Home
Links
Contact
About us
Impressum
Site Map


YouTube Links
App Download


WATERS OF LIFE
WoL AUDIO


عربي
Aymara
Azərbaycanca
Bahasa Indones.
বাংলা
Български
Cebuano
Deutsch
Ελληνικά
English
Español-AM
Español-ES
فارسی
Français
Fulfulde
Gjuha shqipe
Guarani
հայերեն
한국어
עברית
हिन्दी
Italiano
Қазақша
Кыргызча
Македонски
മലയാളം
日本語
O‘zbek
Plattdüütsch
Português
پن٘جابی
Quechua
Română
Русский
Schwyzerdütsch
Srpski/Српски
Slovenščina
Svenska
தமிழ்
Türkçe
Українська
اردو
中文

Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 151 (Donkey heads are expensive 1)

Previous Piece -- Next Piece

TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları

151. Eşek Kafası Çok Pahalı 1


Bir dağın üstüne kurulmuş ve sağlam surlarla çevrelenmiş Samiriye kentini aklında canlandırabilir misin? İsrail Krallığı ikiye bölündüğünde Samiriye Kuzey Krallığı’nın başkentiydi.

Düşmanlar bu kenti ele geçirmek istiyorlardı.

Aramlılar gözlerini bu kente dikmişlerdi. Ama kenti silahlarla değil, kuşatma altında tutarak ele geçirmeyi düşünüyorlardı. Kentin etrafına çepeçevre kamp kurup askerler yerleştiler ve kent kapılarını gözlemeye başladılar.

O andan itibaren kentten sürekli kötü haberler gelmeye başladı. Yiyecek kıtlığı vardı. Satın alınabilecek hiçbir yiyecek yoktu! Eşek kafası gibi değersiz bir şey bile dünyanın parasına alıcı buluyordu.

Çocuklar açlıktan ağlayarak yol kenarlarında yiyecek birşeyler arıyorlardı.

Kentteki halkın sonu gelmişti. Kralın da öyle. Kral bütün suçu Elişa’ya atmıştı ve bu Tanrı adamını öldürmek istiyordu. Yanında özel yardımcısı olan komutanla Elişa’ya gitti. Elişa onları gelirlerken gördü.

Elişa: “Ey kral, Tanrı’yı dinle. Yarın herkes için yiyecek bir şey olacağına söz verdi. Hem de çok ucuza.”

Komutan Elişa’yla dalga geçti.

Komutan: “İmkansız! Sen Tanrı’nın gökte bir kapak açıp oradan aşağıya yiyecek atacağını mı sanıyorsun?”

Elişa: “Göreceksin. Ama ceza olarak yiyeceklerden tek lokma bile yiyemeyeceksin.”

Tanrı’nın verdiği iyi habere hiç kimse inanmıyordu.

Kıtlık çok kötüydü. En zor durumda olanlar da kent kapısının önünde oturan adamlardı. Paçavralara sarınmışlardı, açlıktan yarı baygın haldeydiler ve deri hastalığına yakalanmışlardı.

Deri hastalığı nedeniyle kentin dışına atılmışlardı.

Yakında ölecekler miydi acaba?

Umutsuzca etraflarına bakınıyorlardı. Aniden içlerinden biri sessizliği bozdu.

Adam: “Ölüm her yerde geziyor. Burada kalırsak öleceğiz. Kente gidersek, orada da öleceğiz. Ama düşmanlara gidersek... belki yaşamamıza izin verirler. Eğer bizi öldürürlerse, o zaman orada ölmüş oluruz.”

Yüreklerinde minik bir umut ışığı parlamıştı.

Güneş batınca gizlice düşman kampına gittiler. Çok heyecanlıydılar. Derken ilk çadıra ulaştılar. Dikkat! Sessiz ol!

Orada ne mi oldu? Onu da bir dahaki sefere anlatacağım.


Konuşan kişiler: Anlatıcı, Elişa, komutan, adam

© Copyright: CEF Germany

www.WoL-Children.net

Page last modified on May 30, 2018, at 10:48 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)