Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 102 (Out in the open 2)
102. Το σχέδιο γίνεται γνωστό 2
Ήταν θαύμα το ότι το μωρό ήταν ακόμα ζωντανό! Ο Φαραώ είχε βγάλει μια εντολή να ρίχνουν στον ποταμό Νείλο όλα τα νεογέννητα αγοράκια των Ισραηλιτών. Αλλά όταν η κόρη του, η Πριγκίπισσα, βρήκε ένα μωρό στο καλάθι, το λυπήθηκε και το έδωσε στη μητέρα του για να το φροντίσει για λίγα χρόνια.
Mωϋσής (σαν παιδί): «Μαμά, γιατί δεν μπορώ να μείνω πια μαζί σου; Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μου;»
Mητέρα: «Δεν μπορώ, παιδί μου. Αλλά θα σε σκέφτομαι κάθε στιγμή της ημέρας».
Mωϋσής (σαν παιδί): «Θα προτιμούσα να μείνω εδώ, μαζί σου».
Δυστυχώς έπρεπε να αποχαιρετιστούν, επειδή ο Μωϋσής θα πήγαινε να μείνει στο παλάτι. Η πριγκίπισσα τον είχε υιοθετήσει και του είχε δώσει το όνομα Μωϋσής.
Ο Μωϋσής πήγε στα καλύτερα σχολεία και μεγάλωσε με πολλά προνόμια και έγινε ένας πλούσιος άντρας.
Αλλά στην καρδιά του, εκείνος ανήκε πάντα στον λαό του Θεού. Στον ίδιο λαό που ήταν σκλάβοι για πάνω από 300 χρόνια στην Αίγυπτο.
Mωϋσής: «Είμαι ο γιος του Βασιλιά. Έχω όλα όσα θέλω. Είμαι πολύ πλούσιος. Αλλά εγώ νιώθω λύπη για το λαό μου, που υποφέρει στη σκλαβιά και θέλω να βοηθήσω».
Ο Μωϋσής τα παράτησε όλα για τον Θεό με μεγάλη προθυμία. Προτιμούσε να τον κοροϊδεύουν, παρά να τον τιμούν, να είναι σκλάβος, παρά ένας πρίγκιπας.
Γι’ αυτό έφυγε από το παλάτι. Λίγο αργότερα είδε έναν Ισραηλίτη να μαστιγώνεται από έναν Αιγύπτιο. Ο Μωϋσής σκότωσε τον Αιγύπτιο και βοήθησε τον Ισραηλίτη. Αλλά ο Θεός δεν ήθελε να βοηθήσει τους Ισραηλίτες με αυτόν τον τρόπο. Οι άλλοι άνθρωποι το έμαθαν αυτό και ο Φαραώ θύμωσε με τον Μωϋσή και ήθελε να τον σκοτώσει. Και γι’ αυτό ο Μωϋσής πήγε σε μια άλλη χώρα για να γλιτώσει. Μήπως ήταν πολύ αργά για τον Μωϋσή; Μπορούσε ο Θεός να χρησιμοποιήσει έναν φονιά όπως ο Μωϋσής;
(ήχος από βελάσματα προβάτων) Για 40 ολόκληρα χρόνια, ο Μωϋσής φυλούσε τα πρόβατα ενός άλλου άντρα. Καθώς άφηνε τα πρόβατα να βόσκουν, είχε αρκετή ώρα για να σκέφτεται. Δεν είχε ξεχάσει τον Θεό, ούτε ο Θεός είχε ξεχάσει ποτέ τον Μωϋσή. Ξαφνικά, ο Μωϋσής στάθηκε ακίνητος.
Mωϋσής: «Αδύνατον! Αυτό που βλέπω είναι αδύνατον! Ένας θάμνος που έχει φωτιά, αλλά δεν καίγεται. Είναι τόσο παράξενο – οι φλόγες καίνε, αλλά δεν καίγεται!»
Το μυστικό του θάμνου που καιγόταν θα το μάθουμε την επόμενη φορά.
Άνθρωποι: Αφηγητής, Μωϋσής, Μωϋσής ως παιδί, μητέρα
© Copyright: CEF Germany