901. دزد کیست

خانواده ی اسمیت در حال خوردن نهار هستند. لیزا و فلیکس همین الان از مدرسه به خانه آمده اند. همگی حرف های زیادی برای گفتن داشتند. ولی مادرشان امروز خیلی جدی است. ناگهان او سوالی آزار دهنده پرسید.

مادر: "عجیب است ولی دیروز صبح من در کیفم بیشتر از 52 دلار داشتم. امروز می خواستم پول فروشنده را بدهم ولی نتوانستم، چون پولی در کیفم نبود. آیا یکی از شما آن را برداشته است؟ فلیکس؟ یا تو لیزا؟"

فلیکس: "ولی مامان، ما دزد نیستیم."

لیزا: "البته که پول شما را برنداشتیم."

مادر: "عجیب است، پس پول من کجا رفته است؟"

پس از آنکه میز را جمع کردند، فلیکس و لیزا رفتند تا تکالیفشان را انجام دهند. ولی لیزا عذاب وجدان داشت. او حتی مریض شد، زیرا او بود که پول را برداشته بود.

لیزا: "اصلا فرض که من آن را دزدیده ام. ولی چرا مامان برای خریدن گوشواره های جدید پولی به من نداد؟ در حقیقت من این پول را واقعا ندزدیدم، قرض گرفتم. و یک روز آن را پس خواهم داد."

ولی این فکرها وجدانش را آرام نکردند. اخیرا در کلاس انجیل در باره ی دزدی صحبت کرده بودند. در انجیل، دزدی بک گناه است. و گناه مانند یک دیوار است. جدا می کند. لیزا این را می توانست کاملا حس کند. از زمانی که پول را برداشته بود، دیواری بین او و مادرش کشیده شده بود. و این دیوار حتی بین او وعیسی نیز قرار داشت.

لیزا دیگر نمی توانست بهانه ای بیاورد. و این حقیقت که او سر میز نهار حتی دروغ هم گفته بود آن را بدتر می کرد. تمام اون روز دلش غمگین بود. و حتی برای گوشواره هایی که زیر تشکش پنهان کرده بود هم خوشحال نبود. وقتی او آن شب به رختخواب رفت شروع به گریه کرد.

مادر: "لیزا، چه شده است؟"

لیزا: "من پول شما را دزدیدم. و حالا، حتما شما دیگر مرا دوست ندارید."

مادر: "تو کار درستی نکردی. ولی خیلی درست است که همه چیز را به من گفتی. من تو را می بخشم. تو می توانی آن پول را از پول توجیبی ات پس بدهی. آیا دوست داری از عیسی هم بخواهی تو را ببخشد؟"

لیزا: "بله خداوند عیسی، متاسفم که پول را دزدیدم. لطفا مرا ببخش. ممنونم که مرا دوست داری."

بار زیادی از شانه های لیزا برداشته شد. او دوباره خوشحال بود. و بهتر از همه اینکه: مامان و خداوند عیسی هنوزم او را دوست دارند.

افراد حاضر: راوی، مادر، لیزا، فلیکس

ynamreG FEC :thgirypoC ©