STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 152 (Pass it on 2) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- GREEK -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
ΣΚΕΤΣ – να τα παίξεις με άλλα παιδιά!
Σκετς για να παίξουν τα παιδιά
152. Πες τα νέα 2Όχι, οι τέσσερις λεπροί δεν το περίμεναν αυτό, όταν μπήκαν άρρωστοι και πεινασμένοι στο στρατόπεδο των εχθρών. 1ος λεπρός: «Βλέπω καθαρά; Δεν μπορεί να είναι αλήθεια αυτό!» 2ος λεπρός: «Κι όμως ναι! Το στρατόπεδο είναι άδειο! Οι εχθροί μας έχουν φύγει!» 1ος λεπρός: «Ίσως είναι παγίδα». Αλλά δεν ήταν παγίδα. Οι Σύριοι που είχαν πολιορκήσει την Σαμάρεια για τόσο πολύ καιρό και που είχαν προσπαθήσει να πεθάνουν στην πείνα τους Ισραηλίτες, είχανε φύγει. Ποιος τους έδιωξε; Η Αγία Γραφή μας λέει ένα μυστικό: Ο ζωντανός Θεός τους έκανε να ακούσουν τον ήχο από ένα μεγάλο στρατό. Κι επειδή νόμιζαν ότι το Ισραήλ είχε συμμαχήσει με άλλους στρατούς, φοβήθηκαν, άφησαν τα πάντα στη στιγμή κι έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Ο Θεός έκανε αυτό το θαύμα το βραδάκι, ακριβώς τη στιγμή που οι τέσσερις λεπροί θα παραδίνονταν στους εχθρό. Ενώ περίμεναν τον θάνατο, βρήκαν τη ζωή. 1ος λεπρός: «Τόσο πολύ φαγητό! Δεν μπορώ να το πιστέψω!». 2ος λεπρός: «Δες πόσα πράγματα άφησαν! Ρούχα, χρυσάφι, ασήμι…» Έφαγαν και ήπιαν. Κι έφυγαν από το στρατόπεδο. 1ος λεπρός: «Αυτό που κάνουμε δεν είναι σωστό. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Θα πρέπει να πούμε τα καλά νέα και σ’ αυτούς που είναι κλεισμένοι μέσα στην πόλη. Επειδή αν δεν τους το πούμε, θα πεθάνουν από την πείνα. Και μετά θα φταίμε εμείς για τον θάνατό τους». Όταν ο βασιλιάς άκουσε τα νέα, στην αρχή νόμισε ότι ήταν παγίδα. Αλλά οι κάτοικοι ξεχύθηκαν έξω από την πόλη, είδαν ότι ήταν αλήθεια και πήραν φαγητά και πράγματα από το στρατόπεδο των Συρίων. Ο αξιωματικός που κορόιδεψε τον Θεό, ποδοπατήθηκε έξω από την πύλη της πόλης. Όλα έγιναν όπως είχε πει ο Θεός ότι θα γίνουν. Οι λεπροί δεν δίστασαν να πούνε τα καλά νέα. Όποιος τα πίστεψε, επέζησε. Πόσο καλό ήταν που δεν έμειναν σιωπηλοί, αλλά μοιράστηκαν τα καλά νέα με τους άλλους… Θυμάμαι αυτό που είπε ο Χριστός: Εγώ ζω, γι’ αυτό θα ζήσετε κι εσείς. Ο Θεός θέλει να ζήσουν οι άνθρωποι. Όχι απλώς να επιζήσουν, αλλά να ζήσουν αιώνια. Πολλοί δεν γνωρίζουν αυτά τα καλά νέα της σωτηρίας του Χριστού. Γι’ αυτό, εγώ θέλω να τα πω και σε άλλους. Εσύ θέλεις; Άνθρωποι: Αφηγητής, 1ος και, 2ος λεπρός © Copyright: CEF Germany |