STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 045 (The catastrophe 4) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
45. Felaket 4Haiti üzerinde güçlü bir fırtına esiyordu. Bu yoksul ülkede kötü hava koşulları nedeniyle sık sık ekinler zarar görmüştü. Büyücü Orestil gece yağmurlu havada dağa tımanırken nefes nefese kalmıştı. Çakan bir şimşekle ortalık birden aydınlandı. O anda kayanın üstündeki Viktor’u gördü. Oretsil: “Onu öldüreceğim. Bütün bunlar hep onun yüzünden oldu. Çünkü durmadan İsa’dan bahsediyor. Ruhlar bu fırtınayla intikam alıyorlar. Onu öldüreceğim ve herkes onun kayıp düştüğünü düşünecek.” Orestil yüreği bu cinayet fikriyle dolu olarak ilerledi. Ama tam o anda derin bir çukura düştü ve bacağını incitti. Bu halde kesinlikle yoluna devam edemezdi. Orestil: “İmdat! İmdat!” Gökgürültüsüne rağmen Viktor onun sesini duydu. Orestil’in neden onun peşinden geldiğini bilmiyordu. Oretil: “Yardım edin bana. Büyük kızıma gitmek istiyordum. Dağda evi var.” Orestil çok büyük bir yalancı. Ama Viktor ona yardım etti. Yaralı adamı güçlükle kendilerini yağmurdan koruyacak bir kulübenin içine kadar taşıdı. O anda çıkan büyük bir gürültü ikisini de çok korkuttu. Bu gökgürültüsü değildi. Durmak bilmeyen bir gürültüydü ve gittikçe daha da şiddetleniyordu. Dağ sallanıyordu sanki. Dev gibi kayalar vadiye yuvarlanmışlardı. Köy tamamen kayaların altında kalmıştı. Orestil korkudan donakaldı. Orestil: “Karım, kızım! Onlara yardım etmeliyiz.” Viktor: “Orestil, neden benim sözümü dinlemediniz? Sizi yer kaymasından uyarmıştım! Eğer karınız ve kızınız ölürlerse bu sizin suçunuz.” Orestil Viktor’un da yardımıyla güçlükle bir zamanlar evinin olduğu yere doğru yürüdü. Evin üstündeki toprakları elleriyle hızıl hızlı kazarak atmaya başladı. Sonra birden durdu. Orestil: “Karım ölmüş. Ama şurada hareket eden bir şey var. TiFam!” Kızının üstündeki toprakları eliyle temizleyip kızını kollarına aldı. Orestil: “TiFam, yavrum benim!” Viktor: “Rab İsa, bize yardım et. Buraya yiyecek ve ilaç yardımı gelmesini sağla.” İsa Viktor’un duasını duydu. Çok kısa sürede yardım geldi ve TiFam bir helikopterle İsa’ya iman eden insanların açmış olduğu hasteneye götürüldü. TiFam’ın orada neler yaşadığını bir dahaki sefere anlatacağım. Konuşan kişiler: Anlatıcı, Orestil, Viktor © Copyright: CEF Germany |