STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 032 (Does God answer every prayer) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- PUNJABI -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- Turkish -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو 23. کی خُدا ہر دُعا دا جواب دیندا اےکیہ تہاڈا کوئی پسند دا رنگ ہے وے؟ ایمی نوں نیلا رنگ پسند سی۔ اوہنوں نیلا اسمان پسند سی، نالے نیلا سمُندر، تے اوہدی ساریاں توں پسند دی شے اوہدی ماں دیاں نیلیاں اکھاں سن۔ ایمی سوچدی سی پئی ایہہ بڑی بُری گل اے پئی میریاں اکھاں بُورے رنگ دیاں نے۔ ایمی: ”امی، کیہ خُدا میریاں ساریاں دعاواں سُندا اے؟“ امی: ”جی، میری جان، خُدا ساریاں دعاواں نوں سُندا اے۔“ ایمی: ”کیہ بچیاں دی دعاواں نوں وی؟“ امی: ”ہاں کیوں نئیں، ایمی۔ پر ہن سوون دا ویلا ہو گیا اے۔ رات خیر دی لنگے! شالا نیندر مان!“ ایمی: ”رات خیر دی لنگے، امی!“ جدوں بتی بُجھ گئی، ایمی نے آپنے بسترے اُتے دعا کیتی: ایمی: ”سوہنیا ربّا، توں سب کجھ کر سکدا ایں۔ مہر کر کے میریاں بُوریاں اکھاں نوں نیلیاں اکھاں وچ بدل دے۔ آمین۔“ خُدا نے ایمی دی دعا نوں سُنیا، ایمی نوں ایس گل دا یقین وی سی۔ تے فیر اوہ سوں گئی۔ اگلی سویر ایمی اُٹھی تے آپنی دعا دے بارے وچ سوچیا۔ اوہ بسترے توں چھال مار کے لتھی، تے شیشے وَل دوڑی، تے اوہنوں آپنیاں بُوریاں اکھاں دِسیاں۔ ایمی نے دُکھی ہو کے سوچیا پئی خورے خُدا نے اوہدی دُعا نوں نئیں سُنیا۔ فیر اوہنوں ایس طرح لگیا پئی جیویں کسے نے اوہنوں آکھیا ہووے پئی، ”نئیں وی اک جواب اے۔“ بہت وَرے لنگ گئے۔ جدوں ایمی جوان ہو گئی، اوہ مشنری بن کے انڈیا گئی۔ اوہنے اوتھے دی بولی سیکھی، اوہنے اوہ سب کجھ کھادا جیہڑا کجھ اوتھوں دے لوک کھاوندے سن، اوہو جیہے لیِڑے پائے جیہڑے اوہ پاوندے سن، تے فیر اوہ بہتی پردیسی نئیں سی دِسنا چاہوندی، اوہنے آپنے مُنہ اُتے بُورا رنگ لا لیا۔ اک دِن اک سہیلی نے ایمی نوں آکھیا: سہیلی: ”ایمی، ایہہ بڑی چنگی گل اے پئی تیریاں اکھاں نیلیاں نئیں بُوریاں نے، نئیں تے ہر کسے نوں پتہ لگ جاوندا پئی تُوں دوجے دیس دی ایں۔“ بُوریاں اکھاں؟ ایمی نے آپنی اوس دعا دے بارے وچ سوچیا جیہڑی اوہنے نِکے ہوندیاں منگی سی۔ ”نئیں“ وی اک جواب اے۔ خُدا ولوں اک چنگا جواب۔ کدی خُدا سانوں چھیتی نال اوہ دے دیندا اے جو اسی منگنے اَں۔ کدی اوہ سانوں اُڈیکن دیندا اے۔ کدی اوہ آکھدا اے پئی نئیں۔ جیہڑا وی جواب ہووے۔ بھاویں ہاں، ناں یا فیر اُڈیک۔ اوہ سانوں آپنا پیار وکھالدا اے۔ اوہدا جواب ساڈے لئی سدا چنگا ہوندا اے۔ اوہ بالکل ٹھیک کم کردا اے، تہاڈے لئی وی۔ لوک: بیان کرن والی، ایمی (بچی دے طور وی)، ایمی دی ماں، سہیلی حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔ |