είσαι πολύ καλός φίλος».
Bάκης: «Κι αν θέλεις, μπορούμε να διαβάζουμε τα μαθήματά μας μαζί και να βοηθά ο ένας τον άλλο».
Ο Βάκης πήγε μαζί με το φίλο του στο σπίτι, αλλά ο Κώστας ήταν ακόμα ανήσυχος. Μετά έγινε ένα θαύμα: ο μπαμπάς του δεν θύμωσε πολύ με τους βαθμούς του Κώστα. Μέχρι που παραδέχτηκε ότι κι εκείνος δεν έπαιρνε καλούς βαθμούς στο σχολείο, όταν ήταν μικρό παιδί.
Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο όταν οι γονείς σου περιμένουν από σένα μια τέλεια απόδοση στο σχολείο.
Αλλά ο Χριστός είναι διαφορετικός. Σε δέχεται όπως ακριβώς είσαι. Σε αγαπάει με τα δυνατά και αδύνατά σου σημεία. Εκείνος γνωρίζει τι μπορείς να κάνεις καλά και πού δεν τα καταφέρνεις. Εκείνος θέλει να σε βοηθήσει. Γι’ αυτό να έχεις θάρρος και να εμπιστεύεσαι τον Χριστό.
Όταν πιστέψεις στον Χριστό, δεν θα γίνεις αυτόματα ο καλύτερος στην τάξη σου, αλλά ο Χριστός θα σε βοηθήσει να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Θα σου δώσει πειθαρχία και χαρά καθώς κάνεις τα μαθήματά σου.
Να εμπιστεύεσαι στον Χριστό και να έχεις θάρρος. Μπορείς να κάνεις πιο πολλά από όσα νομίζεις με τη βοήθεια του Χριστού!
Άνθρωποι: Αφηγητής, Βάκης, Κώστας
© Copyright: CEF Germany