Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 054 (Someone cries, the others smirk 2)
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو
بچیاں دے ادا کرن لئی ڈرامے
45. کوئی روندا اے تےتُجھے ہسدے نیں ۲
شمالی اسرائیل وچ گھروں بہت دُور، دس بھرا آپنے پیو ددیاں بھیڈاں دی راکھی کردے پئے سن جیہڑیاں گھا پیاں چردیا سن۔ (بھیڈادی میَں میَں دی واج)
اوہناں دا نکے بھرا نال حسد اوہناں نوں پیا ستاندا سی۔
پہلا بھرا: ”سُفنے ویکھن والا یوسف اج کل کیہ کردا پیا اے؟“
دوجا بھرا: ”خدا نے اوہنوں صاف صاف دسیا اے پئی اوہ اک مشہور بندہ بنے گا۔ تے سانوں اوہدے اگے سجدہ کرنا پوے گا۔ ہا ہا، میَں اج تیک دی ایہہ ساریاں نالوں مخولی گل سُنی اے۔“
پہلا بھرا: ”میَں اجے وی اوس سوہنے کوٹ لئی سڑنا اَں جیہڑا ا بے نے اوہنوں دِتا اے۔“
دوجا بھرا: ”آو ایہدے بارے وچ گل کرنا بند کردے اَں۔ ایہدے تھوں سانوں بس دُکھ ای ملدا اے۔ بھیڈاں لئی ہرے میدان ساریاں نالوں ضروری نے۔“
گھر پیو نے آپنے مُنڈیاں بارے وچاریا۔
پیو: ”یوسف، مینوں تیرے بھراواں دی فکر ہوندی پئی اے۔ کیہ اوہ چنگے تے سلامتی نال ہوون گے؟ ہو سکدا اے جنگلی جانوراں نے بھیڈاں اُتے حملہ کر دِتا ہووے۔ جا اوہناں دے کول جا تے ویکھ پئی اوہ سلامتی نال نے۔“
یوسف نوں ایہہ پنج واری دسن دی لوڑ نئیں سی پیندی پئی اوہنے کیہ کرنا اے۔ اعتراز کیتے بغیر اوہنے چھیتی نال اوہو کیتا۔ یوسف نے کئی میلاں دا پینڈا کرنا سی۔ اوہدے بھراواں نے اوہنوں دوروں ای ویکھ لیا۔
پہلا بھرا: ”ویکھو، اوہ پیا آوندا اے خواب ویکھن والا۔ آوہ بھراوو، آوو اوہنوں مار سُٹئے۔“
دوجا بھرا: ”اینج نہ کریو۔ ایہدے تھوں چنگا اے پئی اوہنوں کھوں وچ سُٹ چھڈو۔“
روبن جیہڑا ساریاں نالوں وڈا سی اوہدا ضمیر اوہنوں ملامت کرن لگا۔ اوہ آپنے بھرا نوں بچاونا چاہندا سی۔ یوسف نیڑے آ گیا۔ اوہ اوہناں دے خطرناک منصوبیاں بارے کجھ نئیں سی جاندا۔
یوسف: ”تہاڈی سلامتی ہووے بھراوو! تہاڈا کیہ حال اے؟“
پہلا بھرا: ”تینوں ایس گل نال کیہ۔ ایسے ویلے آپنا کوٹ مینوں دے دے۔ تے فیر اسی تینوں وکھالاں گے پئی کھوں وچوں تاں نُوں کیہو جیہا دِسدا اے۔“
یوسف: ”نئیں! مینوں جاون دو! میَں کدوں کوئی بُرا کم کیتا اے؟“ (اوہنوں تھلے سُٹن دی واج)
خوش قسمتی نال کھوں وچ بالکل وی پانی نئیں سی۔ پر اوہ ایڈا ڈوہنگا سی پئی یوسف آپ چڑھ کے اوہدے وچوں باہر نئیں سی نکل سکدا۔
یوسف: ”بچاو! بچاو! مینوں ایتھوں باہر کڈھو! بچاو! میَں باہر نکلنا چاہندا اَں۔ کیہ تُسی میری واج سُندے ہو؟ بچاو!
اوہدے بھراواں نے منہ بنایا، تے چھاں وچ بہہ کے کجھ کھادا پیتا۔ اچانک اونٹھاں دا قافلہ اوتھے آ اپڑیا۔ بیوپاری آپنا مال لے کے مصر پئے جاندے سن۔
پہلا بھرا: ”میرے کول اک ترکیب اے۔ آوو یوسف نوں ویچ دئیے۔“
دوجا بھرا: ”بڑی چنگی ترکیب اے، یہوداہ۔ فیر سانوں اوہدے کولوں خلاصی مل جاوے گی، تے اسی پیسہ آپس وچ ونڈ لواں گے۔“
سودا کر لیا گیا۔ یوسف نوں اوہدے بھراواں نے چاندی دے تری سِکیاں بدلے دوجے مُلک وچ غلام بن کے جاون لئی ویچ دِتا۔ اوہناں نے اوہدا سوہنا کوٹ سانبھ کے رکھیا تے اوہنوں واپس نال لیائے تاں جو پیو نوں وکھا سکن۔ اوہدے اُتے خون لگیا ہویا سی۔
پہلا بھرا: ”اباّ، سانوں ایہہ لبھیا اے۔ کیہ ایہہ یوسف دا کوٹ نئیں؟“
پیو: ”ہاں، کسے جنگلی جانور نے اوہنوں پاڑ سُٹیا ہووے گا۔ اوہ مر گیا اے! میرا پُتر یوسف مر گیا اے!“
اوہناں نے آپنا گناہ جھوٹ دی مدد نال لُکا لیا تے اوہناں دے پیو نے اوہناں اُتے یقین کر لیا۔
اوہناں دے دِلاں وچوں بس بریائی باہر آئی۔ پر یوسف لئی خدا نے اوہنوں بھلیائی وچ بدل دِتا۔
مینوں ایہہ وچار آوندا پیا اے پئی اگلی کہانی وچ کیہ ہووے گا۔ کیہ تُسی وی ایہو پئے وچاردے ہو؟
لوک: بیان کرن والی، دو بھرا، یوسف، پیو
حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔