STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Cebuano -- Perform a PLAY -- 045 (The catastrophe 4) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- CEBUANO -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
MGA DRAMA -- ipasundayag kini alang sa imong mga higala!
MGA DULA angayan ipasundayag sa mga bata
45. Ang katalagman 4Ang usa ka unos mihulga sa tibuok Haiti. Niining kabus nga yuta, makalilisang nga mga bagyo aduna kanunay paguba sa ani. Si Orestil, ang tambalan, nahingangha samtang siya mikatkat sa bukid diha sa ulanon nga kangitngit. Ang kilat naghayag sa kangitngit. Siya nakakita kang Victor sa bato. Orestil: “Ako siyang patyon. Siya sad-an alang sa tanang mga butang tungod siya kanunay magsulti mahitungod kang Hesus. Ang mga espiritu mibalik kanamo uban sa bagyo. Ako siyang patyon ug ang matag-usa mahimong maghunahuna nga siya nahulog gikan sa mga bato.” Orestil: “Tabang! Tabang!” Bisan pa sa dalugdog, si Victor nakadungog sa iyang tawag alang sa pagpakitabang. Siya wala makahibalo ngano ang tambalan nagsunod kaniya. Orestil: “Tabangi ko. Gusto ko nga duawon ang akong kamagulangang anak nga babaye nga nagpuyo sa bukid.” Si Orestil usa ka dakong bakakon. Apan si Victor mitabang gihapon kaniya. Uban sa pagmatngon siya nagpas-an sa samaron nga tawo ngadto sa payag nga manalipod kanila sa ulan. Ang dili maayo nga tingog maoy hinungdan kanila sa pagpamati. Kini dili dalugdog. Ug kini wala mohunong apan hinoon nahimong mas kusog. Ang bukid mikurog. Dakong mga bato nahulog ngadto sa walog ug mitabon sa balangay. Si Orestil nakurat. Orestil: “Ang akong asawa, ang akong TiFam! Ato silang tabangan!” Victor: “Orestil, nganong wala ka man mamati kanako? Ako nagpasidaan kanimo mahitungod sa pagdahili sa lapok! Ikaw ang usa ka sad-an kon ang imong asawa ug anak nga babaye mamatay.” Sa pagpanlimbasug ug uban sa tabang ni Victor, si Orestil nagguyod sa iyang kaugalingon ngadto sa dapit diin ang iyang balay nagbarog. Siya misugod sa pagkalot sa madali diha sa lapok. Unya siya mihunong. Orestil: “Ang akong asawa patay na. Apan tan-awa didto – usa ka butang ang naglihok! TiFam!” Iyang gipagawas ang iyang anak nga babaye gikan sa salin sa natumpag ug mikuha kaniya. Orestil: “TiFam, akong TiFam!” Victor: “Ginoong Hesus, tabangi kami. Pagpadala sa mga misyonaryo uban sa pagkaon ug tambal alang kanamo.” Si Hesus mitubag sa pag-ampo ni Victor. Sa mubong panahon ang tabang miabot ug si TiFam gidala sa helikopter ngadto sa ospital sa misyon. Kamo makadungog kon unsa ang nahitabo ngadto kaniya didto kon kamo mamati sa sunod nga drama. Mga Tawo: Tigsaysay, Orestil, Victor © Copyright: CEF Germany |