STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
Home عربي |
Home -- Albanian -- Perform a PLAY -- 053 (Envy has terrible consequences 1) This page in: -- ALBANIAN -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
DRAMAT – luajini për fëmijët e tjerë!
Drama për tu luajtur nga fëmijët
53. Zilia ka pasoja të tmerrshme 1A keni vëllezër e motra? A merreni vesh me ta apo ziheni ndonjëherë dhe i thoni fjalë të këqija njëri-tjetrit? Është e vërtetë, ne mund të mësojmë të shkojmë mirë me njëri-tjetrin. Megjithatë, në familjen e Jakobit, ata nuk e kishin mësuar ende këtë gjë. Historia e tyre gjendet në Bibël. Vetëm imagjinoni pak, ishin dymbëdhjetë vëllezër të së njëjtës familje. Shumë gjëra ndodhnin! Vëllai i parë: "Mjaft me kaq. Jozefi gjithmonë trajtohet më mirë." Vëllai i dytë: "I del e tija edhe atij picirrukut." Vëllai i parë: "Neve na del shpirti hde Babai i jep atij çka i do qejfi." Vëllai i dytë: "Shejtan i llastuar! Ja ke parë pallton e re që i blenë?" Vëllai i parë: "Babai e do atë më shumë se ne. Dhe kjo nuk është e drejtë!" Vëllezërit ishin ziliqarë. A keni menduar apo keni folur ndonjëherë si ata? Zilia në zemrat tona ka pasoja të këqija. Është si një bar që rrit vetëm karakteristika të këqija: xhelozi, urrejtje, grindje. Unë e di vetë se gjëja më e mirë për të bërë është të flas menjëherë me Jezusin për këtë dhe më pas t'i kërkoj Atij të heqë zilinë nga zemra ime. Vëllezërit e Jozefit nuk bënë gjënë më të mirë: të kërkonin falje. Kjo është arsyeja pse zilia e tyre u rrit dhe u rrit. Ata e urrenin Jozefin dhe e trajtuan atë sikur të ishte i padukshëm. Jozefit e lëndonte të ndihej si i huaj në familjen e tij dhe, mbi të, të talleshin. Por ai nuk ua ktheu poshtërsinë e tyre. Zoti i dha forcë për të duruar të gjitha. Zoti i foli Jozefit në ëndërr. Të nesërmen në mëngjes, ai u tha vëllezërve të tij për këtë. Jozefi: "Ne ishim duke lidhur duaj në mes të arës, kur papritmas duajt e mi u drejtuan dhe qëndruan drejt, kurse duajt tuaja u mblodhën dhe u përkulën përpara duajve të mi." Vëllai i parë: "Çfarë do të thotë kjo? Do të bëhesh mbreti ynë?" Jozefi: "Pashë një ëndërr tjetër! Dhe ja, dielli, hëna dhe njëmbëdhjetë yje përkuleshin para meje." Vëllai i dytë: "Pusho, endërrimtar. Të pëlqen shumë vetja." Do të ishte më mirë nëse Jozefi nuk do t'u kishte treguar atyre për atë që Perëndia i tha në ëndrrat e tij. Sepse pas kësaj, vëllezërit e tij e urrenin edhe më shumë. Ata madje dëshironin që ai të mos jetonte më. E shihni se çfarë pasojash mund të ketë zilia? Edhe babai i Jozefit e qortoi, por ai nuk mund t'i harronte ëndrrat. Çfarë do të thoshte e gjithë kjo? Do të dëgjoni më shumë në dramën e ardhshme. Folësit: Autori, dy vëllezërit, Jozefi © E drejta e autorit: CEF Gjermani |