97. انمول

(پانی دے پھوار دی واج) بھارتی موتیاں دی ڈبکی مارن والے نے بڑی کاریگری نال سمندر وچ چھال ماری۔ اوہدا بیلی، داود مورس کشتی وچ اُڈیکدا رہیا جدوں تیک بورا سر فیر نہ دِسیا۔ اوہنے آپنی جیب وچ رکھے چاقو نال صدفے نوں کھولیا۔

ڈیوڈ مورس: ”رام باہو توں اک زبردست تراک ایں۔ ایہہ موتی قیمتی لگدا پیا اے۔“

رام باہو: ”ہاں ایہہ ایڈا بُرا وی نئیں لگدا پیا۔“

ڈیوڈ مورس: ”کیہ ایس تھوں چنگا موتی مل سکدا اے؟“

رام باہو: ”میرے کول گھر وچ اک ہے اے اوہ بہت قیمتی اے۔“

ڈیوڈ مورس: ”میرے خیال وچ ایہہ موتی بالکل ٹھیک اے۔ توں ایہنوں بڑی بریکی نال ویکھدا پیا ایں۔“

رام باہو: ”ایسے طرح توں ہمیشہ آپنے خدا با رے وی آکھدا ایں۔ لوک سوچدے نے پئی اوہ چنگے نے پر توں آکھدا ایں پئی خدا جاندا اے کہ اوہ وچوں کس طرح دے نے۔“

ڈیوڈ مورس: ”ہاں، ایہہ ٹھیک اے۔ پر اوہ ہر بندے نوں پاک دل دینا چاہندا اے۔ ایہہ خدا دی نعمت اے۔ کیہ توں ایہنوںسمجھدا ایں؟“

اینےچِروچ اوہ دونہویں بیلی کنڈے اُتے اپڑےگئے۔

رام باہو: ”ڈیوڈ، ایہہ بڑا سوکھا لگدا اے۔ میَں بڑا فخر کردا اَں ایس نعمت نوں حاصل کرن وچ۔ میں کجھ ایسا کرنا چاہندا اَں پئی ایہنوں حاصل کر سکاں۔کیہ تینوں اوہ مسافر دِسدا پیا اے؟ اوہ تیکھے روڑیاں اُتے ننگے پیرٹُردا رہوے گا جدوں تیک پئی اوہ کلکتے نہ اپڑ جاوے۔میَں آپنے گوڈیا بھار دہلی تک جاون والا اَں۔“

ڈیوڈ مورس: ”رام باہو، اوہ تے ۰۰۶ میل دور اے۔ آپنی منزل تک اپڑن تھوں پہلاں تیرے خون وچ زہر چڑھ جاوےگاتےتوں مرجاویں گا۔“

پر ڈیوڈ نے جو کجھ آکھیا اوہدا کوئی فیدا ناں ہو سکیا۔ فیر کجھ دن لنگ گئے۔

( بوہا کھڑکاون دی واج)

ڈیوڈ مورس: ”رام باہو، کیہ ایہہ توں ایں؟ اندر آ جا۔“

رام باہو: ”ڈیوڈ، کل میَں آپنا پینڈا شروع کرن چلیا اَں۔ ایس تھوں پہلاں پئی میَں جاواں میَں تینوں آپنے پُتر بارے دسنا چاہندا اَں۔“

ڈیوڈ مورس: ”تیرا پُتر وی اے؟“

رام باہو: ”اوہ بھارتی سمندر دے کنڈے اُتے ساریاں نالوں ودھیا موتیاں لئی ڈُبکی لاون والا بندہ سی۔ اوہ ساریاں نالوں ودھیا موتی لبھنا چاہندا سی۔ تے اوہنوں اوہ لبھ گیا۔ پر کیوں جو اوہ بڑا چِر پانی دے وچ سی۔ اوہ اوہدے کجھ ای چِر بعدمر گیا (رون دی واج)۔ کیوں جو تُو میرا ساریاں نالوں چنگا بیلی ایں، ایس لئی میَں تینوں اوہ ساریاں نالوں ودھیا موتی دینا چاہندا اَں جیہڑا اوہنے لبھیا سی۔“

ڈیوڈ مورس: ”رام باہو، ایہہ تے کمال ہو گیا۔ بالکل ٹھیک، پر کوئی ایسی راہ نئیں پئی جہدے نال میں ایہہ قبول کرسکاں۔ میَں تینوں ایہدےلئی ۰۰۰۰۱ روپیے دواں گا۔“

رام باہو: ”پرتوں ایہنوں خرید نئیں سکدا۔“

ڈیوڈ مورس: ”جے ایہہ ایس تھوں وی بہتا قیمتی اے تے میَں ہور پیسیاں دا انتظام کراں گا۔“

رام باہو: ”ڈیوڈ،موتی بہت زیادہ قیمتی اے۔ میرے پُتر نے ایہدےلئی آپنی جان دِتی اے۔“

ڈیوڈ مورس: ”رام باہو، ایہہ بالکل ایسے طرح اےجس طرح میَں تینوں خدا دے بارے دسدا پیا سی۔ اوہدی نجات دا تحفہ وی خریدیا نئیں جا سکدا۔ ناں ای آپنے چنگے کماں نال تے ناں ای زیارت نال۔ ایہہ خدا دی نعمت اے، کیوں جو ایہدے لئی خدا دے پُتر نوں آپنی جان دینی پئی۔ کیہ اج توں ایس نعمت نوں حاصل نئیں کرنا چاہویں گا؟“

رام باہو: ”ہن میَں سمجھیا۔ ایہدے لئی اوہنوں آپنے پُتر دی جان قربان کرنی پئی۔ میَں وی اج اوہدی نجات دی نعمت نوں لینا چاہندا اَں۔“

نجات خدا دی نعمت اے تہاڈے لئی وی۔

لوک: بیان کرن والی، ڈیوڈ مورس، رام باہو

حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔