STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 121 (Tracks in the snow 5) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
121. Kardaki Ayak İzleri 5Annett kitap okuyordu, ama kendini okuduğu kitaba bir türlü veremiyordu. Annett: “Büyükanne, ben yatmaya gidiyorum. İyi geceler.” Annett dediği gibi yatağa gitmedi ama. Dışarıya çıktı ve diz boyu karda yürümeye başladı. Evden epeyce uzaklaşmıştı. Birden ayağı kayıp düştü ve ayağını burktu. Annett (ağlayarak): “Ben ne yapacağım şimdi? Birisi beni bulana kadar donacağım burada.” Karların üstüne oturup ağlamaya başladı. Gökyüzünde yıldızlar parlıyorlardı. Annett başını kaldırıp yıldızlara baktı. Lukas’a karşı bu kadar acımasız olmasına rağmen Tanrı onu buradan kurtaracak mıydı acaba? O anda birinin kayakla kayarak yaklaştığını fark etti. Annett: “İmdaat! Yardım edin bana! Lukas, sen misin? Lütfen bana yardım et, ayağımı burktum.” Lukas: “Bir kızak alıp geleceğim. Al, bu paltoyu giy ben gelene kadar.” Annett tek başına kaldığında yürekten dua etmeye başladı. Annett: “Rab İsa, ben çok kötü biriyim ve sana ihtiyacım var. Lütfen beni bağışla. Senin çocuğun olmak istiyorum. Ama sadece burada çaresizce oturduğum için değil. Amin.” Lukas bir kızakla ve örtüyle geldi. Annett: “Lukas, sana söylemek istediğim bir şey var. Senin oyduğun atı ben kırdım. İsa beni bağışladı. Lütfen sen de beni bağışla. Artık senden nefret etmiyorum.” Lukas: “Atımı senin kırdığını tahmin etmiştim. Unut bunları artık. Ben çoktan unuttum bile.” Annett evine geri döndüğünde Lukas kendi evinde dua etmeye başladı. Lukas: “Rab İsa, lütfen bana bir fikir ver, böylece Annett Dani’nin başına gelenlerden dolayı ne kadar üzgün olduğumu anlasın.” O anda aklına köydeki otelde kalmakta olan doktor geldi. Acaba Dani’nin bacağını da iyileştirebilir miydi? Gece yarısı, tipiye rağmen aşağıya köye inmeye karar verdi. Köye vardığında yorgunluktan bitkin düşmüştü. O havada köye inmek çok tehlikeli bir yolculuktu, ama buna değmişti. Doktor yardım etmeye hazırdı. Bunun için Dani’nin uzun süre hastanede kalması gerekiyordu. Dani hastaneden çıkıp eve geldiği zaman herkes çok sevinçliydi. Artık eskisi gibi yürüyebiliyordu. O günkü kutlamaya Lukas da davet edildi. Dani’yi koltuk değnekleri olmadan yürürken görmek Lukas’ı öyle sevindirmişti ki! Doktor: “Dani, Lukas’a bir teşekkür borçlusun. O gece bana gelmek için kendi hayatını tehlikeye atmıştı.” Lukas: “O gece tek değildim. Bu fikri bana İsa verdi ve bana yardım etti.” Ve Lukas’ın dağda tek başına yaşayan yaşlı arkadaşı bütün hastane masraflarını ödedi. Ama bu Lukas’ın sırrı olarak kaldı. Konuşan kişiler: Anlatıcı, Lukas, Annett, doktor © Copyright: CEF Germany |