STORIES for CHILDREN by Sister Farida(www.wol-children.net) |
|
|
Home عربي |
Home -- Turkish -- Perform a PLAY -- 060 (A different kind of Christmas 2) This page in: -- Albanian -- Arabic? -- Armenian -- Aymara -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- Farsi? -- French -- Fulfulde -- German -- Greek -- Guarani -- Hebrew -- Hindi -- Indonesian -- Italian -- Japanese -- Kazakh -- Korean -- Kyrgyz -- Macedonian -- Malayalam? -- Platt (Low German) -- Portuguese -- Punjabi -- Quechua -- Romanian -- Russian -- Serbian -- Slovene -- Spanish-AM -- Spanish-ES -- Swedish -- Swiss German? -- Tamil -- TURKISH -- Ukrainian -- Urdu -- Uzbek
TİYATRO OYUNLARI -- bu oyunları başka çocuklara oyna!
Çocukların oynaması için tiyatro oyunları
60. Bambaşka Bir Doğuş Bayramı 2Dağların üstünde kurulu bu küçük köyde hiç kimse Doğuş Bayramı’nı kutlamıyordu. İsa Mesih doğduğu için hiç kimse sevinmiyordu. Turea farklıydı ama. Sabahleyin gizlice kardeşine Meryem’in, Yusuf’un ve bebek İsa’nın hikayesini okumuştu. Doğuş Bayramı’nı kutlamayı çok istiyordu, ama nasıl kutlayabileceğini bilmiyordu. Onun köyünde Hristiyan okulundaki gibi çam ağaçları, hediyeler, ışıklar ve şarkılar yoktu. Turea mutfak önlüğünü taktı, ekmek hamuru yoğurdu, kuyudan su çekti ve keçileri sağdı. Yorgun annesine yardım etmeyi çok seviyordu. Bu, Doğuş Bayramı’nı kutlamak için bir fırsattı. Akşamleyin bir sürü misafir geldi evlerine. Bütün akrabalar Turea’yı görmek istiyordu, çünkü Turea sadece okul tatillerinde evdeydi. Pide ve tavşan yahnisi yediler. Yemek herkesin çok hoşuna gitti. Yemekten sonra Hasan birden bire şöyle dedi: Hasan: “Turea, bu sabah bana anlattığın yemlikteki bebek İsa hikayesini anlatsana.” O anda odanın içine sessizlik çöktü. İsa adı burada duyulmak istenmiyordu. Bu nedenle herkes kötü kötü Turea’ya bakmaya başladı. Kuzeni Armin dalga geçti: Armin: “Bunları okulda mı öğretiyorlar sana? Bundan hiç bahsetmiyorsun!” Turea susuyordu. Kendisini yalnız ve dışlanmış hissediyordu. Tıpkı yıllar önce İsa’nın yaşamış olduğu gibi. Ama ne olursa olsun, İsa’dan yana olmalıydı. Babası söze karıştı: Baba: “Eminim Turea İncil’deki hikayelere inanmıyordur. Bizim dinimiz başka. Bunu Turea da biliyor, değil mi Turea?” Turea: “Ama ben İsa’ya inanıyorum. İsa, bizim cennete, Tanrı’nın yanına gidebilmemiz için tek yol. İsa şöyle dedi: ‘Yol, gerçek ve yaşam Ben’im. Benim aracılığım olmadan Baba’ya kimse gelemez.” (Yuh.14:6) Buz gibi bir suskunluk ve karanlık bakışlar on üç yaşındaki bu kızı çevrelemişti. Diğerlerinin İsa’yı reddetmeleri Turea’yı çok üzüyordu. Dışarıya çıktı ve ağlamaya başladı. İsa Mesih’i çok seviyordu. Peki neden diğerleri sevmiyordu? Turea bu soruya bir cevap bulamıyordu. Birden küçük kardeşi Hasan belirdi yanında. Hasan: “Turea, ben senin hikayelerini seviyorum. Ben de senin gibi olmak istiyorum.” Turea gülümsedi. Artık korkmuyordu. Doğuş Bayramı’nın sevinci yine yüreğini doldurmuştu. Doğuş Bayramı’nı kutlamıştı. Yüreğinde, İsa’yla birlikte. Konuşan kişiler: Anlatıcı, Turea (kız), baba, Armin, Hasan © Copyright: CEF Germany |