STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Uzbek -- Perform a PLAY -- 151 (Donkey heads are expensive 1) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish? -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- UZBEK
DRAMALAR -- do'stlaringiz uchun bularni ijro eting!
Bolalarga ijro etish uchun o'yinlar
151. Eshak boshlari qimmatbaho 1Atrofi qirlar bilan o’ralgan yaxshi himoyalangan Samariya shaharini tasavvur qilolasizmi? Isroil ikkiga bo’linganida Samariya shimoliy qirollikning poytahti edi. Dushmanlar bu maxsus shaharni bosib olmoqchi bo’ldilar. Suriyaliklar esa bu shaharni bosib olishni xohladilar. Lekin ular bunga qurol bilan erishmadilar. Ular shaharni o’rab oldilar. Atrofga pistirma qurib ko’zlarini darvozaga tikib qarab turardilar. Shaharda istiqomat qiluvchilar yomon xabar eshitdilar. Oziq ovqat tugay boshladi. Hamma narsa sotib bo’lindi! Eshakning kallasi, yomon ashiyolar 160 dollar turar edi. Och nahor bolalar yig’lab, ko’chalarda ovqat qidirib yurishar edi. Xalq oxirgi fursatga yetib qolgan edi. Shoh ham nima qilishini bilmasdi. Shoh Elishayni lanatladi va bu Xudoning elchisini o’ldirishga qaror qildi. Xabarchilar Elishayni o’ldirish uchun keldilar. Elishay ular kelganida, ularga dedi: Elishay: "Shoh, Xudoni eshiting! Ertaga arzon narhda yeyish uchun ozuqa bo’lishini va’da berdi!" Xabarchi qo’pollik bilan javob berib dedi: Xabarchi: "Bu mumkin emas! Xudo osmon qopqoqlarini ochib bizga ovqat beradimi?" Elishay: "Sen ko’zing bilan ko’rasan, lekin senga bundan yeyish nasib qilmaydi." Bu Xudodan yaxshi xabar edi, lekin xech kim bunga ishonmadi. Ocharchilik juda kuchli edi. Lekin bu shahar darvozasida o’tirgan to’rtta moxov uchun yanada yomon edi. Ular juldur kiyingan, och nahor va moxov edilar. Ularning dahshatli tana kasalligi tufayli ular jamiyatdan haydab chqarib yuborilganlar edilar. Ularning o’limi haqidagi yomon xabar haqida shahar eshitadimikin? Ular umidsizlikda, uzoqqa qarab turardilar. Birdan ulardan biri shunday dedi: Moxov: "O‘limimizni kutib, shu yerda o‘tiraveramizmi?! Agar shaharga kiradigan bo‘lsak, u yerda ocharchilik bo‘lyapti, biz ham o‘sha yerda o‘lib ketamiz. Shu yerda o‘tiraversak ham o‘lamiz. Yaxshisi, Oram lashkarining qarorgohiga boraylik. Agar bizni tirik qoldirishsa, yashaymiz, o‘ldirishsa, o’lamiz." Yuraklariga qandaydir umid keldi. Oqshom payti ular dushman lashkarining qarorgohiga keldilar. Juda havotirlanar edilar! Ehtiyot bo’linglar! Jim bo’linglar! Nima bo’lganini keying hikoyada aytib beraman. Ishtrokchilar: Hikoya aytuvchi, Elishay, Moxov, Xabarchi © Copyright: CEF Germany |