Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 167 (Super idea, Aunt Margret 5)
167. Τέλεια ιδέα, θεία Μαργαρίτα 5
Η Ρουθ και ο Φίλιππος τύλιξαν τα δώρα για τον Τέρυ και ξεκίνησαν. Ο άρρωστος φίλος τους θα είχε μια ωραία έκπληξη.
Στη μέση του δάσους συνάντησαν τη μητέρα του Τέρυ. Έκλαιγε. Η Τέρυ προσπάθησε να την παρηγορήσει και να της πει για τον Χριστό, τον Καλό Ποιμένα, που την έψαχνε και θα την βοηθούσε, επειδή την αγαπούσε.
Φίλιππος: «Φέραμε κάτι και για εσάς. (ήχος από νομίσματα) Αυτά είναι όλα όσα έχουμε. Μπορείτε να πάρετε γάλα για τον Τέρυ μ’ αυτά τα λεφτά».
Μητέρα: «Σας ευχαριστώ πολύ, είστε πολύ καλοί. Πηγαίνετε σπίτι, ο Τέρυ σας περιμένει». (ήχος από βήματα)
Φίλιππος: «Ρουθ, θύμωσες μαζί μου που έδωσα όλα τα λεφτά μας;»
Ρουθ: «Όχι. Και ο Καλός Ποιμένας έδωσε όλα όσα είχε, όταν πέθανε επάνω στο σταυρό για μας. Κι εμείς δεν πρέπει να είμαστε τσιγκούνηδες!»
Ο Τέρυ ήταν χαρούμενος με τα δώρα του. Αλλά ήταν ακόμα στενοχωρημένος.
Τέρυ: «Ο γιατρός είπε ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει πια. Προτιμώ να πεθάνω».
Ο Φίλιππος και η Ρουθ αναρωτιόντουσαν αν ο Θεός άκουσε την προσευχή τους. Γιατί δεν έκανε ένα θαύμα ο Θεός;
Εκείνο το βράδυ πήγαν πολύ στενοχωρημένοι σπίτι τους. Η θεία Μαργαρίτα είχε καθαρίσει τον ξενώνα.
Θεία: «Τι θα λέγατε, αν ζητούσαμε από τον Τέρυ και τη μαμά του να ζήσουν μαζί μας;»
Ρουθ: «Τέλεια! Αυτή είναι υπέροχη ιδέα!»
Ένα ασθενοφόρο έφερε τον Τέρυ στο σπίτι. Του άρεσε πολύ το δωμάτιό του. Το κρεβάτι του ήταν δίπλα στο παράθυρο.
Tέρυ: «Τι όμορφο δωμάτιο!»
Μετά κοίταξε την εικόνα στον τοίχο. Ο Χριστός, ο Καλός Ποιμένας, είχε απλώσει το χέρι Του για να σώσει το χαμένο πρόβατο.
Τέρυ: «Ρουθ, θέλω να μου δείξεις την άλλη εικόνα, με τον Καλό Ποιμένα να κρατά το πρόβατο που έσωσε, στα χέρια του».
Ο ποιμένας του έφερε μία. Στην εικόνα ήταν πολλά πρόβατα. Ο Χριστός περπατούσε μπροστά και κρατούσε στα χέρια του ένα πρόβατο.
Tέρυ: «Πού πηγαίνει το πρόβατο ο Χριστός;»
Ποιμένας: «Στο σπίτι του».
Tέρυ: «Πού είναι το σπίτι του;»
Ποιμένας: «Εκεί όπου ζει ο Χριστός. Στον ουρανό, όπου δεν υπάρχουν δάκρυα, ούτε πόνος».
Τέρυ: «Όλοι πάνε εκεί;»
Ποιμένας: «Όλοι όσοι ανήκουν στον Καλό Ποιμένα».
Τέρυ: «Θέλω να γίνω κι εγώ ένα πρόβατο του Καλού Ποιμένα και να είμαι μαζί Του».
Ο Τέρυ προσευχήθηκε και κράτησε την εικόνα σφιχτά στο χέρι του. Μετά κοιμήθηκε.
Αλλά τι ήταν όλα αυτά τα βήματα που ακούστηκαν στο σπίτι στη μέση της νύχτας;
Θα σας πω την απάντηση την επόμενη φορά.
Άνθρωποι: Αφηγητής, Φίλιππος, Ρουθ, μητέρα, Τέρυ, ποιμένας, θεία Μαργαρίτα
© Copyright: CEF Germany