Home -- Punjabi -- Perform a PLAY -- 151 (Donkey heads are expensive 1)
!ڈرامے- ایناں نُوں اپنے بیلیاں لئی ادا کرو
بچیاں دے ادا کرن لئی ڈرامے
151. کھوتے دے سر مہنگے نیں ۱
کیہ تُسی سامریہ دے شہر بارے وچار کر سکدے ہو، پہاڑ دے اُتے شہر تے بڑا ای محفوظ؟ جدوں اسرائیل دی ونڈ ہوئی، تدوں ایہہ شمالی سلطنت دا دارلحکومت سی۔
تے دشمناں نے ایس خاص شہر اُتے قبضہ کرنا چاہیا۔
ارامی اینہوں فتح کرنا چاہندے سن۔ پر اوہ ایہ کم ہتھیاراں نال نہیں کرنا چاہندے سن۔ اوہناں نے اینہوں گھیر لیا۔ شہر دے چاراں پاسے اوہناں نے ڈیرے لا لئے تے شہر دے بوہیاں اُتے نظر رکھی۔ اوس ویلے تھوں شہر دے لوکاں نوں بس بُریاں خبراں ملدیاں پیاں سن۔ کھان نوں وی بڑا گھٹ سی۔ ہر شے وِک گئی سی۔ کھوتے دا سر، بُریاں شیواں، قیمت ۰۶۱ رُوپے۔ بھُکھے پیاسے بچے رون لگ پئے تے گلیاں وچ کھان دی تلاش وچ پھِرن لگ پئے۔
ساری قوم آخری ساہ لیندی پئی سی۔ تے بادشاہ دا وی ایہو حال سی۔ اوہنے الزام الیشع اُتے لایا تے خدا دے ایس نبی نوں قتل کرن دا فیصلہ وی کر لیا سی۔ اک افسر اوہدے نال ٹُریا۔
الیشع نے اوہنا نُوں آوندیا ں ویکھ لیا۔
الیشع: ”بادشاہ سلامت، خداوند دی واج سُنو! اوہنے وعدہ کیتا اے کل کھان پین لئی خوراک مل جاوے گی، تے بڑی سستی ہووے گی!“
افسر نے بے عزتی کردے ہوئے جواب دِتا۔
افسر: ”ناممکن! کیہ تہانوں لگدا اے پئی خدا آسمان دی باری کھولے گا تے ساڈے لئی کھانا سُٹے گا؟“
الیشع: ”تسی ویکھو گے ایسے طرح ہووے گا، پر سزا دے طور تے تہانوں ایہدے وچوں کھان نوں کجھ نہیں لبھے گا۔“
ایہہ خدا ولوں خوشخبری سی، پر کسے نے وی ایس گل دا یقین ناں کیتا۔
لوڑ تے ڈاہڈی سی۔ پر ایہہ لوڑ ساریاں نالوں بہتی اوہناں چار بندیاں لئی سی جیہڑے شہر دے بوہے دے باہر بیٹھے ہوئے سن۔ اوہناں نوں پاٹے پرانے کپڑے پوائے گئے سن، اوہ بھُکھے تے پیاسے تے کوڑھی سن۔ ایس خطرناک کھل دی بیماری دے کر کے اوہناں نوں باہر کڈھ دِتا گیا سی۔
کیہ چھتی ای شہر دے لوکاں نوں اوہناں دے مرن دی خبر ملے گی؟
ناامید ہو کے، اوہ دور دور تیک ویکھدے رہے سن۔ اچانک اوہناں وچوں اک بول پیا۔
کوڑھی: ”ہر پاسے موت سر اُتے کھلوتی سی۔ جے اسی ایتھے ای رہے، تے اسی مر جاواں گے۔ جے اسی شہر وچ جائیے،تاں وی اسی مر جاواں گے۔ جے اسی دشمناں دے کول چلے جائیے، ہو سکدا اے، ہو سکدا اے۔۔۔ ہو سکدا اے اوہ سانوں جیوندا رہن دین۔ تے جے اوہ سانوں مار دین تے چنگا اے اسی اوتھے مر جاواں گے۔“
اوہناں دے دِلاں وچ اک اُمید جاگی۔
جدوں سورج ڈُب گیا، تے اوہ لُک دے دشمناں دے ڈیرے وَل ٹُر پئے۔
اوہ بڑے ڈرے ہوئے سن!
اوہ پہلے تنبو تیک آپڑے۔
دھیان نال! بالکل چپ رہوو!
ایہدے بعد کیہ ہویا میَں تہانوں اگلی کہانی وچ دساں گی۔
لوک: بیان کرن والی، الیشع، کوڑھی، افسر
حقوق: بحق سی ای ایف جرمنی محفوظ نے۔