831. اتفاق بد 1

در شهر، اوضاع بدی بود. هیچ خنده ای و یا آواز خواندنی وجود نداشت. همه ترسیده بودند.

پرستار: "خوشبختانه این جنگ ترسناک به زودی تمام می شود."

زن: "آیا شاه سائول دشمن را شکست می دهد؟"

نگهبانان دیوار اولین کسانی بودند که دونده را دیدند. او خبرهایی از خط مقدم آورده بود. از چهره اش می شد فهمید که خبرهای خوبی نیستند.

پیک: "دشمن خط مقدم را شکسته است. شاه سائول و شاهزاده جاناتان مرده اند. فرار کنید! جانتان را نجات دهید!"

همگی مضطرب شده و بسیاری شهر را ترک کردند. چه روز وحشتناکی بود. به خصوص برای مفی بوشت. اگرچه او فقط 5 سال داشت، با اینحال همه چیز را می فهمید. پدرش، شاهزاده جاناتان، مرده بود.

پدرش دیگر هرگز به خانه نمی آمد و او را در آغوش نمی گرفت. پدر او دیگر هرگز او را برای تیراندازی نمی برد و برایش داستان نمی گفت.

پرستار: "بیا مفی بوشت، ما باید از اینجا برویم. دیگر وقت نداریم."

آنها به سرعت قصر را ترک کردند و سپس آن اتفاق افتاد.

مفی بوشت: "آخ! پایم!"

مفی بوشت اصلا نمی توانست راه برود. تصور کنید- به خاطر این اتفاق، هر دو پاهایش فلج شدند. آن روز ناراحت کننده ترین روز زندگیش بود. اول آنکه پدرش مرده بود. و آنها مجبور به فرار بودند. و بعد، آن اتفاق. و حالا دیگر خانه ای نداشت.

مدتی بعد، پناهجوها به "لو دابار" رسیدند. لو دابار به معنای "ناچیز، بی ارزش" است. و با شرایط مفی بوشت جور در می آمد. برای اینکه زندگیش بی ارزش شده بود. طبیعی بود که او فکر می کرد دیگر ارزشی ندارد.

شما هم گاهی احساس بی ارزش بودن می کنید؟ شما در کلاستان بهترین نیستید، نمی توانید در ورزش رکور بزنید، و به همین خاطر فکر می کنید سایرین بهتر و دوستداشتنی تر از شما هستند.

آیا مفی بوشت را درک می کنید؟ او سالها با این فکر در لو دابار زندگی کرد.

بهترین دوست پدرش داوود بود. زمانیکه او پادشاه اسراییل شد، متفکرانه در قصر راه می رفت.

داوود: "زیبا، خدمتکارم، آیا هنوز کسی از خانواده ی سائول زنده است؟"

زیبا: "بله، پسر جاناتان، مفی بوشت افلیج."

داوود: "و الان کجاست؟"

زیبا: "در لو دابار زندگی می کند."

شاه داوود چه کاری می خواست انجام دهد؟ در نمایش بعدی به شما خواهم گفت.

افراد حاضر: راوی، پرستار، زن، پیک، مفی بوشت (htehsobihpeM)، داوود، زیبا

ynamreG FEC :thgirypoC ©