STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 045 (The catastrophe 4) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- GREEK -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
ΣΚΕΤΣ – να τα παίξεις με άλλα παιδιά!
Σκετς για να παίξουν τα παιδιά
45. Η καταστροφή 4Μία θύελλα είχε ξεσπάσει στην Αϊτή. Σ’ αυτήν την φτωχή χώρα, συχνά μια θύελλα μπορούσε να καταστρέψει όλη την καλλιέργεια. Ο Ορεστίλ, ο μάγος, άρχισε να ανεβαίνει το λασπωμένο βουνό μέσα στο σκοτάδι. Ξαφνικά, μία αστραπή φώτισε τον σκοτεινό ουρανό και μπόρεσε να δει τον Βίκτωρα να προχωρά πάνω στο βράχο. Oρεστίλ: «Θα τον σκοτώσω. Αυτός φταίει για όλα, επειδή συνέχεια μιλάει για τον Χριστό. Τα πνεύματα μάς εκδικούνται με αυτήν την θύελλα. Θα τον σκοτώσω και όλοι θα νομίσουν ότι έπεσε από τα βράχια κάτω». Με δολοφονικές σκέψεις στο μυαλό του, ο Ορεστίλ συνέχισε να περπατάει. Και τότε, ξαφνικά έπεσε μέσα σε μια μεγάλη λακκούβα και στραμπούλισε το πόδι του. Δεν μπορούσε να κουνηθεί καθόλου. Oρεστίλ: «Βοήθεια! Βοήθεια!» Παρά τις βροντές, ο Βίκτωρας άκουσε τις κραυγές του για βοήθεια. Δεν ήξερε για ποιο λόγο τον ακολουθούσε ο Ορεστίλ. Oρεστίλ: «Βοήθησέ με. Βγήκα έξω για να επισκεφτώ τη μεγαλύτερη κόρη μου που μένει πάνω στο βουνό». O Ορεστίλ είπε ψέματα, αλλά ο Βίκτωρας τον βοήθησε παρόλα’ αυτά. Προσεχτικά, κουβάλησε τον χτυπημένο Ορεστίλ σε μια καλύβα που θα τους προστάτευε από τη βροχή. Ένας υπόκωφος θόρυβος άρχισε να ακούγεται όλο και πιο δυνατά. Δεν ήταν βροντή, σειόταν ολόκληρο το βουνό. Μεγάλη μάζα λάσπης κατρακυλούσε προς το χωριό, παρασέρνοντας πέτρες και κλαδιά, μέχρι που κάλυψε μεγάλο μέρος του χωριού. Ο Ορεστίλ ταράχτηκε. Oρεστίλ: «Η γυναίκα μου, η Τι Φαμ! Πρέπει να τις βοηθήσουμε!» Βίκτωρ: «Ορεστίλ, γιατί δεν με άκουσες; Σε είχα προειδοποιήσει για τη λάσπη που γλιστρούσε προς το χωριό. Αν πάθουν κάτι η γυναίκα ή η κόρη σου θα το έχεις βάρος στη συνείδησή σου». Με τη βοήθεια του Βίκτωρα, και πονώντας πολύ, ο Ορεστίλ σύρθηκε στο μέρος όπου κάποτε στεκόταν το σπίτι του. Άρχισε να σκάβει στη λάσπη σαν τρελός. Μετά σταμάτησε. Oρεστίλ: «Πάει, η γυναίκα μου πέθανε… Αλλά για δες, κάτι κουνιέται! Τι Φαμ!» Με αγωνία κατάφερε να βγάλει την κόρη του από τη λάσπη και την βοήθησε να σηκωθεί. Oρεστίλ: «Tι Φαμ, είσαι καλά;» Βίκτωρ: «Ιησού Χριστέ, βοήθησέ μας. Στείλε κάποιους να μας φέρουν φαγητό και φάρμακα!» Ο Χριστός απάντησε στην προσευχή του Βίκτωρα. Σε λίγη ώρα, ήρθαν κάποιοι ιεραπόστολοι και πήραν την Τι Φαμ στο νοσοκομείο της ιεραποστολής. Θα ακούσεις τι έγινε παρακάτω, την επόμενη φορά. Άνθρωποι: Αφηγητής, Ορεστίλ, Βίκτωρ © Copyright: CEF Germany |