STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 165 (The secret hiding place is taken 3) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish? -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
165. Gizli Kulübede Bir Yabancı 3Ruth (büyük bir istekle): “Margret teyze, rahibin eşi beni davet etti. Cumartesi günü ikizlerini bebek arabasıyla gezdirmemi istiyor. Gidebilir miyim? Lütfen ‘evet’ de.” Margret teyze: “Maalesef olmaz. Komşuya söz verdim bir kere. Onun yeğeniyle oynaman gerekiyor.” Ruth: “Ama ben onunla oynamak istemiyorum. Ondan nefret ediyorum. Nereye istiyorsam oraya gideceğim.” Margret teyze: “Ruth, hemen odana git. Değiştiğini sanıyordum.” Ruth: “Değişmek umurumda bile değil!” (kapı çarpma sesi) Ama Ruth gerçekten böyle düşünmüyordu. Kendini yatağa attı ve ağlamaya başladı. Margret teyze: “Neyin var Ruth?” Ruth (ağlayarak): “Yine kötü davrandım. İyi çoban beni hala seviyor mu? Margret teyze, sence İsa beni affeder mi?” Margret teyze: “Eminim affeder, Ruth. Eğer yaptığından pişmansan ve bunu İsa’ya söyleyip özür dilersen, seni affeder.” Ruth dua etti. Teyzesinden de özür diledi. Daha sonra iç rahatlığıyla uykuya daldı ve ertesi gün sevinç içinde uyandı. Ruth ve Philipp ormandaki gizli kulübelerine gitmek istiyorlardı. Çok erken saatte yola çıktılar. Çalıların arasındaki kulübeleri eskisi gibi görünüyordu. Philipp eğilerek kapıdan içeri girdi, ama sonra hemen tekrar dışarı çıktı. Philipp: “İçeride biri var! Hey! Çık dışarı! Bu bizim kulübemiz!” Terry: “Sizin aptal kulübenize ihtiyacım yok. Ben kendime çok daha güzelini yapabilirim.” Üstünde eskimiş bir gömlek ve yırtık pırtık pantolon olan bir erkek çocuk kulübeden dışarı çıktı. Yaklaşık on yaşındaydı. Philipp ve Ruth’un kanı kaynayıverdi bu çocuğa. Terry artık onların en iyi arkadaşıydı. Yanlarında getirdikleri yiyeceği onunla paylaştılar. Terry de onlara ormanla ilgili bir sürü şey öğretti. Terry ağaçlara maymun gibi tırmanabilirdi. Tırmanamadığı hiçbir ağaç yoktu. Philipp: “Dur Terry! Sakın devam etme! Dal çok ince.” (dal kırılması sesi) O anda dal kırıldı ve Terry aşağıya düştü. Hareketsiz bir halde yerde yatıyordu. Philipp: “Ruth, galiba yaşıyor. Sen onunla kal. Ben yardım çağıracağım.” Ruth Terry için çok endişe ediyordu. Onun için dua etti. Ruth: “Rab İsa, lütfen Terry’nin ölmesine izin verme. O da senin kuzun olsun diye ona senden bahsetmek istiyorum.” Sonunda yardım geldi. Terry büyük bir dikkatle bir sedyeye kondu ve hastaneye götürüldü. Philipp: “Ruth, sence Terry ölecek mi?” Onu da gelecek sefere öğreneceksin. Konuşan kişiler: Anlatıcı, Ruth, Philipp, Terry, Margret teyze © Copyright: CEF Germany |