Home -- Greek -- Perform a PLAY -- 074 (Beating the innocent 2)
74. Η τιμωρία του αθώου 2
Ο νέος δάσκαλος ήταν τόσο διαφορετικός. Ακόμα και ο Δημήτρης, το παλιό πειραχτήρι έμεινε άφωνος με τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε. Ο δάσκαλος προσευχήθηκε γι’ αυτούς και αυτό ήταν το πρώτο σοκ και αμέσως μετά ήρθε το δεύτερο σοκ.
Δάσκαλος: «Για να τα πάμε καλά αυτήν τη χρονιά, θα πρέπει να βάλουμε κάποιους νέους κανόνες. Θα πρέπει να τους βρούμε μαζί».
Αυτό έκανε τον Δημήτρη να απορήσει. Ποτέ κανείς δεν το είχε ξανακάνει αυτό.
Μαθήτρια: «Να μην αντιγράφουμε ο ένας από τον άλλο».
Δάσκαλος: «Μπράβο, καλό. Αλλά οι κανόνες βοηθούν μόνο αν υπάρχει κάποια τιμωρία σε περίπτωση παράβασής τους».
Δημήτρης: «Τρία χτυπήματα γι’ αυτόν που αντιγράφει».
Πω πω… Τον παλιό καιρό, οι μαθητές τιμωρούνταν με μία βέργα όταν δεν υπάκουαν.
Ο δάσκαλος έγραψε όλους τους κανόνες που είπαν τα παιδιά στον πίνακα, μαζί με την τιμωρία για την παράβαση του κάθε κανόνα. Για λίγες εβδομάδες, όλα πήγαιναν καλά. Αλλά ένα πρωί, ο δάσκαλος ήρθε στην τάξη και ήταν πολύ στενοχωρημένος.
Δάσκαλος: «Μην ανοίγετε τα βιβλία σας. Έχω άσχημα νέα. Κάποιος παράβηκε έναν κανόνα που βάλαμε στην τάξη κι έκλεξε το σάντουιτς του Δημήτρη. Θα το ομολογήσει όποιος το έκανε;»
Όλοι έμειναν σιωπηλοί. Ο μικρός Θωμάς, που καθόταν στο μπροστινό θρανίο, είπε με σιγανή φωνή:
Θωμάς: «Εγώ… εγώ το έκανα… Πεινούσα… πεινούσα τόσο πολύ που το πήρα. Λυπάμαι».
Οι γονείς του Θωμά ήταν πολύ φτωχοί και μερικές φορές δεν είχαν λεφτά ούτε για να φάνε. Κανείς δεν ήθελε να τιμωρηθεί ο Θωμάς, επειδή τον λυπόντουσαν, αλλά ο δάσκαλος έπρεπε να τηρήσει τη συμφωνία τους και να επιβάλει την τιμωρία που έπρεπε.
Δάσκαλος: «Εσείς θέσατε τους κανόνες: ο ένοχος πρέπει να τιμωρηθεί, αλλιώς κανείς δεν θα ξαναϋπακούσει πια στους κανόνες που βάλαμε. Θωμά, έλα μπροστά στην τάξη. Για την κλεψιά, είχατε ορίσει δέκα χτυπήματα ως τιμωρία».
Ο δάσκαλος πήρε τη βέργα.
Δημήτρης: «Περιμένετε, κύριε δάσκαλε. Το δικό μου σάντουιτς έκλεψε. Εγώ τον συγχωρώ!»
Δάσκαλος: «Δημήτρη, μπράβο σου γι’ αυτό που λες, είναι πολύ ευγενικό από μέρους σου, αλλά αυτή η κλεψιά πρέπει να τιμωρηθεί».
Δημήτρης: «Τότε χτυπήστε εμένα, αντί για τον μικρό Θωμά».
Δάσκαλος: «Εντάξει. Αυτό γίνεται. Οι κανόνες λένε δέκα χτυπήματα, αλλά δεν λέει ποιος θα τιμωρηθεί».
Τότε η τάξη είδε έναν αθώο να τιμωρείται, παίρνοντας πάνω του τα χτυπήματα που θα έπρεπε να δεχτεί ο κλέφτης.
Όλοι άκουγαν προσεχτικά καθώς ο δάσκαλος τότε τους εξήγησε για τον Χριστό, που πήρε επάνω Του την τιμωρία για την αμαρτία του κάθε ανθρώπου επάνω στην γη.
Δάσκαλος: «Η Μεγάλη Παρασκευή μας θυμίζει ότι ο Χριστός τιμωρήθηκε στη θέση μας, αν και ήταν αθώος. Όλοι παρακούσαμε τους κανόνες του Θεού κι έπρεπε να τιμωρηθούμε. Όμως ο Χριστός πέθανε επάνω στο σταυρό, για να μην πεθάνουμε εμείς. Όποιος πιστεύει στον Χριστό, ο Θεός τον βλέπει ως αθώο, επειδή πληρώθηκε η τιμωρία του κι έτσι του δίνει την αιώνια ζωή. Το Πάσχα μας θυμίζει ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς και τώρα είναι ζωντανός».
Άνθρωποι: Αφηγητής, δάσκαλος, μαθήτρια, Δημήτρης, Θωμάς
© Copyright: CEF Germany