STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 166 (Does Terry have to die 4) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
166. Terry’nin Ölmesi mi Gerekiyor 4Philipp: “Ruth, sence Terry ölecek mi?” Ruth: “Hayır. Ben İsa onu iyileştirsin diye dua ettim.” Philipp: “Ben de dua ettim, ama İsa beni duydu mu, bilmiyorum.” Ruth: “Eğer iyi çobanın kuzusuysan, seni her zaman duyar.” Philipp: “Bu nasıl olacak peki?” Ruth: “İsa’ya, O’na ait olmak istediğini söyle.” Ruth, rahibin armağan ettiği iyi çobanı gösteren resmi Philipp’e gösterdi. Philipp resmi uzun uzun inceledi. Philipp: “Dediğini yapacağım. Lütfen beni yalnız bırakır mısın?” Kısa bir süre sonra sevinçle gülümseyen yüzü, onun da İsa’ya ait olduğunu gösteriyordu. Terry’den gelen mektup iki kardeşi de çok sevindirdi: “Sevgili Ruth ve Philipp, artık hastanede değilim. Lütfen ziyaretime gelin. Adresim: dere kenarındaki küçük ev, Wildenwald Ormanı. Sevgiler, Terry.” Dere kenarındaki küçük ev mi? Arkadaşları Terry bu yıkık dökük evde mi kalıyordu? Philipp dikkatle kapıyı çaldı. (kapı çalma sesi) Anne: “Ne istiyorsunuz?” Ruth: “Bizi Terry davet etti.” Anne: “Siz, Terry kaza geçirdiğinde yanında olan çocuklar mısınız? Gelin içeri.” Terry hareketsizce yatağında yatıyordu. Çok zayıf ve solgun görünüyordu. İki arkadaşını görünce ağlamaya başladı. Philipp ve Ruth ne konuşacaklarını bilmiyorlardı. Oda karanlık ve havasızdı. Terry’nin çok ağrısı vardı. Öğlen yemeği olarak bir fincan çay ve bir parça kuru ekmek yiyecekti. Philipp ve Ruth Terry’nin o kadar yoksul olduğunu bilmiyorlardı. Eve dönünce Margret teyzeye her şeyi olduğu gibi anlattılar ve o günden sonra her gün Terry’yi ziyaret etmeye karar verdiler. Philipp: “Ona orman resimlerinin olduğu albümümü vereceğim.” Ruth: “Ben de ona bir torba elma ve bir de iyi çobanın hikayelerinin olduğu Kutsal Kitap götüreceğim.” Philipp: “Annesine kumbaramızdaki bütün parayı verelim. Böylece Terry’ye süt alabilir.” Ruth: “Süt almak için bu kadar çok paraya ihtiyacı yok.” Philipp: “Her şeyi yanımıza alalım ve yolda giderken onlara ne vereceğimize karar verelim.” Aynen dedikleri gibi yaptılar. Tahmin et bakalım, ormanda yürürken karşılarına kim çıktı? Onu da gelecek sefere anlatacağım. Konuşan kişiler: Anlatıcı, Ruth, Philipp, anne © Copyright: CEF Germany |