STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 059 (Tears on Christmas 1) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
59. Doğuş Bayramı’nda Gözyaşı 1Yatılı Hristiyan okulunda bir hareketlilik yaşanıyordu. Doğuş Bayramı nedeniyle okul tatili vardı ve Turea çok sevinçliydi. Babası kızı Turea’yı almaya geldi. Eve giden yol bir türlü bitmiyordu. Turea’nın aklından bin bir düşünce geçiyordu. Turea: “Baba, sence Raşit beni tanıyacak mı? Hasan nasıl?” Turea kardeşlerini, keçileri ve kedisini göreceği için çok seviniyordu. Köye yaklaştıklarında pencerelerden yayılan mum ışığını gördüler. Dışarıda ateş böcekleri uçuyordu. Kuyunun başında su çekmekte olan kızlar Turea’ya seslendiler: Kız: “Merhaba Turea! Seni görmek ne güzel! Nasılsın? Bize okulunu anlat.” Turea: “Tabii, ama yarın konuşuruz. Bugün çok geç. Yarın gelin bana.” Annesi o gün Turea’nın en sevdiği yemeği pişirmişti. Anlatacak çok şey vardı. Turea uzun süre evden uzak olmasına rağmen sanki hiçbir şey değişmemiş gibiydi. Aslında değişen bir şey vardı! Yatağına uzandığı zaman aklına gelmişti Turea’nın. Doğuş Bayramı gelmişti. Köydeki hiç kimse bu bayramı kutlamıyordu. Turea o köyde İsa’yı seven tek kişiydi. Bu bayramı kutlamak istiyordu, ama bunu nasıl yapabileceğini bilmiyordu. Turea: “Bir fikrim var. Yarın erkenden kalkacağım ve İncil’imi okuyacağım.” Bunu gerçekten de yaptı. Sessizce evden çıkıp bir tepeye tırmandı. Tek başına orada oturdu ve Meryem’i, Yusuf’u ve bebek İsa’yı okudu. Turea: “İsa geldi, ama kendi halkı O’nu kabul etmedi. Rab İsa o zamanlar sana Beytlehem’de bütün kapılar kapalıydı. Şimdi de bütün yürekler kapalı.” Turea 10 yaşındayken İsa’yı yüreğine almış ve yaşamını O’na vermişti. Hasan: “Turea, her yerde seni aradım. Ne okuyorsun orada?” Kardeşine İncil’den bir hikaye okursa kendisini ele verir miydi acaba? Bunun çok kötü sonuçları olabilirdi. Yine de kardeşine bir hikaye okudu. Dünyanın her yerinde Doğuş Bayramı nedeniyle çanlar çalınırken küçük bir erkek çocuğu hayatında ilk kez yemlikte yatan İsa’nın hikayesini duyuyordu. Doğuş Bayramı çok güzel başlamıştı, ama akşamleyin bol gözyaşı döküldü. Neden mi? Onu da gelecek sefere anlatacağım. Konuşan kişiler: Anlatıcı, kız, Turea (kız), Hasan © Copyright: CEF Germany |