441. مڪمل طور تي محبت ۾ 5

هدسن ٽيلر اداسي سان دروازو بند ڪيو۔ کيس تسنگ جي ٻيٽ تان پنهنجن دوستن کي ڇڏي وڃڻو هو ڇو تہ حسد ڪندڙ ماڻهن وڏي آفيسر جي سامهون هن جي باري ۾ غلط ڳالهيون ڪيون هيون۔ هن ڪي ڪجھہ بہ سمجھہ نہ پئي آئي۔

پر خدا هن کي نہ ڇڏيو هو۔ هو تہ برائي مان بہ ڀلائي پيدا ڪري سگھي ٿو۔

هو ننگپو شهر جي پل واري گھٽي ۾ رهڻ لڳو۔ هو اتي وڏي خوشيءَ سان چيني ماڻهن کي يسوع جي باري ۾ ٻڌائيندو هو، نجات ڏيندڙ جي باري ۾ بہ۔

خدا سڀ ڪجھہ ٺيڪ ڪري ڇڏيو هو۔ پر اڃا ان کان بہ وڌيڪ سٺو ٿيڻ وارو هو! ڪنهن سٺو چيو آهي، هڪ بهتر ماڻهون۔ بلڪل ڀرسان هڪ مشنري اسڪول هو۔ انگلينڊ جي هڪ عورت اتي پڙهائيندي هئي۔ هدسن کي اها مس پسند آئي، ۽ ان عورت کي هدسن پسند آيو۔ هدسن مريم سان شادي ڪرڻ چاهيو ٿي، پر ان عورت کي پهريان هڪ ڳالهہ لاءِ راضي ڪرڻ لازمي هو۔

هدسن ٽيلر: ”مريم، مان توکي ڪجھہ ٻڌائڻ چاهيان ٿو۔ مان ڪو وڏو امير ماڻهو نہ آهيان۔ جڏهن مون کي ڪنهن شيءِ جي ضرورت هوندي آهي، تہ مان يسوع کان گھرندو آهيان ۽ ان تي ايمان رکان ٿو تہ هو منهنجو خيال رکندو۔ مون وٽ گھڻا پئسا نہ آهن، ڇا پوءِ بہ تون مون سان شادي ڪندين؟“

مريم: ”ها! پوءِ اسان ٻئي گڏجي ان تي ڀروسو ڪنداسين۔ اسان کي ٻيو ڪجھہ نہ گھرجي۔ سڀ کان بهتر اهو آهي تہ اسين يسوع کي مضبوطي سان پڪڙي رکون۔“

گھڻا دوست شادي ۾ آيا۔

خدا هر شخص کي مهيا ڪري ٿو جيڪو ان سان تمام گھڻي محبت رکي ٿو۔ هن ان ڳالهہ جو واعدو ڪيو آهي، ۽ هو پنهنجي واعدي تي قائم رهي ٿو۔ انهيءَ ڪري هدسن ۽ مريم پنهنجون زندگيون يسوع کي ڏئي ڇڏيون۔ هدسن بيمارن جو خيال رکندو هو ۽ ڪلام بہ ٻڌائيندو هو۔ مريم ٻارن کي پڙهائيندي هئي ۽ ڪيترن ئي ڇوڪرن ۽ ڇوڪرين کي مالڪ يسوع جي باري ۾ ٻڌائيندي هئي۔ ۽ هو غريبن کي ڪجھہ نہ ڪجھہ کائڻ لاءِ ڏيندا هئا۔ هدسن ۽ مريم ڪڏهن بہ ڪم ڪرڻ نہ ڇڏيندا هئا۔ اهي تمام گھڻو خوش ٿيندا هئا جڏهن چيني ماڻهو يسوع تي ايمان آڻيندا هئا۔

هر شام جو گھنٽي وڄندي هئي ۽ عبادت ۾ شريڪ ٿيڻ جي دعوت ڏني ويندي هئي۔

بتن جي پوڄا ڪندڙ، نِي، پڻ خوشيءَ جا گيت ٻڌا ۽ هو بہ اچي ويو۔ هن پهريون ڀيرو ٻڌو هو تہ خدا تائين پهچڻ جو هڪ ئي رستو آهي ۽ اهو يسوع آهي۔

نِي: ”ٽيلر صاحب، مان تمام گھڻي وقت کان سچائي جي ڳولا ۾ هوس۔ يسوع ئي سچائي آهي۔ مان ان تي ايمان آڻيان ٿو۔ توهان انگلينڊ وارا ماڻهو ڪيتري عرصي کان هن سچائي کان واقف آهيو؟“

هدسن ٽيلر: ”ڪجھہ صدين کان۔“

نِي: ”ڇا؟؟؟ ايتري عرصي کان؟؟؟ هن سچائي جي باري ۾ اسان کي پهريان ڪو ڇو نہ ٻڌائڻ آيو؟“

هدسن جي ذهن ۾ هي سوال گھمندو رهيو۔ کيس انهن لکين چيني ماڻهن جو خيال آيو جيڪي اڃا تائين هن سچائي کان واقف نہ هئا۔ هن وڌيڪ محنت سان ڪم ڪرڻ شروع ڪيو، جيستائين هو تمام بيمار نہ ٿي ويو۔ پوءِ، بغير ناڪام ٿي، کيس صحت حاصل ڪرڻ لاءِ واپس انگلينڊ وڃڻو پيو۔

ڇا خدا وري بہ سڀ ڪجھہ ٺيڪ ڪري سگھي ٿو جڏهن ڪو بيمار ٿي وڃي؟

توهان ايندڙ ڊرامي ۾ ان جو جواب ڄاڻيندا۔ ٻڌڻ ياد رکجو!

ماڻهون: بيان ڪرڻ واري، هدسن ٽيلر، مريم، نِي

ynamreG FEC :thgirypoC ©