Home -- Farsi -- Perform a PLAY -- 103 (The voice of the unseen 3)
!نمایش نامه ها – برای دوستانتان اجرا کنید
نمایش نامه ها جهت اجرای کودکان
301. صدای چیزی که دیده نمی شود 3
یک بوته ی آتش مرموز (صدای ترق و تروق آتش). بوته شعله ور می شد ولی نمی سوخت.
موسی به آزامی نزدیک شد. او می خواست به هر شکلی شده از این راز سر در بیاورد.
موسی: "خیلی عجیب است. چطور است که این بوته نمی سوزد؟"
خداوند: "موسی! موسی!"
یکنفر نامش را صدا می زد. ولی تا دوردست ها کسی دیده نمی شد.
خداوند: "موسی!"
موسی: "بله. من این جا هستم."
خداوند: "نزدیکتر بیا. صندل هایت را در بیاور. چون این زمینی که بر آن ایستاده ای مقدس است. من خداوند تو هستم، کسی که پدرت به او ایمان داشت."
موسی شوکه شده بود. خداوند آنجا بود! درست وسط بوته ی سوزان. موسی جرات نمی کرد بیشتر از آن نگاه کند. او لباسش را جلوی صورتش گرفت. او صدای خداوند را به خوبی می شنید.
خداوند: "من دردی را که فرعون به مردم من در مصر داده است دیده ام. و صدای فریادهای کمکشان را شنیده ام. الان می خواهم آزادشان کنم و آنها را به یک سرزمین بسیار خوب هدایت کنم. موسی، من به کمک تو نیاز دارم. تو پیش فرعون خواهی رفت و مردمم را از بردگی نجات خواهی داد."
موسی: "من؟ چرا من؟ من نمی توانم."
موسی هزاران بهانه آورد. او نمی توانست تصور کند که خداوند بتواند از او استفاده کند. ولی خداوند در این باره بسیار جدی بود. موسی می بایست میلیون ها نفر را از بردگی نجات دهد.
من و شما هم یک نجات دهنده داریم. می دانستید؟ البته، ما در مصر برده نیستیم. ولی کسی هست که می خواهد ما را به سمت گناه ببرد. شیطان. او مردم را برده ی خود می کند و نمی گذارد آزاد باشند. ولی عیسی نجات دهنده ی پرقدرت ماست. او بر شیطان پیروز می شود.
ایمان به عیسی ما را آزاد می کند. این آروزی من برای شماست.
خداوند می خواهد ما را آزاد کند. به همین دلیل عیسی را برای ما و موسی را برای مردم مصر فرستاد.
خداوند موسی را برای انجام اینکار قوی کرد و به او قدرت معجزه داد. ولی بهترین هدیه اش قولش بود.
خداوند فرمود: "موسی، نترس. من با تو هستم و به تو کمک می کنم. برادرت هم با تو می آید. او الان در راه است. بلند شو و آماده رفتن باش."
خداوند با موسی رفت. همین کافی بود. آیا موسی در آزاد کردن اسراییلی ها و هدایت کردنشان از مصر موفق می شود؟
افراد حاضر: راوی، موسی، خداوند
ynamreG FEC :thgirypoC ©