STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 018 (Breakfast via airmail 3) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
18. Hava Yoluyla Kahvaltı 3İlyas acele adımlarla kralın sarayını terketti. Çok açık olan bir şey varsa, o da hiç zaman kaybetmemesi gerektiğiydi. Çünkü bu tanrısız kral onu öldürtmek için elinden geleni yapacaktı. Aslında korkmuyordu, çünkü Tanrı’nın güvenilir olduğunu ve onu yarı yolda bırakmayacağını biliyordu. Tanrı çok açık bir sesle peygambere seslendi: Tanrı: “Buradan ayrıl, doğuya git. Şeria Irmağı kıyısındaki Kerit Vadisi’nde gizlen. Dereden su içeceksin ve ben sana ihtiyacın olan yiyeceği sağlayacağım.” Tanrı’nın bunu nasıl yaptığını biliyor musun? Tanrı kargalara buyruk verdi; onlar da İlyas’a ekmek ve et getirdiler. Bu bir gerçek! İlyas’ın kahvaltısı ve akşam yemeği hava yoluyla geliyordu. Tanrı güvenilirdir. İlyas’ın ne ihtiyacı varsa vermişti. Saklanacak bir yer, yiyecek ve içecek. O zamanlar insanların çoğu kıtlık çekiyordu. Çünkü hiç yağmur yağmıyordu, bitkiler büyümüyordu ve yiyecek hiçbir şey yoktu. Yağmur yağmadığı için Kerit Vadisi’ndeki dere de yavaş yavaş kurumuştu. O zaman Tanrı İlyas’a Sarefat kentine giden yolu gösterdi. İlyas kentin kapısında bir kadınla karşılaştı ve ona şöyle seslendi: İlyas: “Bana içmek için biraz su, yemek için de bir parça ekmek verir misin?” Yoksul kadın üzgün bir şekilde İlyas’a baktı ve yorgun bir sesle şöyle dedi: Kadın: “Hiç ekmeğim yok. Yalnız küpte bir avuç un ve çömleğin dibinde de azıcık yağ var. Sahip olduğum her şey bu kadar. Tam da oğlum ve kendim için yiyecek bir şey hazırlayacaktım. Belki de bu son yemeğimiz olacak. Sonra... belki de ölüp gideceğiz.” İlyas: “Korkma! Beni sana Tanrı gönderdi. Tanrı diyor ki, toprağa yağmur düşünceye dek küpten un, çömlekten yağ eksilmeyecek.” Tanrı güvenilidir. O söz verir ve sözünü tutar. Her gün yemek yapıp yedikleri halde küpteki un eksilmedi ve çömlekteki yağ bitmedi. Peygamber İlyas, kadın ve kadının oğlu her gün kendilerine yetecek kadar yiyecek buluyorlardı. Bu harika bir şey, değil mi? Tanrı güvenilirdir. O’na her zaman güvenebilirsin. Konuşan kişiler: Anlatıcı, Tanrı, İlyas, kadın © Copyright: CEF Germany |