Home
Links
Contact
About us
Impressum
Site Map


YouTube Links
App Download


WATERS OF LIFE
WoL AUDIO


عربي
Aymara
Azərbaycanca
Bahasa Indones.
বাংলা
Български
Cebuano
Deutsch
Ελληνικά
English
Español-AM
Español-ES
فارسی
Français
Fulfulde
Gjuha shqipe
Guarani
հայերեն
한국어
עברית
हिन्दी
Italiano
Қазақша
Кыргызча
Македонски
മലയാളം
日本語
O‘zbek
Plattdüütsch
Português
پن٘جابی
Quechua
Română
Русский
Schwyzerdütsch
Srpski/Српски
Slovenščina
Svenska
தமிழ்
Türkçe
Українська
اردو
中文

Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 108 (Bela‘s Bible)

Previous Piece -- Next Piece

TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları

108. Çakır’ın Kutsal Kitap’ı


Çingene arabası taş yolda hoplaya hoplaya ilerliyordu. Arabadaki çocuklar el sallayarak insanları selamladılar.

Çakır: “Baba, ben bir gün bir çiftlikte çalışmak istiyorum.”

Baba: “Çok geçmeden canın sıkılır çiftlikte.”

Anne: “Çakır ve çiftlikte çalışmak! Hiç güleceğim yoktu.”

Anne babasının kendisine güvenmemeleri Çakır’ı çok kızdırdı. Sonraki köyde arabadan atlayıp uzaklaştı oradan.

Penceresinde çiçekler olan çiftlik evi hoşuna gitti. (kapı çalma sesi)

Çiftçi: “Buyur evlat, ne istedin?”

Çakır: “Adım Çakır ve çiftliğinizde çalışmak istiyorum.”

Çiftçi: “Tam zamanında geldin. Bugün patatesler toplanacak. Önce sıcak bir tas çorba iç ama. İçeri gel.”

Mutfaktan gelen yemek kokuları Çakır’a kurt gibi aç olduğunu hatırlattı.

Çiftçi: “Yemeğe başlamadan önce dua edelim. Sahip olduğumuz her şey senden geliyor Rab’bim. Sana şükrediyoruz bunlar için. Amin.”

Dua etmek ve Kutsal Kitap’tan okumak! Bunlar yepyeni şeylerdi Çakır için.

Ama bu iyi yürekli çiftçinin yanında severek kalıyordu. Akşamları biraz sırtı ağrısa bile çalışmak hoşuna gidiyordu. Aradan bir hafta geçti.

(köpek havlaması)

Çakır: “Neyin var Çomar? Benimle oynamak mı istiyorsun?”

Çomar kulaklarını sivriltip dinlemeye başladı. Çakır da sese kulak verdi. (keman sesi)

Çakır: “Çomar, birisi keman çalıyor. Bunlar annemle babam olmalı. Ateşin başında oturup ateşte kirpi közlüyorlar ve şarkı söylüyorlar. Evimi öyle çok özledim ki! Bunun nasıl bir duygu olduğunu anlayabiliyor musun?”

Çakır mutfağa baktı, içeride kimse yoktu. Masada duran Kutsal Kitap’ı aldığı gibi gecenin karanlığında evden hızla uzaklaştı.

Baba: “Çakır, buradasın demek! Yanında bir şey mi getirdin?”

Anne: “Halil okuma biliyor.”

Halil: “Aman dikkat, bu kutsal bir kitap. Burada Yeni Ahit yazıyor. Yeni Ahit İsa Mesih’in hayatını anlatan bir kitap.”

Anne: “Oku bakalım, başka ne yazıyor!”

Halil: “Bir gün bir adam İsa’ya gelip sordu: ‘Sonsuz yaşamı elde etmek için ne yapmalıyım?’ İsa onu şöyle yanıtladı: ‘Tanrı’nın Yasası’na uygun yaşa. Hiçbir şey çalmayacaksın.’”

Baba: “Hiçbir şey çalmayacak mısın?”

Çingenelerin hepsi birbirine bakındı. Çünkü hepsi bir şeyler çalmıştı. Hatta Çakır Kutsal Kitap’ı çalmıştı. Ama daha o akşam gidip Kutsal Kitap’ı geri götürdü.

Çiftçi: “Çakır, seni görmek ne güzel. Kutsal Kitap’ı mı almıştın? Onu sana armağan ediyorum.”

Çakır: “Bana mı armağan ediyorsun?”

Çakır çok mutluydu.

Kutsal Kitap sayesinde çingeneler İsa’yı tanıdılar ve O’na güvenmeyi öğrendiler.


Konuşan kişiler: Anlatıcı, Çakır, Halil, anne, baba, çiftçi

© Copyright: CEF Germany

www.WoL-Children.net

Page last modified on May 29, 2018, at 09:29 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)